اتحاديه اروپا برآورد کارشناسان محيط زيست مبنی بر افزايش خطرناک انباشت آلاينده ها در جو زمين را پذيرفته است. مواد شيميايی همچون گاز کربنيک که گرمايش زمين را در پی داشته تعادل آب و هوايی را برهم زده است. از اين رو سازمان ملل از کشورهای صنعتی خواسته است تا نسبت به کاهش توليد گازهای گلخانه ای اقدام کنند. اتحاديه اروپا نيز برنامه جديد کاهش ۲۰ درصدی گازهای گلخانه ای را تا سال ۲۰۲۰ برای ۲۷ کشور عضو تدوين کرده که از سوی رهبران اروپا در نشست سال گذشته وعده داده شده بود. در اين برنامه بهره گيری از نيروهای جانشين سوختهای فسيلی مانند «انرژی باد، خورشيد، و آب» بعنوان منابع انرژی پاک تاکيد شده است.
جانسون آندرسون از انستيتوی سياست گذاری محيط زيست اتحاديه اروپا با اشاره به اين برنامه می گويد، «اين نخستين گام واقعی بسوی برنامه های آينده به منظور کاهش ميزان توليد گازهای گلخانه ای است. اين اقدامی ارزشمند از سوی اتحاديه اروپاست. اين برنامه جزييات بسياری را در بر گرفته که برخی از آنها می تواند بحث برانگيز باشد. اما بهرصورت تاثيری که اين برنامه دارد نخست اين که نخستين گام بشمار می آيد. دوم همگونی برنامه انرژی با شرايط جو زمين در مواردی که مردم به آن آگاهند اما تاکنون اجرا نشده.»
اما مسئولان اجرايی محيط زيست اروپا نيز اذعان داشته اند که اين برنامه هزينه ساز است و افزايش بهای برق خانه ها و هزينه توليدات صنعتی را در پی خواهد داشت. از اين رو بخشی از صاحبان صنايع اروپايی به اين برنامه اعتراض کرده و گفته اند، با اجرای اين برنامه، صنايع اروپايی به دشواری می توانند در بازارهای جهانی رقابت کنند.
در مقابل طرفداران محيط زيست می گويند رقابت در بازار اقتصادی دليل بر ادامه خطا نيست. راه چاره رقابت در اين است که همه کشورها وادار به اجرای چنين برنامه هايی بشوند. اما صاحبان صنايع اروپايی می گويند صنايع برای حفظ رقابت ناچارند از نيروی شاغل خود بکاهند. اخراج ۵۰۰۰۰ نيروی کار صنعت فولاد اروپا در آينده نزديک يکی از پيامدهای زيانبار اين برنامه است.
آقای فولکر فرانس مشاور محيط زيست صنايع اروپا در اين باره می گويد، «اين برنامه ريسک بزرگی برای صنايع است و آنها ناچار به انتقال به کشورهايی با انرژی ارزان هستند. واقعيت اين است که در آينده نه چندان دور ما شاهد اروپايی بدون صنايع و بازار کار خواهيم بود.» او ادامه داد، «آنوقت همين آلودگی از سرزمينی ديگر روانه فضا می شود.»
اما سازمان محيط زيست اروپا می گويد، «نبودِ قوانينِ حفظ محيط زيست در ديگر کشورها دليل درستی بر عدم پايبندی اتحاديه اروپا به اين قوانين نيست؛ ما بايد پيشگام اين برنامه شويم تا ديگر کشورها را وادار به پذيرش آن کنيم.»
گرچه اين سازمان بر بهره مندی از نيروی خورشيد، باد و آب تاکيد کرده؛ اما همزمان با طرح بهره گيری از سوخت گياهی و تبديل زمين های کشاورزی به فرآورده هايی به منظور تامين انرژی مخالفت کرده و می گويد برای بهبود جو زمين مادر طبيعت نبايد بيمار شود.