سازمان بین المللی دفاع از حقوق دگرباشان جایزه سالانه دفاع از حقوق بشر خود موسوم به جایزیه فلیپا دو سوزا را در سال ۲۰۰۸ به دو منتخب برجسته از ایران و شیلی اهدا کرد. سازمان دگرباشان جنسی ایرانی و آقای آندرس ایگناسیو ریورا دو آرته به طور مشترک برنده امسال این جایزه هستند.
سازمان بین المللی دفاع از حقوق دگرباشان با برگزاری مراسمی در ۲۸ آوریل ۲۰۰۸ در نیویورک جایزه امسال را به برگزیدگان اهدا خواهد کرد. بهنود مکری برنامه ساز صدای آمریکا گفتگویی را با آرشام پارسی سرپرست سازمان دگرباشان جنسی ایرانی در برنامه شباهنگ داشت که متن آن به شرح زیر است:
بهنود مکری: آقای آرشام پارسی به شما سلام می کنم و درود می فرستم، سپاسگزارم که در تورنتوی کانادا با ما هستید.
آرشام پارسی: من هم سلام می کنم و درود می فرستم به شما وهمکاران عزیزتان و تمامی همجنسگرایان، دوجنسگرایان، دگرجنسگونگان و خانواده های عزیزشان و همه بیننده های صدای آمریکا.
بهنود مکری: ممکن است در ابتدا خواهش کنم راجع به سازمان خود مقداری توضیح دهید، سازمان دگرباشان جنسی ایرانی چگونه تاسیس شد و اصلا چه فعالیت و عملکردی دارد؟
آرشام پارسی: سازمان دگرباشان جنسی ایرانی یک پروسه چند ساله را پشت سر گذاشته تا امروز به این شکل فعالیت می کند. در سال ۱۳۸۰ با ایجاد یک گروه اینترنتی به اسم رنگین کمان شروع به کار کردیم و در سال ۱۳۸۳ به کمک یکی از همکارانمان در نروژ این سازمان به نام سازمان همجنسگرایان ایرانی یا Persian Gay and Lesbian Organization به ثبت رسید ولی در سال ۲۰۰۶ در کانادا این سازمان را به اسم سازمان دگرباشان جنسی ایرانی یا IRanian Queer Organization تغییر نام دادیم و مشغول فعالیت هستیم برای حقوق دگرباشان جنسی ایرانی که همان همجنسگرایان، دوجنسگونگان و دگرجنسگونگان هستند. سازمان ما هدفش این است درتمامی مواردی که حقوق بشر نقض می شود برخورد کند وبا عواملی که روحیه جامعه دگرباش ایرانی را تضعیف می کند مبارزه کند، به عبارتی قصد داریم تا تبعیض بر پایه گرایش های جنسی را برطرف کنیم. سازمان های زیادی هستند که فعال حقوق بشرهستند و تلاش می کنند که تبعیض های جامعه را بر اساس جنسیت بر طرف کنند، ولی ما رفع تبعیض های جامعه را بر اساس گرایش های جنسی مد نظر قرار داده ایم.
بهنود مکری: از لحاظ وضعیت سیاسی و اجتماعی ایران برایمان توضیح می دهید که اصلا چه نیازی به کارکرد سازمانی همچون سازمان شما وجود دارد، آیا چه شرایطی در ایران هست که به این صورت احتیاج هست از حقوق کسانی به این صورت تحت تاثیر مشکلاتی قرار دارند دفاع شود؟
آرشام پارسی: خدمت شما عرض شود که برای همجنسگرایان در قانون مجازات اسلامی مجازات مرگ در نظر گرفته شده است و آنها یا اینکه به زندان فرستاده می شوند یا ممکن است شکنجه شوند و در نهایت حکم اعدام یا سنگسار آنها صادر شود. خب وقتی که در قانون مواردی وجود داشته باشد به طبع این ترس و این نگرانی وجود دارد که این قانون اجرا شود و حقوق اساسی انسانها زیر پا گذاشته شود. به استناد قوانین بین المللی هیچ کس را نمی توان محکوم کرد به دلیل اینکه رابطه جنسی خاصی دارد، گرایش های جنسی فرد نمی تواند باعث مجازات آنها شود ولی در ایران این امر نقض می شود. همجنسگرایان و خیلی از افراد دگرباش هستند که دستگیر می شوند و توسط نیروهای امنیتی به زندان فرستاده می شوند، شکنجه می شوند، شلاق می خورند، اعدام می شوند، که خب این نیاز واقعا احساس می شود که باید برای حقوق آنها و گسترش حقوق بشر برای جامعه دگرباش ایران فعالیت کرد. از طرفی اگر فردی دستگیر نشود و با دولت مواجه نشود، زندگی اجتماعی خیلی سختی دارد، جامعه ایران، جامعه همجنسگرا ستیزی است، یعنی اطلاعی ندارد که همجنسگرایان یا دگرباشان چه کسانی هستند ، چه حقوقی دارند و همانقدر طبیعی هستند که بقیه انسان ها طبیعی هستند و به طبع رفتارهای ناشایستی با آنها می شود.
ما گزارش های زیادی داریم که خانواده ها فرزندانشان را طرد می کنند و این فرزندان به طبع آینده خوبی نخواهند داشت و این وضع خیلی نگران کننده است. گزارش های زیادی هست، حتی یک گزارش داریم که در یکی از روستاهای رشت به اسم « آگه بیشه» پدری فرزند بیست ساله خودش را با بنزین آتش می زند وقتی که می فهمد پسرش همجنسگرا است.این مواردی که در جامعه اتفاق می افتد لزوم وجود چنین سازمان هایی را بیشتر تایید می کند و باید از حقوق دگرباشان دفاع کرد، باید آگاهی رسانی کرد که گرایش های جنسی طبیعی هستند و نباید به خاطر آنها این افراد تحت ظلم و ستم و شکنجه قرار گیرند.
بهنود مکری: درباره گفته های آقای احمدی نژاد در سفرشان به آمریکا و در دانشگاه کلمبیا چه نظری دارید، سخنان ایشان درباره همجنسگرایان با واکنشهای بسیاری مواجه شد؟ {احمدی نژاد: ما در ایران اولا همجنسباز مثل کشور شما نداریم، در کشور ما چنین چیزی وجود ندارد، در ایران این چیزها وجود ندارد، در ایران چنین چیزی اصلا وجود خارجی ندارد، من نمی دانم چه کسی این حرف را به شما زده است!؟}
آرشام پارسی: خیلی از رسانه ها بعد از سخنرانی آقای احمدی نژاد گفتند که رئیس جمهور ایران هیچ اطلاعی در ارتباط با جامعه ندارد و از آمار وجود همجنسگرایان بی اطلاع هست و این قضیه را به تمسخر گرفتند ولی ما معتقد هستیم که ظرافت خیلی خاصی در این اظهار نظر وجود دارد و این در واقع اعلام موقعیت دولت جمهوری اسلامی هست.
نمایندگان اعزامی جمهوری اسلامی به آمریکا دقیقا اطلاع داشتند که چنین سئوالی پرسیده خواهد شد به دلیل اینکه سال گذشته آقای خاتمی در دانشگاه شیکاگو سخنرانی داشت و با اینچنین سئوالی مواجه شد پس آقای احمدی نژاد می دانستند که در آمریکا با این سئوال مواجه خواهند شد و آمادگی کامل داشتند، وقتی که می گویند ما همجنسگرا نداریم به طبع سئوال بعدی که چرا آنها را مجازات می کنید و چرا آنها را شکنجه می کنید به وجود نخواهد آمد، اگر آقای احمدی نژاد می گفت، بله همجنسگرا داریم سئوال بعدی این بود که چرا اعدام می شوند، پس وقتی که می گویند همجنسگرا وجود ندارد در ایران به این معنی است که سئوالی پرسیده نشود، ما به هیچ عنوان تمایل نداریم در این رابطه صحبت کنیم و قاعدتا حقی هم برای آنها نخواهیم داد.
یکی از روزنامه نگاران به تمسخر نوشته بود که زنان باید بروند شکر کنند که آقای احمدی نژاد نگفت زن در ایران نداریم چون سئوال بعدی این بود که چرا حقوق زنان رعایت نمی شود.
بهنود مکری: سازمانی که شما بنیان گذاشتید و در طول این مدت فعالیت های مختلفی انجام داده، چگونه با کسانی که در ایران هستند در ارتباط است چه کمک ها یا مشورت هایی را می تواند در اختیارشان بگذارد، و ظرف ماههای گذشته در این زمینه شما چه عملکردی داشته اید؟
آرشام پارسی: ارتباط ما با جامعه داخل ایران از طریق اینترنت و گاهی از طریق تلفن هست و ما نشریه ای داریم که ماهانه چاپ می شود به نام چراغ که به فارسی هست و سعی می کنیم نشریه مان را برای آگاهی رسانی به جامعه ارسال کنیم، به صورت پی دی اف و به صورت آنلاین وجود دارد که سعی می کنیم مقالاتی داشته باشیم در ارتباط با گرایش های مختلف جنسی و به جامعه داخل ایران این آگاهی را بدهیم، هرچند جامعه خارج از ایران هم همینطور احتیاج به این آگهی رسانی دارند که همجنسگرایان چه کسانی هستند و چه حقوقی دارند و جامعه را آشنا کنیم. فعالیت های دیگری که سازمان ما دارد برای دگرباشان، اگر تعدادی از دگرباشان با خطر مواجه بشوند و تصمیم بگیرند از کشور خارج شوند سعی می کنیم پروسه پناهندگی آنها را پیگیری کنیم، در سال ۲۰۰۷ سازمان ما موفق شد به بیش از ۸۰ نفر از دگرباشان کمک کند و آنها اقامت بگیرند که ۸۰ درصد آنها به کانادا می آیند و ده درصد به ایالات متحده آمریکا و ده درصد به اروپا. ما مشاوره های تلفنی هم داریم و مشاوره های ایمیلی که اگر بچه ها با مشکلی مواجه شوند تماس می گیرند و نظر می خواهند و اگر احتیاج داشته باشند پاسخ سئوال های آنها را از دیگران می گیریم و ارتباط بر قرار می کنیم میان آنها و پزشکان و مشاوره های اجتماعی تا بتوانیم مشکلاتشان را حل کنیم.
بهنود مکری: واکنش سازمان های بین المللی به نقض حقوق بشر در چنین مواردی چیست ؟ شما که با نهادهای جهانی ارتباط دارید ، چگونه مشکلات دگرباشان را در ایران بازتاب می دهید؟
آرشام پارسی: ما ارتباطات زیادی داریم با سازمان ملل و سایر سازمان های حقوق بشر از جمله سازمان دیده بان حقوق بشر و سعی می کنیم مسائل و مشکلات همجنسگرایان را انتشار دهیم. اگر شما اخبار را در چند سال گذشته مطالعه کنید، خبری از دگرباشان نبود اما امروزه دگرباشان یکی از تیتر های مهم خبری هستند، خیلی ها فکر می کنند از زمانی که دولت آقای احمدی نژاد قدرت گرفته است همجنسگرایان تحت فشار زیادی قرار دارند و آمار شکنجه و اعدام بالا رفته است، ولی ما می گوییم که در طی این دوران انتشار اخبار نقض حقوق بشردگرباشان بیشتر شده است ، یعنی قبلأ هم این شرایط وجود داشته ولی در رسانه های گروهی و روزنامه های داخل و خارج از کشور خبری منتشر نمی شد. امروزه اخبار همجنسگرایان و مشکلاتشان مطرح می شود و نقض حقوق بشر دگرباشان در ایران بازتاب گسترده ای در جهان دارد و این خیلی تاثیر گذار خواهد بود.
بهنود مکری: در رابطه با فعالیت سازمان شما چه نظراتی وجود دارد؟
آرشام پارسی: عده ای هستند که کاملا از ما حمایت می کنند ولی عده دیگری با فعالیت های ما مخالفند و فکر می کنند که دفاع از حقوق همجنسگرایان و مطرح کردن مسائل آنها گامی است بر تایید حمله به ایران ، مثلأ ما به دولتهای خارجی بهانه می دهیم که به ایران حمله کنند. البته نظرات غیرواقعی نسبت به زندگی دگرباشان در ایران وجود دارد ، یعنی می گویند که ایران برای همجنسگرایان جای خیلی وحشتناکی است وزندگی غیر ممکن است ویا اینکه می گویند همجنسگرایان در داخل ایران بسیار زندگی آرامی دارند وهیچ اتفاقی برای آنها نمی افتد. در هر صورت این گروهها از همجنسگرایان به عنوان ابزار های سیاسی استفاده می کنند و قصد استفاده ابزاری از همجنسگرایان دارند و این درست نیست. سازمان ما باور دارد که باید حقوق همجنسگرایان را فقط و فقط به خاطر حقوق همجنسگرایان رعایت کرد نه هیچ دلیل دیگری و باید فقط از جنبه حقوق بشری به آن نگاه کرد.
بهنود مکری: یکی از ابزارها یا وسایلی که همیشه در حکومت جمهوری اسلامی علیه جامعه دگرباشان استفاده شده اتهام هایی است که به آنها می زنند، فساد و بی بندباری اخلاقی یا خیلی برچسب های دیگر که ما می دانیم که واقعا به این صورت نیست و حقیقت ندارد، نظر شما چه هست در رابطه با استفاده از این ابزار تبلیغاتی یا متهم کردن جامعه دگرباشان به خیلی از صفاتی که به هر حال نادرست است؟
آرشام پارسی: جامعه وقتی که نخواهد یک چیزی را بپذیرد راحت ترین کار این است که آن را انکار کند، مثلا در زمانی که زنان دنبال حقوقشان هستند وقتی که یک زن می خواهد طلاق بگیرد و می گوید من از شوهرم آزار می بینم و می خواهم آرام باشم، خب اولین چیزی که می گویند این است که می خواهد دنبال فساد و بی بندباری برود چون جامعه نمی خواهد که حقوق او را قبول کند که او حق دارد به عنوان یک انسان آن چیزی که می خواهد باشد و معمولا هم جامعه همیشه حق ندارد، انگ بستن به مردم برای فرار از پذیرش است، اکثریت هیچ وقت حقانیت نمی آورد وقتی که تمام مردم معتقد باشند این کار درست است ما نمی توانیم بگوییم این اشتباه نیست، خب اکثر مردم دگرجنسگرا هستند و اکثریت با آنها است و به این دلیل نمی توانیم بگوییم همجنسگرایی بد است. اجازه دهید من یک مثال بزنم، گالیله به تنهایی معتقد بود که زمین گرد است و به دور خورشید می چرخد، در آن زمان اکثریت مردم و همه ی جامعه مخالف بودند و می گفتند که کفر می گوید و زمین صاف هست و ثابت است، کلیسا هم او را محکوم کرد به اعدام، الان سالها گذشته، گالیله راست می گفت یا اکثریت مردم؟ اکثریت حقانیت نمی آورد، الان ما می دانیم زمین گرد هست و به دور خورشید می گردد، ولی خب گالیله در آن زمان که می گفت به او هزار و یک انگ می بستند و او را محکوم می کردند، بعضی از حق ها زمان می برد تا متوجه شوند که این حق وجود دارد برای انسان ها
بهنود مکری: مقداری درباره جایزه حقوق بشر فلیپا دوسوزا صحبت کنید که چگونه جایزه ای هست و چطور به شما اهدا خواهد شد؟
آرشام پارسی: این جایزه توسط کمیسیون حقوق بشر دگرباشان هرساله به یک سازمان و یا یک کوشنده که در راه دفاع از حقوق دگرباشان فعالیت می کند، تعلق می گیرد. این جایزه به مبلغ ۵ هزار دلار آمریکا است و علاوه بر ارزش مادی که دارد ارزش حقوقی بسیاری دارد که ما خوشحال هستیم که ایران و سازمان دگرباشان ایرانی امسال موفق شده است که این جایزه را بگیرد و خوشحال هستیم که توانستیم فعالیت هایی بکنیم در راه جامعه در راه دفاع از حقوق بشر، حقوق انسان هایی که ناخواسته مورد تبعیض و مورد ستم جامعه قرار می گیرند و بسیار خوشحال هستیم که این جایزه به ما داده شده و در راه گسترش حقوق بشر و دفاع از حقوق دگرباشان استفاده خواهد شد و امیدوارم آینده ی روشنتری در پیش باشد.
بهنود مکری: با سپاس ازشرکت شما در برنامه شباهنگ، روز و شب خوبی رابرای شما در تورنتو آرزو می کنم.
آرشام پارسی: ممنونم
سازمان دگرباشان جنسی ایرانی:
www.irqo.net