کتی مجتنی، خبرنگار صدای آمریکا، نایروبی
امروز بیش از همیشه ایستگاه های رادیویی در کنیا موسیقی کلاسیک غربی و نغمه هایی از بتهوون و باخ را، که از محبوبیت تازه ای در این کشوربرخوردار شده اند، پخش می کنند.
غول های موسیقی کلاسیک غرب از جمله باخ و بتهوون به خصوص مورد توجه جوانان و نوجوانان آفریقایی هستند. این محبوبیت با انتشار مجله ویژه موسیقی کلاسیک و اجرای کنسرت های زنده و برنامه های رادیویی به خوبی مشهود است.بسیاری اعتقاد دارند که این موسیقی می تواند مکمل زیبایی باشد برای ریتم های موجود در موسیقی آفریقایی.
زک نیجورج در راه سفر به اسرائیل است. جایی که به او یک بورس تحصیلی موسیقی در رشته اجرایی و رهبری ارکستر داده شده است.
این جوان ۲۱ ساله که آرزویش ساختن یک سالن اپرا در کنیا است می گوید موسیقی کلاسیک عشق زندگی اوست:« با پدرم همیشه در راه رفتن به کلیسا در اتومبیل به این نوع موسیقی کلاسیک گوش می دادیم. بعدها او همین موسیقی را در خانه نیز پخش می کرد و این موسیقی همیشه در گوش من بوده است. بعدها پدرم مجبور شد یک پیانو برایم بخرد و من شروع کردم به خودآموزی پیانو. » نیجورج که با صدای «تنور» اپرا می خواند اخیرا در مراسمی که به مناسبت یادبود لوچیانو پاوراتی، اپراخوان معروف ایتالیایی، برگزار شده بود آواز خواند. او امیدوار است در این هنر به جایگاهی شبیه به پاوراتی برسد.در دو سال گذشته هزینه تدریس خصوصی موسیقی در کنسرواتوار موزیک کنیا ۲۵ درصد افزایش پیدا کرده است و در حال حاضر سه ایستگاه رادیویی فقط آهنگ های کلاسیک غربی پخش می کنند.
الیزابت نیجورج نیز که سوپرانو می خواند در خارج از کنیا تعلیم اپرا گرفته است و او نه تنها بطور مرتب به اجرای برنامه و خواندن اپرا می پردازد بلکه مجله ای را هم به نام «کلاسیک ها» منتشر می کند تا دوستداران موسیقی کلاسیک بتوانند از آن استفاده کنند. الیزابت می گوید: « من فکر می کنم در کنیا یک دوباره زایی هنری اتفاق افتاده است. نه فقط موسیقی بلکه هنرهای دیگر هم جان تازه ای گرفته اند. تئاتر و نمایشگاه های نقاشی هم علاقمندان بیشتری پیدا کرده اند.»نیجورج معتقد است که طبقه متوسط در کشور کنیا امروزه هم درآمد بیشتری دارد و هم وقت آن را که به موسیقی و هنرهای دیگر بپردازد.
کنیا با فرهنگی وسیع و ابزار موسیقی گوناگون که از اقلیت های مختلف ریشه گرفته است دارای موسیقی غنی و پر ریتم است.
لولا آکوابی، معلم موسیقی، می گوید به نظر او محبوبیت موسیقی کلاسیک نه تنها چیزی از فرهنگ و موسیقی سرشار کنیا کم نمی کند بلکه جای تازه ای باز شده است تا این دو موسیقی در کنار یکدیگر رشد کرده و به مراحل تازه ای از آفرینش هنری برسند.
بحث و جدال ها درباره موسیقی سنتی کنیا و موسیقی کلاسیک غربی اما در میان جوانان و نوجوانان جایی ندارد. جاناتان واکاموتا می گوید: «من عاشق بتهوون هستم. مثلا سونات مهتاب ، من می توانم همانطور که به آن گوش می دهم طلوع نور نقره ای ماه را برروی برکه آبی ساکن مجسم کنم که از لابلای برگ درختان تابیده است. انعکاس این نور با نسیم ملایم باد آرام آرام بر سطح آب می رقصد.»این تصویر زیبایی است که واکاموتا از شنیدن موسیقی کلاسیک به دست می آورد.