در نخستين روزها پس از انقلاب ۵۷ در ايران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی برای محافظت از انقلاب اسلامی ايران ايجاد شد. اين سازمان نظامی شامل ۵ نيرو با مأموريتهای متفاوت است : نيروی زمينی، هوايی، دريايی، نيروی قدس، و نيروی مقاومت بسيج.
در اين ميان نيروی مقاومت بسيج، که در ۵ آذر ۱۳۵۸ تأسيس شده است، در طول سالهای فعاليت خود دچار تغيير کارکرد شده به اين معنا که از اين نيرو در زمان جنگ هشت ساله ميان ايران و عراق بيشتر برای اعزام نيروهای داوطلب به جبهه های جنگ استفاده می شد، اما با به پايان رسيدن جنگ از اين نيرو بعنوان گروهی نظامی برای حفظ و تثبيت قدرت گروه حاکم استفاده می شود.
نيروی مقاومت بسيج خود شامل چند زير مجموعه است؛ بسيج مستضعفان، مهندسی کارمندی، کارگری، ادارات، ومساجد ، سازندگی، دانش آموزی و دانشجويی که تمامی آنها از رانتهای مختلف حکومتی بهره مندند.
پس از اتمام دوره فرماندهی سر لشگر رحيم صفوی در سپاه پاسداران و انتصاب محمد علی جعفری تغييرات زيادی در سطح مديران بالا و ميانی سپاه به وجود آمد. محمدعلی جعفری، فرمانده پيشين قرار گاه ثار الله است که مسئوليت اصلی آن حفظ امنيت شهر تهران بود. وی در جريان تظاهرات دانشجويی ۱۸ تير ماه ۷۸ نيز وظيفه برخورد با دانشجويان و مردم حمايت کننده از آنها را بر عهده داشته است.
فرماندهی نيروی مقاومت بسيج که پيش از اين مجزا بود نيز هم اکنون در اختيار فرمانده کل سپاه قرار گرفته است و حسين طائب که معمم است بعنوان جانشين فرمانده بسيج عمل می کند. همانطور که در مراسم معارفه وی اعلام شد رهبر جمهوری اسلامی از سپاه و بسيج خواسته است که تمرکز خود را بر مقابله با تهديدات داخلی و افزايش امنيت در داخل کشور بگذارد.
در اين ميان بسيج دانشجويی که بعنوان شاخه دانشجويی سپاه در دانشگاهها عمل می کند نيز دچار تغيير مديريت شده است.
يک نکته مهم ديگر در آستانه انتخابات مجلس هشتم اين است که همانطور که در انتخابات رياست جمهوری پيشين سپاه و بسيج در رساندن محمود احمدی نژاد به کرسی رياست جمهوری تلاش بسياری انجام دادند هم اکنون هم رسما و بطور علنی وارد کارزار انتخاباتی شده اند. بطوريکه حسين طائب، جانشين فرمانده بسيج، علنا از اصولگرايان حمايت کرد و از مسؤلان و دانشجويان بسيجی بعنوان جزئی از جريان اصولگرا خواست که از کانديداهای اين جريان حمايت کنند. سعيدی، نماينده ولی فقيه در سپاه نيز در همايش هاديان سياسی اظهارات مشابهی را بيان داشت.
اين سخنان در حالی بيان شد که طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی نظاميان حق دخالت در امور سياسی را ندارند.