سلمان رشدی در رمان «بچه های نیمه شب» نثر پیچیده و عامه فهم را در هم آمیخته و با در کنار هم قرار دادن شخصیتهای عجیب و غیر محتمل در روایتی اغراق آمیز ضمن به بازی گرفتن فکر خواننده تاریخ مدرن هند را برایشان به تصویر می کشد.
در نیمه شب پانزدهم ماه اوت ۱۹۴۷ درست زمان اعلام استقلال هند از بریتانیا و تأسیس جمهوری اسلامی پاکستان هزار و یک کودک متولد می شوند که هر یک از نوعی قدرت ماوراء الطبیعه برخوردارند. در همان شب دو کودک در بیمارستان مورد تعویض قرار می گيرند.
کودک متعلق به یک خانواده ثروتمند مسلمان قدم به زندگی فقیرانه خانواده ای هندو می گذارد و سرنوشت کودک حرام زاده هندو به زندگی خانواده مسلمان پیوند زده می شود.
رشدی داستانش را در فضایی جادويی می پروراند و از زبان پسر بچه هندو سلیم وقایع آن دوره را بازگو می کند.
«بچه های نیمه شب» با به تصویر کشیدن تلاش شخصیتها برای بازیافت هویت در دوره ای از تحولات سیاسی و اجتماعی دو کشور هند و پاکستان قصه تولد هند مدرن را برای خواننده روایت می کند.
روزنامه مستقل گاردین چاپ بریتانیا خواندن این کتاب را سفر در ۳۱ سال نخست استقلال هند می خواند که در آن مسائلی چون تقسیم زبان، تضادهای فرهنگی، تأسیس بحرانی بنگلادش، و وقایع دوران نخست وزیری اینديرا گاندی شرح داده شده است.
آثار سلمان رشدی که اغلب در ژانر رئالیسم جادویی قرار می گیرند همواره با استقبال منتقدان ادبی روبرو شده است. او سال پیش به پاس خدماتش به عالم ادبیات از سوی ملکه الیزابت دوم لقب شوالیه را دریافت کرد که البته این اقدام اعتراض گسترده کشورهای مسلمان را برانگیخت.
مجله تایمز رمان «کودکان نیمه شب» را با اهمیت ترین اثر ادبی عصر مدرن خوانده است که درک خواننده را از مفاهیمی چون تاریخ و ملیت به چالش می گیرد.