استیون هرمن، خبرنگار صدای آمریکا
بی اعتمادی بین افغانستان و پاکستان مانع از به ثمر رسیدن کوشش هایی که برای مبارزه با تروریسم در مرز مشترک آنها جریان دارد بوده است. این وضع موجب شده است پیشنهادهایی برای انجام گشت های مشترک، همراه با سربازان بین المللی، در منطقه ارائه شود. این طرح هنوز به اجرا در نیامده است، با این حال سربازان افغان و پاکستان ، در کنار نیروهای آمریکا، در تاسیسات نظامی جدیدی در تنگه خیبر، در افغانستان، در کنار هم کار و زندگی می کنند.
خیبر یکی از مهمترین مرزهای استراتژیک و بی حفاظ در جهان است. قاچاقبران و تروریست ها برای آمد و شد بین افغانستان و پاکستان بیش از ۲۵۰نقطه در اختیار دارند، که بر خی از آنها در آنجا قرار گرفته است، ناحیه ای که کنترل کافی آن برای هر کدام از کشورها عملا غیر ممکن است.
این منطقه بی قانون، سالها پناهگاهی امن برای القاعده ، طالبان و گروه های دیگری که به تضعیف دولت های دو سوی مرز کمر بسته اند بوده است.
برای هماهنگ ساختن کوشش هایی که جهت گشت زنی در منطقه و نبرد با تروریسم جریان دارد، افغانستان، پاکستان و ایالات متحده نخستین شش مرکز هماهنگی مرزی را ، با حضور سربازانی از سه کشور، تاسیس کرده اند. آنها بزبان های انگلیسی، دری و پشتو ، با کمک مترجمین، با یکدیگر در ارتباط هستند.
نخستین مرکز- در امتداد تنگه خیبر در داخل افغانستان - در اواخر مارس گشوده شد. در آنجا، نیروهای افغان، پاکستانی و امریکایی در کنارهم بسر می برند، باهم کار می کنند و باهم غدا می خورند.
بگفته عبدالرحیم فیضی، سرتیپ ارتش افغانستان، چنین حالتی به آنها اجازه می دهد یکدیگر را بیشتر بشناسند، به تفاهم بیشتری برسند و بهتر همکاری کنند.
او می گوید: در حال حاضر دولت افغانستان، دولت و مردم پاکستان با دشمنانی مشترک – القاعده و طالبان – روبرو هستند که مرزی نمی شناسند. بنابراین، چنین مرکزی تقشی مهم در رد یابی دشمن وتقسیم اطلاعات ایفا می کند.
مارک میلی، سرتیپ ارتش امریکا، می گوید این مرکز نبود تاریخی هماهنگی در امتداد مرز را اضصلاح می کند . فعالیت های بین پاکستان، نیروهای امنیتی افغانستان، و آیساف را هماهنگ می سازد، تا از درگیری بین آنها جلوگیری شود و بتوانند کوشش هایشان را علیه دشمن متمرکز کنند.
هر ماه ژنرال های یک ستاره از سه کشور در ناحیه ای در تنگه خیبر جمع می شوند و در باره چگونگی پیشرفت کارها و بهبود اقدامات جاری بحث می کنند. پیشنهاد شده است که افغان ها و پاکستانی ها برای گشت های مشترک مرزی با نیروهای ائتلاف بین المللی در افغانستان نیز همکاری کنند.
ؤنرال میلی مراکز همکاری مرزی را نخستین گام در این جهت می داند و می گوید ممکن است به عملیات نظامی مشترک تبدیل شود. در حال حاضر دشوار است گفته شود نتیجه کار چه خواهد بود، این موضوعی است که با گذشت زمان روشن خواهد شد. اما آشکارا نشان می دهد که شالوده همکاری ریحته می شود.
افغانستان، پاکستان و ایالات متحده می پذیرند که هیچ ارتشی قادر نیست به تنهایی آنگونه که لازم است از یک مرز ۲۵۰۰کیلومتری حفاظت کند.
علاقه ائتلاف به فرماندهی امریکا و نیروهای ناتو فقط به منطقه محدود نمی شود. تحلیلگران اطلاعاتی می گویند آنها با خنثی کردن شورشیان در امتداد مرز، می توانند از حملات القاعده در دیگر نقاط جهان جلوگیری کنند زیرا ناحیه کوهستانی و دورافتاده تنگه خیبر همچنان بصورت یک مرکز برنامه ریزی و آموزشی برای انجام ماموریت های تروریستی باقی است.
یکشنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۳ ایران ۰۵:۳۲