جلسه اخیر هیات مدیره آژانس بین المللی انرژی اتمی با سخنان محمد البرادعی مدیرکل آژانس گشایش یافت. او از این که IAEA قادر نبوده است در ارزیابی ابعاد نظامی احتمالی برنامه اتمی ایران پیشرفت کند ابراز تاسف کرد و گفت: ایران امکان دسترسی کامل آژانس به تمام اسناد و افرادی را که دبیرخانه آژانس درخواست کرده فراهم نیاورده است. همچنین توضیحاتی که برای تایید آنچه می گوید کافی باشد، ارائه نداده است.
چنین توضیحاتی برای ارزیابی ماهیت برنامه اتمی گذشته و فعلی ایران حیاتی است.
در پایان جلسه هیات مدیره آژانس بین المللی انرژی اتمی، علی اصغر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس به خبرنگاران گفت: "ما پاسخ ها، اطلاعات و اسناد جامع ارائه داده ایم. کار خود را تمام کرده ایم. دیگر مساله ای وجود ندارد."
اما چنین نیست. آنگونه که گریگوری شولتی، نماینده ایالات متحده در آژانس به اعضای هیات مدیره گفت: پرسش هایی که بی جواب مانده است، قویا نشان می دهد ایران تلاش عمده ای برای تولید تسلیحات اتمی بکار برده است - و بازرسان آژانس در موقعیتی نیستند که بتوانند متوقف شدن آنرا تایید کنند.
هرچند ایران بارها ادعا کرده است که برنامه اتمی آن فقط برای مقاصد صلحجویانه اجرا می شود، اما جهان هنوز متقاعد نشده است. شورای امنیت سازمان ملل متحد سه قطعنامه تصویب کرده است که از ایران می خواهد با آژانس بین المللی انرژی اتمی کاملا همکاری کند و تمام فعالیت های غنی سازی و پردازش اورانیوم را که می تواند به تولید جنگ افزار اتمی منجر شود متوقف کند. ایران به نادیده گرفتن شورای امنیت در هر دو مورد ادامه می دهد.
کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه امریکا اخیرا در سخنانی ادعای ایران را که مقصود برنامه اتمی آن فقط تولید انرژی غیر نظامی است زیر سئوال کشید و پرسید:
***** چرا دولت ایران پیشنهادهای گذشته جامعه بین المللی را برای ارائه مشوق هایی، حتی همکاری در نصب رآکتورهای آب سبک رد کرده است؟ چرا، تا کنون، پیشنهاد روسیه را برای غنی سازی اورانیوم در آن کشور نپذیرفته است؟ چرا، آنگونه که جدید ترین گزارش آژانس ببن المللی انرژی اتمی نشان می دهد، با نقض قطعنامه های شورای امنیت به غنی سازی اورانیوم ادامه می دهد؟ چرا بخش هایی از برنامه اتمی ایران زیر کنترل ارتش قرار دارد؟ و چرا ایران به محروم ساختن بازرسان بین المللی از دسترسی کامل به تاسیسات اتمی اش ادامه می دهد؟
خانم رایس گفت: دشوار است تصور کرد که پاسخ های صادقانه ای برای این پرسش ها وجود داشته باشد.