کارگردان: کلود شابرول
بازيگران: ساندرين بونر، ژاکلين بيست
فرانسه، ۱۹۹۶، رنگی، ۱۱۲ دقيقه
پس از چهار دهه فيلمسازی کلود شابرول با ساختن چهل و پنجمين فيلمش ثابت کرد که هنوز استاد اين مديوم است و کماکان حرف برای گفتن و فيلم برای ساختن دارد. «مراسم» درامی است درباره اسراری که مردمان در سينه نگاه می دارند. عنوان «مراسم» اشاره به مراسم رسمی اعدام است، و با همين مضمون جدی است که فيلم وزنه اجتماعی پيدا می کند، منتهی در دستان يک فيلمساز نابغه تبديل می شود به فيلمی پيچيده، سياسی، زيرکانه و بطور کلی غير قابل پيش بينی.
داستان فيلم در يک روز صبح زمستانی در يک کافه پاريسی آغاز می شود. سوفی زن جوان و از خود مطمئنی است که برای کار خانه توسط يک خانواده بورژوامآب استخدام می شود. خانه مورد نظر يک خانه دور از شهر است با تمام تجهيزات و اسباب و اثاثيه مرتب و قشنگ. پس از مدتی سوفی احساس امنيت کرده و حالت دفاعی اش را کنار می گذارد، اما در همين موقع کاشف به عمل می آيد که هرکدام از افراد خانواده در سينه خود رازی را مخفی کرده است. بالاخره فيلم در پی سکانس های متوالی (که نميتوان بدون آشکار کردن آخر فيلم به آنها اشاره کرد) و با موزيک دون جيوانی به طرف صحنه انفجارآميز نهايی می رود.
بازی ها همه در حد عاليست، بخصوص ژاکلين بيست در نقش زن صاحبخانه نقش کاراکتر از خود راضی را به نحو احسن بازی می کند. روزنامه نيويورک تايمز درباره اين فيلم نوشته بود که «بازيرکی خاصی در دستان ماهر کلود شابرول کارگردانی شده که آنرا تبديل به نمونه يک فيلم کلاسيک پرتنش می کند.»
