لیزا شلاین، خبرنگار صدای آمریکا، ژنو
بازپرس ویژه سازمان ملل در امور غذا اعلام کرده جریان تجارت در مسیر بهبود زندگی ملت های فقیر بیست و به نفع کشور های ثروتمند عمل می کند.
وی مصرانه از کشور های فقیر خواسته است تا منافع کوتاه مدت واردات غذای ارزان را فدای توسعه بلند مدت کشاورزی نکنند.
گزارش بازپرس ویژه سازمان ملل در امور غذا، تسهیل تجارت در کشاورزی را از دیدگاه حقوق بشر در فراهم آوردن غذا برای همه کشورها ارزیابی کرده است.
نویسنده گزارش بر نقش سازمان تجارت جهانی و سیستم تجارت بین المللی تاکید کرده است.
الیویر دو شاتر، بازپرس سازمان ملل بر حقوق غذا می گوید معاهده تجارت دور دوحه در امور کشاورزی برای حل معضل فقر جهانی غذا با شکست روبرو شده است.
وی می گوید بیش از ۹۶۰ میلیون انسان گرسنه در جهان وجود دارند و بحران جهانی غذا از سال ۲۰۰۵ عامل گرسنگی مفرط بیش از صد میلیون انسان بوده است.
کشورهایی که از توسعه کمتری برخوردارند و کشورهای در حال توسعه از دسترسی به بازار های کشورهای صنعتی محروم بوده اند.
از میان برداشتن مقررات پیچیده تجارت که به طور غیر متعادلی به نفع کشورهای ثروتمند تمام می شود برای حل معضل گرسنگی و بحران جهانی غذا کفایت نخواهد کرد.
مفاد برنامه اصلاحیه بر اساس توهمی بنیان نهاده شده که با از میان برداشتن پیچیدگی های قانونی راه برای حل فقر جهانی غذا هموار خواهد شد. چنین امری صحت ندارد.
۵
تردیدی نیست که حتی بدون این یارانه ها که به شدت بر اساس منافع کشورهای ثروتمند و توسعه یافته تنظیم شده اند، تفاوت بین توان بهره وری کشورهای در حال توسعه و کشورهای توسعه یافته در وضعیت کنونی از اهمیت کلیدی برخوردار است.
در سال ۲۰۰۶، دوشاتر گزارش داده بود توان بهره وری کشاورزی در کشور هایی که از حداقل بازدهی برخوردارند در مقایسه با دیگر کشور های توسعه یافته، کمتر از ۴۶ درصد بوده و زیر یک درصد سطح کشورهای توسعه یافته است.
وی می گوید این ارقام نمایانگر این واقعیت است که تجارت آزاد و اصلاحات پیشنهاد شده در دور دوحه کماکان امکان رقابت کشور های فقیر با کشورهای ثروتمند را سلب کرده است.
بازپرس سازمان ملل می گوید تغییرات جوی بزرگترین تهدید امنیت غذا در جهان است.
از هم اکنون تا سال ۲۰۸۰ تولید غذا در پی تغییرات جوی تا ۸ درصد کاهش خواهد یافت و این امر به طور ویژه بر صحاری آفریقا، جنوب آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا تاثیر جدی خواهد گذاشت.
به علاوه انتظار می رود جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹ میلیارد نفر رسیده و در نتیجه این رشد جمعیت تقاضا برای تولید غذا را نیز افزایش می دهد.
وی خاطر نشان می کند: « روند تجارت بین المللی نیز ممکن است با تغییرات جوی تشدید شود. به منظور تسهیل زنجیره تامین نیازهای جهانی، غذا باید به مکان های بسیار دور دست منتقل شود. در ضمن موضوع حائز اهمیت دیگر این است که تجارت بین الملل عامل افزایش انواع تولیدات کشاورزی است که در واقع گازهای گلخانه ای بیشتری تولید می کنند و در نهایت میزان بیشتری از آب جهان مصرف شده و خاک با فرسایش روبرو می شود.»
این گزارش تاکید می کند تجارت جایگزین ظرفیت سازی هر کشور برای تغذیه جمعیت هایشان نخواهد شد. دولت ها برای دستیابی به امنیت غذا به شیوه پایا نباید به تجارت بین الملل اعتماد کنند.
دوشاتر یاد آوری می کند حداقل نیمی از مردم گرسنه جهان، کشاورزان محلی در کشورهای در حال توسعه هستند. ۳۰ درصد دیگر کارگران بدون مزرعه، ماهیگیر، دامدار و کاربران جنگل و بقیه ۲۰ درصد شهرنشینان فقیر هستند.
شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۰۴:۲۵