رييس جمهور منتخب آمريکا، باراک اوباما، شش تن از اعضای اصلی کابينه خود را که در چهار سال آينده بايد در حرکت و تعيين جهت حرکت اين کشتی قاره مانند آمريکا تشريک مساعی کنند، معرفی کرد.
تيمی که از هيلاری کلينتون، رقيب سرسخت انتخاباتی اوباما، تا رابرت گيتس، وزير دفاع دولت بوش را شامل می شود و تيمی که شخصيت های قوی و صاحب نامی مثل ژنرال جيمز جونز را با چهل سال سابقه نظامی با خود دارد و در عين حال مردی چون اريک هولدر با عمری تجربه در سيستم قضايی و حقوق مدنی، دادستانی کل کشور را به عهده خواهد داشت.
سناتور اوباما، رييس جمهوری منتخب ايالات متحده، در پاسخ به آن که او با چنين تيمی چگونه از برخورد رقبا اجتناب خواهد کرد گفت: او پيوسته طرفدار شخصيت های قوی با عقايد قوی بوده است و اشاره می کند که يکی از خطراتی که در طول تاريخ تجربه شده آن بوده است که در کاخ سفيد، تيمی رييس جمهوری را احاطه کنند که در همه موارد با هم توافق نظر داشته باشند و هيچ نظر مخالف و بحثی مطرح نشود.
برای هدف بزرگی که رييس جمهوری منتخب آمريکا پيش روی جهانيان ترسيم می کند، يک گروه بله قربان و دارای وحدت کلمه نه کارآيی خواهد داشت و نه می تواند با مشکلات جهانی در چهار سال پيش رو، دست و پنجه نرم کند.
هدف بلند پروازانه اما نه ناممکن که اوباما ترسيم می کند و می خواهد تيم منتخبش به اجرا در آورند اين است: «جلوگيری از منازعات، اشاعه و ترويج صلح، نبرد با تروريسم، جلوگيری از گسترش و به کار گيری سلاح اتمی، مقابله با تغييرات جوی، پايان بخشيدن به کشتار گروهی انسانها، نبرد عليه فقر و بيماری.»
دست و پنجه نرم کردن با اين چنين اهداف بلندی، کار يک تيم بله قربان گو و هر چه شما بفرماييد نيست. آدمهايی را لازم دارد که شجاعانه نقطه نظرهايشان را مطرح کنند، مناظره کنند و اما در پايان روز بدانند کسی که «مسئول» است و کلام آخر را بعد از شنيدن همه مناظرات بر زبان خواهد راند، رييس جمهوری، اوباما است.
اوباما با تکيه بر «تنوع»، تيم خود را انتخاب کرده که آن را تنها راه مقابله با معضلات امروز و چهار سال آينده جهان تشخيص داده است.
با اين همه او می گويد اعضای اين تيم در واقع بينی در مورد به کار بردن قدرت و درک و احساس مسئوليت با او، هم باور هستند.
و سئوال من از تو اين است که هدفهای ترسيم شده به وسيله اوباما را در تضاد با منافع کدام قوم و ملت صلح جويی در جهان می دانی؟