کریس سیمکینز، خبرنگار صدای آمریکا
بنا بر گفته سازمان کمک رسانی بین المللی، ذخیره غذای اصلی در زیمبابوه تا نوامبر آینده تمام خواهد شد.
به گزارش سازمان کمک رسانی بین المللی، چنانچه در ماه های آینده کمک های اضطراری لازم صورت نگیرد مردم زیمبابوه با شرایط دهشتناک کمبود غذا روبرو خواهند شد. این مسئله در شرایطی است که سازمان ملل متحد گفته است بحران غذا درجهان و افزایش روز افزون بهای مواد خوراکی مشکل کمبود غذا در زیمباوه را چند برابر کرده است.
درعین حال این مسئله همزمان با رقابت های رییس جمهور کنونی این کشور، رابرت موگابه، و رهبر مخالفان مورگان چاگیرای است که در تلاش اند تا یک دولت ائتلافی به وجود آوردند.
زیمبابوه با یکی از سخت ترین شرایط کمبود غذا مواجه است. میلیون ها نفر در این کشور دچار قحطی زدگی و گرسنگی شدید هستند و بخش دیگری از جمعیت این کشور نیز درحال تکاپو برای یافتن مواد غذایی که ازعهده پرداخت بهای آن بربیایند به سرمی برند و می کوشند تا با قیمت های سرسام آور و رو به افزایش مواد غذایی تا حد امکان کنار بیایند و در بازارها دست کم بخشی از مواد خوراکی لازم را تهیه کنند.
صلیب سرخ و سازمان های کمک رسانی دیگر درحال حاضر مشغول تقسیم مواد اولیه اظطراری هستند. این سازمان ها تخمین زده اند که هم اکنون بیش از ۲ میلیون نفر در شرایط قحطی زدگی به سر می برند و پیش بینی می شود که این تعداد تا پایان سال جاری به ۵ میلیون خواهد رسید.
جنیفر پارملی، سخنگوی برنامه غذای جهانی سازمان ملل متحد، می گوید کمبود غذا از ماه مه گذشته و از هنگامی که دولت جلوی فعالیت های امدادرسانی را گرفت آغاز شده است:«خبر خوش این است که ما خوشبختانه پروسه نام نویسی آسیب پذیرترین بخش جمعیت را در سطح کشور در زیمبابوه آغاز کرده ایم. ما همچنین کار پخش غذا را در روستاها (دهات دورافتاده) آغاز کرده ایم و تا پایان این ماه امیدواریم که بتوانیم به بیش از دو میلیون نفر غذا برسانیم.»
دو سال کمبود کشت لازم ، یکی ازبدترین موارد آن در ۱۵ سال گذشته، شرایط سالها کمبود مواد غذایی از همیشه بدتر کرده است. درعین حال کشور در بدترین شرایط تورم اقتصادی به سر می برد و ارزش پول به صفر رسیده است.
ماه گذشته در اجلاس سازمان ملل متحد در نیویورک، موگابه از دول خارجی به خاطر برقراری تحریم های اقتصادی علیه کشورش انتقاد کرد:«ما امیدواریم تا این تحریم ها هرچه زودتر برداشته شوند. ما هیچ لزومی برای وجود این گونه تحریم های اقتصادی درمورد زیمبابوه نمی بینیم.» آقای موگابه می گوید که تحریم ها جلوی کوشش های زیمبابوه برای افزایش مواد خوراکی را گرفته است. اما آنهایی که از موگابه انتقاد می کنند معتقدند که کمبود غذا در زیمبابوه بیش از هرچیز به دلیل سیاست اصلاحاتی بوده است که هم اکنون اقتصاد این کشور را فلج کرده است. در سال ۲۰۰۰، دولت به نام اصلاحات هزاران مزرعه تجاری با صاحبان سفید پوست را از آنها غصب کرد و به دست هواداران موگابه که هیچ گونه تجربه ای در کشاورزی نداشتند سپرد. آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده می گوید زیمبابوه بدون افزایش واردات مواد غذایی تا ماه نوامبر در حدود یکماه دیگر دچار کمبود موادغدایی اصلی چون گیاهان گندمی، ذرت، و دیگر مواد اولیه مهم خواهد شد . کریستوفر مولم، استاد دانشگاه بوآ در کامرون می گوید:«با شناختی که از روحیه یکدنده موگابه دارم باید بگویم که به توافق رسیدن کمک دهندگان و دولت بسیار مشکل و درنتیجه تقسیم غذا بسیار مشکل خواهد بود.» علیرغم کوشش های روزافزون برای رساندن مواد غذایی به مردم زیمبابوه، دست اندرکاران معتقدند شرایط کنونی از این هم بدتر خواهد شد چرا که کمبود بنزین و مشکلات حمل و نقل برمشکل غذا رسانی می افزاید. کشورها و دول غربی هم در انتظار به قدرت رسیدن دولت تازه هستند و تا آن زمان هیچگونه تصمیمی برای از بین بردن تحریم های کنونی ندارند.