ژاپن، ۱۹۵۳،سياه و سفيد، ۸۷ دقيقه
اين فيلم يکی از شاهکارهای مسلم سينمای ژاپن است. گيشا را به رقاصه ژاپنی و فاحشه ترجمه کرده اند. اين به زنانی گفته می شود که برای طبقات مرفه ژاپن آميخته ای از هردو نقش را ايفا می کنند. در اين فيلم درک سنتی جامعه ژاپن از مقوله گيشا در مقابل ارزش های درحال تغيير جامعه پس از جنگ جهانی دوم قرار داده می شود. داستان بر حول محور دوستی دو زن دور می زند، که يکی زيبا و جوان و ديگری مسن و با تجربه است.
گيشای جوان و تازه کاری که از زيبايی سنتی ژاپنی نيز برخوردار است برای امرار معاش مجبور به تن فروشی شده است. او در نزد گيشای مسن تر به تعليم رموز کار می پردازد و همين مسئله باعث ايجاد پيوندی عميق بين اين دو می شود.
برخورد دوربين با کاراکتر اين دو زن بسيار لطيف و در عين حال بازگو کننده بسياری از مسايل است. فيلم از طريق شرح اين دوستی بين زن جوان و زيبا و زن مسن تر و کارکشته به طرز ظريف و ناخودآگاهانه ای تبديل می شود به گزارشگر آمال و استثمار زنان و اين ناخودآگاهانه بودن تحول، فيلم را تا حد يک شاهکار بالا می برد.
گفته می شود اگر جمعا ده فيلم توانسته باشند عصاره جامعه و فرهنگ ژاپنی را بخوبی منعکس کنند، گيشا قطعا يکی از آنهاست.