گزارش تحليلی: تيم ملی فوتبال ايران و ميدانی ديگر

تيم ملی فوتبال ايران جهت انجام سومين بازی خود در دور مقدماتی جام جهانی ٢٠١٠ آفريقای جنوبی روز يکشنبه عازم امارات شد.

ملی پوشان فوتبال ايران که روز چهارشنبه ٢٩ آبان در ورزشگاه آل مکتوم دبی برابر تيم ملی امارات قرارمی گيرند، روز شنبه آخرين تمرينات خود را در تهران انجام دادند.

قرار است شش بازيکن شاغل در تيمهای خارجی، مهدی مهدوی كيا ، مسعود شجايی ، وحيد هاشميان ، جواد نكونام ، مهرزاد معدنچی و رسول خطيبی در امارات به اردوی تيم ملی ملحق شوند.

هم اکنون در گروه دوم رقابتهای مقدماتی جام جهانی ٢٠١٠ در آسيا، تيم های کره جنوبی ، ايران ، عربستان و کره شمالی با ٤ امتياز از سه بازی به ترتيب اول تا چهارم هستند و امارات بدون امتياز در ته جدول قرار گرفته است. در مقاله پيش رو سيد علی پور حسينی به مسائل پيرامون اين ديدار می پردازد. وی کليد بازی با امارات مسايل روحی – روانی ميداند.

پور حسينی با کالبد شکافی و فلاش بک به ٣٠ سال پيش، عوارض انقلاب و درگيری در جنگ ٨ ساله ايران و عراق را آغاز سير نزولی فوتبال ايران در دهه ١٩٨٠ می داند. وی در مقاله ای که بطور اختصاصی برای صفحه ورزش تلويزيون شبکه خبری فارسی صدای آمريکا ارسال داشته است، می افزايد: در آن زمان در معدود ديدارهايی که ايران برگزار کرد غالبا در رويارويی با تيمهای عربی، چه در سطح ملی و چه در سطح باشگاهی، با مشکل روبه‌رو بود. دليل آن مشکلها بيش از آنکه به توانمندی حريفان بستگی داشته باشد به ندانم کاريهای خود مربوط مي‌شد.

همچنين اين کارشناس فوتبال ايران با يادی از رقابتهای جام ملتهای آسيا در سال ١٩٨٠ ميلادی می نوسيد: اگر شکست در مقابل تيم ملی کويت در جريان مسابقه‌های جام ملتهای آسيا سال ١٩٨٠ در آن کشور نتيجه مستقيم سراسيمگی بازيکنان در نتيجه حمله عراق به کشور بود که در همان روزها اتفاق افتاد، اين شکست مبنايی برای ناکامی در مقابل تيمهای کشورهای عربی شد تا سرانجام اين طلسم با شکست دادن ٣-٠ عربستان سعودی جام ملتهای آسيا در امارات شکسته شد. از آن زمان به بعد تيمهای کشورهای عربی بيش از آنکه به تواناييهای فنی فوتبال توجه داشته باشند به جنگهای روحی – روانی رو کردند و در اين زمينه توانستند در ميدانهای مهمی چون مسابقه‌های انتخابی جام جهانی يا جام ملتهای آسيا به موفقيتهای چشمگيری دست پيدا کنند. هرچند شکست از قطر نتوانست مانع قطعی در صعود به جام جهانی ١٩٩٨ باشد اما ٤ سال بعد بحرين مانع حضور ما در جام جهانی ٢٠٠٢ شد. شکست در مقابل عمان در مسابقه‌های جام ملتهای آسيا نمونه ديگری از اين ناکاميها بود.

پورحسينی منتقد فوتبال با اشاره به کمک های تيمهای عربی به يکديگر چنين نظر می دهد:

در ساليان اخير تيمهای عربی در موارد متعدد بيش از آنکه به موفقيت خود توجه داشته باشند به ناکامی ما و کمک به ديگر کشورهای عربی توجه نشان داده‌اند. در آخرين رويارويی با عربستان سعودی _ که اولين مسابقه تيم ملی در چارچوب مسابقه‌های انتخابی جام جهانی ٢٠١٠ بود _ ديديم که سعودی ها پس از گل دقيقه ٣٠ رو به ترفندهای روحی – روانی آوردند که نهايتا بازی خوب تيم ملی ايران در نيمه دوم موجب به ثمر رسيدن گل تساوی و ناکامی عربها شد.

و پيش از بازی مهم تيم ملی ايران و امارات نظری خواندنی دارد: اينک که بازی با امارات را پيش‌روست يکبار ديگر توجه به اين نکته اهميت حياتی دارد که مسايل روحی – روانی را در صدر موضوعهای مورد توجه قرار داده و بازيکنان را از اين نظر به آمادگی کامل برسانيم تا آنچه در امارات سرنوشت مسابقه را رقم مي‌زند تواناييهای فنی فوتبال باشد و نه جنگهای رواني.
طی ٣٠ سال گذشته که فوتبال ايران دوران رکود، سکون و درجا زدن را طی کرده نه تنها کشورهای عربی که بسياری از کشورهای جنوب شرقی آسيا در همه زمينه‌های فوتبال پيشرفتهای خيره‌کننده داشته‌اند. در طی اين دوران هنوز تواناييهای فردی و مهارتهای فنی بازيکنان ما در حدی بوده که همچنان توانسته‌ايم در ميدانهای مختلف حريفی قدر باشيم اما به مرور و در گذر زمان در مقابل رعايت اصول و مبنايی فوتبال حرفه‌ای به وسيله حريفان ما اين برتری در مواردی خدشه‌دار شده و ناکامی رقم خورده است.

فوتبال ايران هم در سطح باشگاهی و هم در سطح ملی از نظر ساختاری و مديريت با مشکلهای فراوانی دست به گريبان است که تداوم اين مسايل مي‌تواند در آينده‌ای نه چندان دور برای ما دردسر آفرين باشد. در سطح باشگاهی بجز جرقه‌ای که از سپاهان در فصل گذشته ديديم ساليان متمادی است که ناکام مانده‌ايم و پيش از آن در سطوح پايه ساليان دراز جايگاهی فراتر از مرحله مقدماتی نداشتيم و اينک نيز نبايد قهرمانی نوجوانان را نتيجه کار برنامه‌ريزی شده بدانيم چرا که اگر چنين بوده باشد اين تيم در ساليان آينده بايد قهرمانی در رده جوانان و اميد را به دست آورده و تيم ديگری که جايگزين تيم نوجوانان فعلی مي‌شود اين قهرمانی را تداوم بخشد، اما با نگاهی به ساختارها به عيان مي‌بينيم که چنين نخواهد شد. بر چنين مبنايی تنها زمينه‌ای که باقی مي‌ماند در سطح بزرگسالان است و جا دارد که حداقل اين دستمايه را به هر شکل حفظ کرد.

بهر ترتيب ملی پوشان فوتبال ايران که چهارشنبه عصر در ورزشگاه آل مکتوم دبی به مصاف تيم ملی امارات می رود.