دوریان جونز، خبرنگار صدای آمریکا، استانبول
بیش از هزار سال است که ترکیه به دلیل موقعیت راهبردی این کشور بین آسیا و اروپا گذرگاه مرزی جهان بوده است.
اما امروز ترکیه نه تنها به پلی بین فرهنگ های آسیایی و اروپایی بدل شده بلکه در مقام یک پاسدار مرزی نقش ایفا می کند تا مهاجران غیرقانونی و پناهندگان سیاسی را که در جستجوی زندگی بهتر از ورود به اتحادیه اروپا منع شده اند در خود جای می دهد.
در یک بار دورافتاده، در یکی از فقیرترین محله های استا نبول، در اتاقی پشت بار دلالی زندگی می کند که در واقع افرادی را که می خواهند از ترکیه به قاچاقچیان دسترسی داشته باشند و قاچاقی به اروپا بروند گرد هم می آورد.
این دلال، برای یک مرد اهل سنگال، راهها و هزینه های مختلفی را که می توان قاچاقی به اروپا سفر کرد، توضیح می دهد.
این دلال که خود اهل آفریقاست می گوید: « قاچاق انسان به یک حرفه پرسود در ترکیه تبدیل شده است. بسیاری از افرادی که می خواهند به اروپا بروند، اهل آفریقا، غرب آفریقا، افغانستان، بنگلادش و شمال عراق هستند و به این دلیل که ترکیه بخشی از اروپا محسوب می شود، و ساده ترین مسیر برای سفر به اروپاست به این کشور می آیند. قایق هایی هستند که به ازای ۱۵۰۰ دلار به یونان و به ازای ۲۵۰۰ دلار به ایتالیا می روند. مسیر زمینی حدود ۵۰۰ تا ۷۵۰ دلار است. مسیر دریایی به اروپا، نود درصد موفقیت آمیز خواهد بود. برای پناهندگان سفر به اروپا، مثل فیلم ال دورادو بدل به سفر به یک سرزمین رویایی شده است. حتی من هم فکر می کنم اروپا بهشت است.»
مایکل، یکی از مشتریان این دلال می گوید فقر و بیکاری در کشور مادری اش سبب شده تا در جستجوی زندگی بهتر به فرانسه برود.
وی ادعا می کند سخت گیری های شدید اروپا نسبت به مهاجرانی همچون وی سبب شده برای ورود به این کشورها به جز اتکا به قاچاقچیان راهکاری باقی نماند.
وی می گوید: « وقتی روادید نداری چاره ای به جز ورود غیرقانونی با قایق باقی نمی ماند. چه راه دیگری سر راه من مانده است؟ همه مدارکم کامل بود اما روادیدم در کنسولگری سفارت فرانسه رد شد و حتی دلیلی هم ارایه نشد. ورود به اروپا تنها راهی است که بتوانم زندگی بهتری برای خانواده ام فراهم کنم. در کشور خودم بیکاری بیداد می کند و این تنها راهی است که می توانم روزگار بگذرانم.»
اردوگاه مهاجران گازیوسمانپاشا، در ۲۰۰ کیلومتری شمال استانبول، در نزدیکی مرز یونان برپا شده است.
یک ماشین پلیس، مهاجران غیرقانونی را که اخیرا دستگیر شده اند به این اردوگاه منتقل می کند.
مصطفی کاکار، سرپرست این اردوگاه می گوید: « این مهاجران غیرقانونی بیشتر ساعات روز را در این اردوگاه تمیز که از خدمات ابتدایی برخوردار است، می گذرانند.»
کاکار توضیح می دهد هزینه چندین اردوگاه مشابه در مرزهای ترکیه را کشورهای عضو اتحادیه اروپا می پردازند.
همه افرادی که در این اردوگاه در بازداشت به سر می برند در رویای زندگی در اتحادیه اروپا روزهای خود را سپری می کنند.
بنر، مرد ایرانی ۵۰ ساله که موفق شد به اروپا قدم بگذارد می گوید: « از ایران فرار کردم و به یونان رفتم. در این مسیر توسط پلیس دستگیر شدم. وقتی گفتم ایرانی هستم پلیس گفت تو تروریست هستی. مرا مورد ضرب و شتم قرار دادند و به ترکیه اخراجم کردند و پاسداران مرزی بعدا مرا به این اردوگاه آوردند.»
کاکار می گوید اخراج مهاجران غیرقانونی از جمله پناهندگان سیاسی از کشورهای اروپا به ترکیه امری معمول است.
حدود ۵۰ ایرانی دیگر همچون بنر در این اردوگاه هستند، که ادعا می کنند پناهنده سیاسی هستند و همه از تصور اخراج به ایران وحشت دارند.
یکی از این افراد در اعتراض نسبت به حکم اخراج خود به ایران رگ گردنش را زده بود. ترکیه فقط پناهندگان اروپا را به رسمیت می شناسد. آنکارا از سوی اتحادیه اروپا تحت فشار قرار گرفته تا سیاست خود را در مورد مهاجران غیرقانونی تغییر دهد.
کاکار می گوید: « اروپا انتظار دارد این مشکل را ترکیه حل کند. ترکیه کشور مقصد نیست، فقط محل گذار این مهاجران است. هرگاه منطقه با مشکلی مواجه می شود، مهاجران اقتصادی و سیاسی به امید ورود به اروپا، از ترکیه سر در می آورند. ترکیه با ایران، سوریه و عراق هم مرز است. حتی تصور پذیرش تعداد پناهندگان این کشورها هم دشوار است.»
انتظار می رود ترکیه که در تلاش است تا به عضویت اتحادیه اروپا درآید، برای تغییر قوانین پذیرش پناهندگان از سوی بلژیک زیر فشار قرار بگیرد. ترکیه هم مرز تعدادی از بحرانی ترین کشورهای منطقه در جهان است و احتمالا بلژیک برای دستیابی به این هدف با مشکل مواجه خواهد شد.
شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۰۲:۳۱