کارگردان: روبرت برسون
بازيگران: لوک سيمون، لارا دوک کاندوميناس، هامبرت بالسان
محصول فرانسه / ايتاليا، ۱۹۷۴ ، رنگي، ۸۳ دقيقه
شواليه درياچه دارای چنان وسعت ديد و وضوح سبکی است که آنرا واجد شرايط يک شاهکار متاخر از يک هنرمند برجسته ميسازد. موضوع فيلم پايان عصر شواليه گری و مرگ اين روياست. زمان فيلم بر ميگردد به آخرين روزهای جستجو برای جام جهان نما (جام جم)، و تلاشی است در به تصوير آوردن شکست روحی که بر شواليه های آرتورشاه، پس از آنکه فهميدند تلاششان بيهوده بوده، غلبه کرد.
فيلم برداری رنگی استادانه اين فيلم با قدرتی افسانه ای سطح روشن زره پوش اين مبارزين را در حاليکه از همه طرف توسط جنگل تاريک و خطرناک محاصره شده اند ترسيم ميکند که سايه روشن های يک عصر در حال مرگ را تداعی ميکند.
در نگاه اول شواليه درياچه شايد کمی صقيل و غير قابل باور بنظر برسد، ولی بايد در نظر داشت که سينمای برسون اصولا سينمای روشنفکری است و بنابراين نميتوان با موازين فيلم های تجارتی آن را مورد ارزيابی قرار داد. با اين همه اين فيلم هم مانند ساير فيلم های برسون، که جمعا بيش از ده تا هم نيست، در تحليل نهايی نکات مورد تعمق فراوانی هم دارد.
