مندی کلارک، خبرنگار صدای آمریکا، دبی
انقلاب اسلامی ایران، با شعار تغییر و تحول، حاکمیت پادشاهی را سرنگون و نفوذ غرب را نفی کرد. بسیاری امیدوار بودند این انقلاب پیام آور یک زندگی بهتر و آزادتر برای شهروندانش باشد.
گرچه ایران متحول شد اما پیامدهای این تغییر با آنچه بسیاری به آن امید بسته بودند، متفاوت بود.
هم اکنون ۳۰ سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بسیاری از زنان ایرانی در داخل و خارج از کشور ندای برابری و آزادی خود را سر می دهند.
سیبا شکیب در حالی که در ساحل دبی قدم می زند به خلیجی که در همسایگی ایران است چشم دوخته است. سیبا در ایران بزرگ شده است اما اندک زمانی پس از انقلاب سال ۵۷ کشورش را ترک کرد.
سیبا شکیب در خارج از ایران موفق است، در ایتالیا، نیویورک و دبی خانه دارد و نویسنده یک کتاب پرفروش است. پس از وقوع انقلاب اسلامی فقط چند بار به ایران بازگشته است اما دوست دارد دوباره در ایران زندگی کند.
شکیب می گوید :« من امیدوارم بتوانم مثل هرکشوری که هم اکنون زندگی می کنم، یک روز به ایران برگردم و در آنجا زندگی کنم.»
او می گوید انقلاب اسلامی برای زنان ایران پیامد های مثبت و منفی به همراه داشته است.
سیبا شکیب می گوید :« زنان ایران به نوعی بیشتر سرکوب شده اند ولی از سویی دیگر آزاد تر شده اند. تجربیات ۳۰ سال گذشته در ایران درس های بسیاری را نه تنها به مردان وپسران کشور آموخته بلکه تجربیات بسیاری برای زنان و دختران کشور به همراه داشته است. آنها یاد گرفته اند با چالش ها مبارزه کنند و بسیاری از زنان و دختران تحصیلات عالی کسب کرده اند، در مشاغل مختلف مشغول به کار شده و مسئولیت پذیرفته اند و دیدگاه های مستقل خود را دارند.»
انقلاب اسلامی، محمد رضا پهلوی شاه ایران را سرنگون کرد و آیت الله خمینی، رهبر روحانی را به قدرت رساند. اما وی پس از تکیه زدن بر مسند قدرت، با وضع قوانین قرون وسطایی و سخت گیرانه، بسیاری از حقوق ابتدایی زنان را از آنها سلب کرد.
شیرین عبادی، فعال حقوق بشر، در دوران حکومت پهلوی قاضی دادگستری بود. وی همچون بسیاری از روشنفکران و متخصصان ایران در ابتدا طرفدار انقلاب بود.
اندک زمانی پس از پیروزی انقلاب از سمت قضاوت خلع شد اما حتی در بحبوحه تهدید ها نسبت به امنیت و جان خود از مبارزه برای دموکراسی و حقوق بشر دست بر نداشت.
شیرین عبادی در سال ۲۰۰۳ به دلیل خدمات بشردوستانه اش جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
خانم عبادی در گفتگو با خبرنگار صدای آمریکا در لندن گفت :« وعده های انقلاب پیام آور آزادی فردی و اجتماعی برای ایرانی ها بود، اما محقق نشد. آزادی هایی که در جستجویشان بودم هرگز به واقعت نپیوست. به همین دلیل است که راه مبارزه برای حقوق بشر را دنبال کردم و هم اکنون نیز برای دستیابی به آن آزادی مبارزه می کنم.»
شیرین عبادی در ایران ماند، اما حدود ۲ تا ۳ میلیون نفر از شهروندان ایران در دوران انقلاب و سال های پس از آن، کشور را ترک کردند. بسیاری در ایالات متحده، اروپا و دبی اقامت گزیدند.
فریبا شیوا، آرایشگر مقیم دبی، زمانی که ۸ ساله بود ایران را ترک کرد اما سال گذشته برای دیدار خواهرش به تهران بازگشت.
شیوا بر این باور است :« بسیاری از زنان ایرانی خواستار تغییر در شرایط زندگی شان هستند. زنان ایرانی تحصیل کرده اند و اکثریت آنها در تلاش اند تا جایگاه اجتماعی خود را تثبیت کنند.»
شکیب، نویسنده مقیم دبی می گوید :« تغییر نباید به معنای تحمیل فرهنگ غربی بر زنان ایران باشد. امید من برای ایران این است که روزی ۸۰ درصد جمعیت این کشور که نیمی از آن را زنان تشکیل می دهند، با افتخار و آزادانه صدای خود را بلند کنند و بگویند هم اکنون روزگار خوشی دارند و از زندگیشان راضی هستند. این امید من برای ایران و سراسر جهان است.»
بسیاری از زنان ایران در داخل و خارج از کشور معتقدند زمان آن فرا رسیده است که انقلاب وعده های خود را متحقق کند.
جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۰۶:۴۰
