کارگردان:
پاستور وگا
کوبا،
۱۹۷۹، رنگی، ۱۱۵ دقيقه
اين شايد بحث انگيزترين فيلمی باشد که تا کنون از درون سينمای رک و راست کوبا بيرون آمده است. پاستور وگا درباره اين فيلمش گفته است، «ما می خواستيم يک بمب کوچولو با اين فيلم در درون هر خانه ای منفجر کنيم.»
پرتره تِززا که به طريق سيالی از يک صحنه به صحنه ديگر بيننده را با خود ميبرد، در واقع تمرکزش برروی بقای ديرپای سنت های عميقا جا افتاده مردسالار (ماچيزمو) در جامعه بعد از انقلاب است.
تِرزا ی داستان، زن خانه داريست که بخاطر شرکت در فعاليت های سياسی و فرهنگی در گروه های مختلف مورد سوظن نابجای شوهرش قرار می گيرد.
