هنری واکسمن، رئيس کميته نظارت و اصلاحات دولتی مجلس نمايندگان آمريکا، در جريان برگزاری جلسه ای در ۱۷ اسفندماه مديران شرکت های وام مسکن را زير سئوال برد.
به گفته اين مقام مديران اين شرکت ها پاداش های کلان به ميزان ميليون ها دلار آن هم در زمانی که شرکت آن ها ميليارد ها دلار ضرر کرده دريافت کرده اند. آقای واکسمن گفت، «من فکر می کنم در آمد بايد بر مبنای شايستگی در کارآيی افراد باشد ولی به نظر می آيد اين مديران در زمانی که شرکت شان در وضعيت بحرانی بوده تنها به منافع خودشان فکر می کردند.
در ميان مديران حاضر در جلسه استانلی اونيل، مدير عامل پيشين موسسه مالی مريل لينچ، نيز حضور داشت، که ۱۶۰ ميليون دلار از صندوق بازنشستگی دريافت کرده بود، و يا چارلز پرينس، که در زمان استعفا از موسسه مالی سيتی گروپ ۴۰ميليون دلار دريافت کرده بود. و همچنين در ميان حاضران آنجلو موزيلو از موسسه مالی کانتی وايد نشسته بود که سهام خود را با سود معادل ۱۲۰ ميليون دلار فروخته بود، آن هم در زمانی که اين شرکت در جريان بحران بازار وام مسکن در آمريکا دهها ميليارد دلار در سال گذشته زيان کرد.
آقای واکسمن می پرسد، «سئوال اين است که چطور در زمانی که اين موسسات در وضعيت بحرانی قرار دارند اين مديران از درآمد سرشار برخوردار بوده اند؟»
مديران از ميزان درآمد خود دفاع کردند و گفتند درآمد آن ها رقابت و مکانيسم بازار تعيين می کند. آنجلو موزيلو از موسسه مالی کانتی وايد می گويد، «در آمد من به مانند ديگر سهام داران شرکت خوب بود، اما وقتی که وضعيت شرکت ما در سال ۲۰۰۷ بد شد، درآمد من هم پايين آمد.»
بعضی از وام دهندگان همچنين مديران شرکت های مالی را متهم به سو استفاده مالی می کنند. يکی از اين ها که قسط منزل اش عقب افتاده است می گويد، «پولی که آن ها به جيب می زنند در حقيقت از خوراک بچه امثال من است و اين درست نيست.»
در همين حال بعضی از قانون گذاران بر اين باورند که بايد قوانينی در جهت ميزان درآمد مديران وضع شود.