ساخت این پل از ٥ ژانویه ١٩٣٣ آغاز شد و پس از ٤ سال و صرف هزینه ای بالغ بر ٣٥ ملیون دلار به پایان رسید. این پل پس از سالها تحقیق و بررسی و ارائه طرحها و نقشه های گوناگون ، سرانجام با نظارت ژوزف اشتراوس مهندس جسور و بلند پرواز اهل سین سیناتی و با همکاری چندین مهندس متخصص و صدها کارگر ساخته شد. علی رغم رعایت اصول ایمنی و استفاده از وسایل حفاظتی ، در جریان ساخت پل گلدن گیت ١١ نفر از کارگران جان خود را از دست دادند. مراسم گشایش پل گلدن گیت در ٢٧ می ١٩٣٧ و با حضور مقامات ایالتی و شهری و هزاران نفر از مردم سانفراسیسکو برگزار شد. چندی بعد ، پرزیدنت روزولت در واشنگتن دی سی و بصورت نمادین با فشار دکمه ای ،عبور و مرور وسایل نقلیه از پل را رسمأ افتتاح کرد. زمانی که گلدن گیت ساخته شد ، طولانی ترین پل جهان بود ، هرچند که امروزه ٨ پل معلق دیگر را از نظر وسعت پیش روی خود می بیند. در حال حاضر گلدن گیت ، دومین پل طولانی معلق آمریکا است و از نظر انجمن معماران کشور ، یکی از شاهکارهای معماری آمریکا معرفی شده است. این پل در شمال خلیج سانفرانسیسکو و در مجاور اقیانوس آرام قرار دارد و سانفرانسیسکو را به مارین کانتری متصل می کند.
گلدن گیت از نمادهای سانفراسیسکو و ایالت کالیفرنیا است و شهرتی جهانی دارد ، نام آن از تنگه گلدن گیت در ورودی بندر سانفرانسیسکو گرفته شده است.
این پل نقش بسیار مهمی در رفت و آمد ساکنین این منطقه دارد و روزانه بیش از ١٢٠ هزار اتوموبیل از آن عبور می کنند. این پل دارای دو برج به ارتفاع ٣١٤ متر است که این برجها ، کابل های معلق پل را محکم نگه می دارند ، این برجها ١٦٠ متر از سطح جاده بلندتر است. پنج پایه اصلی پل تا عمق ١٣٠ متری دریا فرو رفته است و اصلی ترین ورودی معلق آن ١٢٨٠ متر ارتفاع دارد.
رنگ این پل نارنجی متمایل به قرمز است وایروینگ مارو یکی از مشاورین این طرح ، آن را برگزید. او معتقد بود که نارنجی متمایل به قرمز با رنگ های گرم زمین همخوانی بیشتری دارد و با رنگ سرد دریا و آسمان در تضاد است. نارنجی متمایل به قرمز باعث دید بهتر کشتیها و قایقهایی می شود که در آب و هوای مرطوب و مه آلود خلیج سانفراسیسکو تردد می کنند. این رنگ از پل در مقابل نمک فراوان موجود در آب و هوا که باعث پوسیدگی و زنگ زدگی فولاد و قطعات آهنی می شود محافظت می کند. در طول سالهای گذشته ، رنگامیزی این پل مرتب تجدید شده است. گروه ویژه ای مسئولیت نگهداری و ترمیم آن را بر عهده دارد و بخشهای پوسیده و زنگزده اش را بازسازی و تعویض می کنند. هزینه نگهداری این پل با دریافت عوارض از اتوموبیلهایی که از آن عبور می کنند ، تأمین می شود . بر اساس آمار موجود ، در سال ٢٠٠٧ میلادی بیش از ١٢ میلیون دلار عوارض جاده ای از وسایل نقلیه ای که از پل گلدن گیت گذشتند ، دریافت شد ، هزینه عبور هر اتوموبیل از پل گلدن گیت ٥ دلار است. هر سال هزاران نفر از گوشه و کنار جهان برای دیدار از این پل به سانفراسیسکو می آیند و ضمن عبور از یکی از زیباترین پلهای جهان ، از مناظر و طبیعت زیبای پیرامون آن لذت می برند. این پل میعادگاه هزاران دختر و پسر جوانی که عاشقانه ترین لحظات دیدار را در گوشه و کنار یکی از زیباترین شاهکاهرهای معماری جهان می گذرانند.