تا کنون صدها ترانه درباره فصل پائیز توسط افراد مختلف نوشته و اجرا شده است. بسیاری از این ترانه ها نشانگر اندوهی هستند که از پایان گرفتن تابستان و آغاز پائیز سرچشمه می گیرد.
در فصل پائیز، روزها کوتاه ترهستند و هر روز غروب زودتر از روز پیش فرامی رسد. هوا خنک تر است. آسمان خاکستری است. پرندگان پرواز خود را به سوی جنوب آغاز می کنند، چرا که زمستان در راه است. رنگ برگ درختان به سرخ و زرد طلائی تبدیل می شود و کم کم خشک شده، می میرند و فرو می ریزند. برخی از ترانه های پائیزی نیز درباره غم و اندوه عشق از دست رفته نوشته شده اند. مری داوسون، در روزنگار اینترنتی خود می نویسد تاثیرات پائیز امسال باعث شده است که آهنگسازان و ترانه سرایان برخی از بهترین آثار را به وجود بیاورند. ترانه «نغمه سپتامبر» اثر کرت ویل یکی از معروف ترین و غم انگیزترین ترانه ها درباره این فصل است. این ترانه که در سال ۱۹۳۸ برای نخستین بار در یکی از نمایش های موزیکال «برادوی» به نام «تعطیلات نیکرباکر» معرفی شد، توسط بسیاری از خوانندگان معروف بازخوانی شده است. یکی از معروف ترین خوانندگان این ترانه فرانک سیناترا است. این ترانه هم چنین ابرازگر بسیاری از احساسات غمگنانه آدم هاست و برای نخستین بار در یک فیلم فرانسوی در سال ۱۹۴۶ معرفی شد. بعدها، ازآهنگساز معروف آمریکایی، جانی مرسر خواسته شد که ترانه آن را به زبان انگلیسی بازنویسی کند. از آن زمان تاکنون بسیاری از هنرمندان از جمله «اوا کسیدی» در آلبوم «سانگبرد» آن را خوانده اند. ارکستر راک اند رول بریتانیایی «مودی بلوز»، که برای نخستین بار در دهه ۱۹۶۰ میلادی به معروفیت جهانی رسید نیز ترانه ای به نام «برای همیشه پائیز» را درباره روزهای تاریک و برگ ریزان خزان و عشق از دست رفته اجرا کرده است. یکی دیگر از غم انگیزترین ترانه های پائیزی در مورد وقایعی که در فصل خزان شکل می گیرند، «مرا هنگامی بیدار کن که خزان تمام شده است» ساخته گروه «گرین دی» از آلبوم «آمریکایی ابله» است. این ترانه درباره مرگ یک پدر در پائیز است. ارکستر راک اندرول دیگری به نام «خط راه راه سفید»، ترانه ای دارد به نام «برگ های مرده و زمین خاکی» از آلبوم «سلول های سفید خون». جک وایت خواننده گروه درباره زنی می خواند که درهنگام دوری منتظر او نماند. باید در نظر داشت که همه ترانه های مربوط به پائیز هم غم انگیز نیستند. یکی از ترانه های جیمز تیلور به نام «خیابان اکتبر» از آلبومی به همین نام درباره ترک شهری بزرگ و بازگشت به خانه و کاشانه ای است که در زمان های دوردست آن را رها کرده است. برای مردمانی که در شهر نیویورک زندگی می کنند، پائیز یکی از هیجان انگیزترین فصول سال به شمار می رود. نمایش های تازه در تئاترهای برادوی به روی سن می روند. این فصل هم چنین خبر از سرآمدن انتظار و رسیدن عشق تازه از راه دارد. ورنان دوک، سازنده ترانه «پائیز در نیویورک» در سال ۱۹۳۴ است که این ترانه نیز توسط بسیاری از هنرمندان آن زمان از جمله الا فیتزجرالد و لویی آرمسترانگ خوانده شده است.