هر یک از کاندیدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در مناظرات خود راه کارهایی را برای تقویت آمریکا برقراری امنیت و همچنین بهبود وجهه کشور در جهان ارائه دادند.
پیتر بِینارت کارشناس ارشد سیاست خارجی ایالات متحده در شورای روابط خارجی دیدگاه های جمهوریخواهان و دمکراتها را در مورد سیاست خارجی مورد بررسی قرار داده است. او می گوید سیاست خارجی آمریکا کاملاً به اینکه چه حزبی در نوامبر سال ۲۰۰۹ بر سر کار آید بستگی دارد چرا که دمکراتها و جمهوریخواهان در طول تاریخ همواره دیدگاه های متفاوتی در قبال سیاست خارجی کشور داشته اند.
دمکراتها بیشتر طرفدار مشارکت در سطح جهانی بر اساس منافع مشترک کشورها با یکدیگر هستند. از سوی دیگر جمهوریخواهان بر این باورند که دنیا بر پایه تضاد استوار است و باید اطمینان حاصل کرد که آمریکا از سایر کشورها قدرتمندتر است.
بنا به گفته پیتر بینارت، سیاست خارجی جمهوریخواهان بر این مسأله متمرکز است که مخالفان و متحدان آمریکا در جهان شناخته شده باشند تا تعادل قدرت برقرار شود. به عنوان مثال اگر رئیس جمهوری جمهوریخواه بر سر کار آید، به دنبال لشکر کشی بر علیه ایران و تا حدودی بر علیه روسیه و چین خواهد بود در حالی که رئیس جمهور دمکرات به جای مقابله در صدد مشارکت کشورها در حل بحران امنیت در سطح جهانی خواهد بود.
در مورد جنگ عراق نیز تفاوتهای عمده ای میان دو حزب جمهوریخواه و دمکرات وجود دارد، و حضور نیروهای آمریکایی در عراق برای رئیس جمهور جدید یکی از چالش انگیزترین مسائل در سیاست خارجی کشور به شمار می آید. پیتر بینارت می گوید اگر جان مک کین پیروز شود، که به نظر بعید می رسد، با شرایط سختی روبرو خواهد شد چرا که مصمم است نیروها در عراق باقی بمانند و این در حالی است که به طور یقین اکثریت مجلس نمایندگان آمریکا در دست دمکراتها خواهد بود که خواستار خروج نیروها از عراق هستند.
از سوی دیگر، بینارت می گوید اگر رئیس جمهوری دمکرات قدرت را در دست گیرد، با انتخاب دشواری مواجه خواهد شد چرا که اگر نسنجیده و خیلی سریع نیروها را از عراق خارج کند، به امنیت و ثبات آن کشور لطمه خواهد خورد.
از طرفی دیوید فرام، که در گذشته نوشتن سخنرانی های کاخ سفید را در زمان ریاست جمهوری جورج بوش بر عهده داشت، معتقد است سناتور مک کین از بخت بالایی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر برخوردار است و سیاست خارجی آقای مک کین تنها اندکی با سیاست خارجی پرزیدنت بوش متفاوت است چرا که او نیز نیروها را در عراق حفظ خواهد کرد و به همین سبب از میزان خشونت کاسته خواهد شد و دولت مرکزی قادر خواهد بود در شرایط مساعدتری زمام امور را در دست گیرد.
علاوه بر این، فرام پیش بینی می کند اگر سناتور مک کین به عنوان رئیس جمهور آینده آمریکا برگزیده شود، بیشتر از پرزیدنت بوش در قبال جلوگیری از دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح اتمی احساس مسئولیت خواهد کرد و همچنین برقراری ارتباط با هند برای جمهوریخواهان اهمیت ویژه ای دارد. فرام همچنین معتقد است مسأله امنیت ملی که باعث شد پرزیدنت بوش در سال ۲۰۰۴ برای دور دوم انتخاب شود، همچنان یک مسأله کلیدی برای رئیس جمهور جمهوریخواه خواهد بود.
شیبلی تِلهامی، استاد دانشگاه مریلند در آمریکا، عضو هیأت مدیره سازمان دیده بان حقوق بشر و عضو کمیته روابط خارجی آمریکا می گوید؛ رئیس جمهور آینده آمریکا چه جمهوریخواه باشد و چه دمکرات با دو چالش عمده روبرو خواهد بود که مهمترین آن جنگ عراق است. او می گوید خارج کردن سریع نیروها عملی نیست و اگر منطقی و سنجیده صورت گیرد، دست کم چهار سال یعنی به اندازه دور نخست ریاست جمهوری به طول خواهد انجامید. دومین چالش به عقیده تلهامی، مسأله اقتصاد جهانی و تأثیر آمریکا بر آن است.
تلهامی می گوید از دیگر مسائل عمده ای که رئیس جمهور آینده آمریکا باید به آن بپردازد، جلوگیری از دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح اتمی و همچنین تغییر در شیوه مبارزه با تروریسم است.
او می گوید حل تضاد میان فلسطین و اسرائیل در صدر دستور کار دولت بوش قرار نداشت ولی به طور قطع برای رئیس جمهوری دمکرات که قصد دارد نیروهای آمریکایی را از عراق خارج کند اهمیت بیشتری خواهد داشت. تلهامی معتقد است رئیس جمهور آینده باید بر برقراری ثبات در خاور میانه، کاستن تنش در منطقه و همچنین حل بحران اسرائیل و فلسطین تمرکز کند.