شیلا تارمینا، ورزشکار آمریکایی و قهرمان المپیک، با راه یافتن به بازیهای المپیک پکن برای رقابت در ورزشهای پنجگانه تاریخ ساز شده است. او اولین آمریکایی است که توانسته در دوره های متفاوت در سه ورزش مختلف به بازیهای المپیک راه یابد.
برای شیلا تارمینا راه یافتن به بازیهای المپیک چیز تازه ای نیست. او در سال ۱۹۹۶ موفق شد در آتلانتا در بخش شنای آزاد ۸۰۰ متر برای کشورش مدال طلا را کسب کند. سپس او در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ برای شرکت در ورزش های سه گانه که متشکل از شنا، دوچرخه سواری و دو است به بازیهای المپیک راه یافت. شیلا در سیدنی به مقام ششم و در آتن به مقام بیست و سوم دست یافت.
در بازیهای المپیک پکن تارمینا در ورزشهای پنجگانه رقابت خواهد کرد. این ورزشها که تقلیدی از مهارت های پنجگانه پیک های ناپلئونی است، از شمشیر بازی، شنا، دو، تیراندازی و پرش با اسب تشکيل شده. ورزشکارانی که در این بخش از بازیهای المپیک رقابت می کنند، ابتدا با استفاده از تفنگ بادی تیر اندازی کرده، سپس در رقابت های شمشیر بازی شرکت کرده، بعد شنای ۲۰۰ متر، پرش با اسب و سرانجام دو سه کیلومتر شرکت می جويند. تمام پنج مرحله این بازیها طی یک روز صورت می گیرد.
در اوائل ماه ژوئن، زمانی که شیلا تارمینای ۳۹ ساله موفق شد به تیم ورزشهای پنجگانه آمریکا در بازیهای المپیک راه یابد، اولین زنی شد که در تاریخ آمریکا در سه ورزش متفاوت به بازیهای المپيک اعزام می شود.
این موفقیت برای تارمنیا از ارزش ویژه ای برخوردار است زیرا او تا۴ سال پیش نه تنها هیچگاه تفنگ بادی و یا شمشیر به دست نگرفته بود بلکه سوار بر حیوانی بزرگتر از اسب های مینیاتور نیز نشده بود.
شیلا می گوید، «هر روز تنها در ۴ ورزش تمرین می کنم. پیشتر گاهی سعی می کردم طی روز ۵
ورزش را تمرین کنم. اما بیش از حد مشکل است. بنابراین اکنون، هر روز یکی از ورزش های پنجگانه را تمرین نمی کنم. تمرینها را هر روز حدود ساعت ۷ صبح آغاز کرده و حدود ۵ یا ۶ بعد ازظهر به پایان می رسانم. معمولاً بین این ورزش ها وقت اندکی باقی می ماند و تنها برای آغاز تمرین بعدی کافی است. اما یکشنبه ها تعطیل هستم. در این روز به هیچ جایی نمی روم. در روز تعطیلم تنها می خواهم خانه بمانم.»
تارمینا هفت برادر و خواهر دارد و کوچکترین فرزند خانواده است. او دارای ۱۱ خواهر زاده و برادر زاده است. تارمینا می گوید برای وقتی که با خانواده اش صرف می کند ارزش بسیاری قائل است؛ به گونه ای که شیرین ترین خاطره اش از بازیهای المپیک کسب مدال طلا در آتلانتا نیست بلکه رتبه ششم در سیدنی است زیرا چهره اعضای خانواده اش را در زمان گذر از خط پایانی فراموش نمی کند.
تارمینا می گوید، «دویست متر آخر دو بود و پنج نفر از من پیشی گرفته بودند. نفر پنجم از من فاصله بسیاری داشت و می دانستم قادر به رسیدن به او نیستم. در آن لحظه از کنار ۲۰ تن از اعضای خانواده ام که برای دیدن من به سیدنی آمده بودند، گذشتم. آنها همگی بالا و پایین پریده و مرا تشویق می کردند. آن لحظه برای من شیرین ترین لحظه بازیهای المپیک بود. من متوجه شدم کسانی که مرا بیش از همه دوست دارند و کسانی که من بیش از همه آنها را دوست دارم- روابطی که بیش از همه ارزش دارند خانواده، دوستان و خدا- هیچ گاه بر اساس اینکه آیا من مدال می برم یا نه تغییر نمی کند.»
شیلا تارمینا نزدیک بود به آرزوی خود برای رقابت در سه ورزش متفاوت در بازیهای المپیک دست نیابد. بازیهای پنجگانه به خاطر ورزشکاران اندکی که جذب می کند، نزدیک بود ۶ سال پیش از بازیهای المپیک حذف شود. سپس سازمانی که برای بیش از ۵۰ سال مسولیت نظارت بر این ورزش را در آمریکا داشت، از هم پاشید.
تارمینا همچنین با مشکلات اقتصادی نیز روبرو بود. کسانی که در ورزشهای پنجگانه رقابت می کنند قادر نیستند به حمایت مالی که مثلاً ورزشکاران در رشته هایی همچون ژیمناستیک و یا شنا جذب می کنند، دست یابند. خانم تارمینا در تلاش برای پیوستن به تیم آمریکا در ورزشهای پنجگانه خانه خود را در سال ۲۰۰۶ زیر قیمت فروخت. او می گوید این اقدام نیز تنها گامی دیگر برای دست یابی به رویايش بود.
با تمام این تلاش ها، راه یابی تارمینا به تیم ملی آمریکا در المپیک پکن قطعی نبود. هر کشوری می تواند در رشته ورزش های پنجگانه تنها ۲ ورزشکار زن و ۲ورزشکار مرد را به این بازیها اعزام کند. شیلا یکی از سه زن آمریکایی بود که شرایط شرکت در این رقابت ها را داشت. اما او در مسابقات جام جهانی امسال توانست از دو ورزشکار زن دیگر در رشته خود پیشی بگیرد و به عنوان ورزشکار اول این رشته به پکن اعزام شود.
تارمینا می گوید هدف اصلی او در بازیهای المپیک پکن لذت بردن از این بازیها است؛ همانطوری که او در سال ۱۹۹۶ از آن لذت برد. او تاکید دارد باوجودیکه با راه یافتن به این دور مسابقات المیپک به آرزوی خود دست یافته، سعی خواهد کرد در پکن بر روی سکوی برندگان قرار گیرد. اما اگر به مدالی نیز دست نیابد، شیلا تارمینا می گوید باز هم خشنود خواهد بود زیرا توانسته ثابت کند، ورزشکاری در سن او می تواند ورزش جدیدی را آموخته و در رقابت هایی در سطح جهانی شرکت کند.