آب اقیانوس ها، که یکی از شریان های اصلی سیستم بقای بشر بر روی کره زمین محسوب می شود، کم کم از زباله انباشته می شود. بطری های خالی نوشابه، کیف های پلاستیکی و ته سیگارهای مصرف شده هرساله باعث مرگ تعداد بی شماری از مرغان دریایی، جانوران و پستانداران دیگری از جمله لاک پشت دریایی می شود. اما هر سال در سومین شنبه ماه سپتامبر، مقداری از حجم این زباله ها به کمک پاکیزه سازی سالیانه سازمان حفاظت از اقیانوس ها کم تر می شود. روز جهانی پاکیزه سازی کرانه آبهای جهان بخشی از یک کوشش سالیانه برای پاکیزه و سلامت نگهداشتن اقیانوس ها و آبهای جهان است. امسال، در روز جهانی پاکیزه سازی اقیانوس ها جیمی رومئوی 23 ساله نیز با پیوستن به دیگر داوطلبان در یکی از سواحل محلی به جمع آوری زباله پرداخت. او از هشت سالگی تا کنون در این روز به جمع آوری زباله در ساحل دریا می پردازد:«وقتی در این مورد در کتابخانه عمومی اعلامیه ای را خواندم به پدر و مادرم گفتم این کار جالبی است. من چگونه می توانم در آن شرکت کنم؟ والدینم همیشه به من گفته بودند اگر می خواهی کاری را به نتیجه برسانی باید تن به انجام آن کار بدهی. به اینصورت بود که ما با انجمن کرانه های ساحلی آمریکا و سازمان حفاظت از آب اقیانوس ها تماس گرفتیم و همانسال ۸ تا ۱۰ نفر از بچه های محل جمع شدیم و زباله های ساحل دریا را جمع آوری کردیم.»
رومئو امروز یکی از هماهنگ کنندگان روز پاکیزه سازی جهانی در منطقه مونروی نیویورک و کاپیتان ساحلی شهر دوراندایستمن به شمار می رود:«اوائل ما مقدار زیادی از نوع زباله ای که من فکر می کنم باید آنرا زباله بین المللی مثل لاستیک پاره یا وسائل بنایی خواند پیدا می کردیم، اما به تازگی و از زمانی که ساحل برای استفاده عموم گشوده شده است ما توجه بیشتری به آن می کنیم. امروز مقدار بیشتری زباله پیدا می کنیم که نوع این زباله ها فرق کرده است. بیشتر چیزهایی مثل سیگار، بشقاب کاغذی و آشغال های دیگری است که افراد اغلب فکر می کنند اگر حالا همین یک دانه آشغال را دور انداختم تفاوتی به حال هیچکس نمی کند.»
اما در حقیقت همان تک دانه های آشغال وقتی یکجا انباشته شوند می تواند تاثیرزیادی در شرایط پاکیزگی آبها داشته باشد. ویکی اسپریل ، رییس سازمان حفاظت از آب اقیانوس ها می گوید هرسال داوطلبان از سراسر جهان مقادیر زیادی زباله را از گوشه و کنار جمع آوری می کنند که می تواند زیان های جبران ناپذیزی به شرایط زیست موجودات دریایی وارد کند:«برای مثال کیسه نایلونی یک ساندویچ ساده می تواند از نظر یک لاک پشت دریایی شبیه به یک کاواکان یا ستاره دریایی باشد اما این لاک پشت با خوردن آن کشته خواهد شد.»
آنچه که امروز به عنوان روز جهانی پاکیزه سازی آب ها شناخته شده و مراسم اجرای آن هر ساله در ۱۲۷ کشور جهان و در تمامی ۵۰ ایالات آمریکا و مناطق وابسته به آن دنبال می شود برای نخستین بار در سال ۱۹۸۶ آغاز شد. خانم اسپریل در اینمورد می گوید:«پاکیزه سازی آب ها نخستین بار ۲۳ سال پیش توسط یکی از کارمندان سازمان آغاز شد که در تکزاس زندگی می کرد و از کثیفی ساحل نزدیک محل زندگی خود به شدت ناراحت بود. او سپس به جمع آوری زباله ها پرداخت. امروز پس از گذشت یک چهارم قرن از این واقعه ، بیش از نیم میلیون نفر از مردم از سراسر جهان در این روز به جمع آوری زباله می پردازند. کاری دستجمعی که می تواند با همکاری دوست و آشنا و بچه ها انجام شود و احساس خوبی برای این افراد به وجود بیاورد . احساس اینکه می توانند شخصا در حل این مشکل جهانی موثر باشند. این مشکل منحصر به سواحل دریا و آب های اقیانوس ها نمی شود بلکه رودخانه ها، دریاچه ها و آبشارها همه و همه به هم مربوط می شوند و در نهایت همه این ها به اقیانوس باز می گردد.»
در ساحل پر مساحتی به نام پالیسادوس که دور بندرگاه کینگستون در کشور جامائیکا را گرفته است در سپتامبر هر سال هزاران بطری پلاستیکی و زباله های دیگر جمع آوری می شود که بنا برگفته کارلت فالوون از سازمان شرایط محیط زیست جامائیکا، امسال بیش از ۳۰۰ داوطلب از جمله شاگردان دبیرستان بین سنین ۱۳ تا ۱۸ سال در این کار مشارکت داشته اند:«پاکیزه سازی امسال خیلی هیجان انگیز بود چرا که ما توانستیم افراد و گروههای بیشتری را در سراسر این جزیره به کار جمع آوری زباله تشویق کنیم. در عین حال این نشان دهنده آن است که افراد بیشتری در مورد پاکیزه نگاه داشتن سواحل ما نگران هستند و به آن اهمیت می دهند.»
جمع آوری زباله نیز دارای مراحل خاصی است که ضمن آن به داوطلبان آموزش های مخصوص داده می شود. خانم فالوون در این مورد می گوید: «ما از آنها می پرسیم که چه اطلاعاتی در مورد زباله های دریایی دارند و در مورد تاثیرات منفی این زباله ها بر روی شرایط محیط آب زیستی چه می دانند؟»
بنا بر گفته خانم فالوون تهیه فهرستی از زباله های پیدا شده نیز در این کار از اهمیت ویژه ای برخوردار است که سپس به صورت یک گزارش سالیانه از آن نگهداری می شود:« از این طریق ما یک عکس فوری جهانی از شرایط این سواحل بدست داده ایم. عکس فوری که به ما کمک می کند تا بتوانیم هر روز داستان این مشکل جهانی را تکرار کنیم.»
خانم اسپریل می گوید این اطلاعات برای آگاه ساختن مقامات دولتی، محیط زیست و روزنامه نگاران کلیدی است و وضعیت خطرناک ریختن زباله به آبهای اقیانوس ها را تشریح و توصیف می کند. درعین حال به هر فرد مستقل نیز می آموزد که او نیز وظیفه دارد تا از سواحل، راههای آبی و دریاها در طول سال حفاظت و نگهداری کند.