فرانسه مثل هرکشوری شحصیت های استثنائی داشته وخواهد داشت اما هربار که یکی از آنها از دنیا میرود جدا از فرصت یاد آوری، این پرسش مطرح می شود که آیا حقیقتا جامعه قدر و منزلت او را داشته است ؟
در مورد ریموند فورنی رئیس پیشین مجلس فرانسه ، فرزند یک مهاجر و سوسیالیست، پاسخ مثبت است.
در کمتر از چند ساعت پس از اعلام خبر درگذشت او، نیکلا سرکوزی، رئيس جمهوری، که در خارج از فرانسه بسر می برد پیام تسلیت وهمدردی فرستاد و از آن لحظه اظهار نظر وادای احترام به ریموند فورنی ادامه دارد.
پدر و مادر ایتالیا ئی ریموند فورنی در ابتدای جنگ جهانی دوم به فرانسه آمدند ودر شهر کوچک ومرزی بلفور نزدیک مرز سویس و ایتالیا مستقر شدند. ریموند فورنی در بیستم ماه مه سال هزارونهصد و چهل ویک در خانواده ای کم درآمد بدنیا آمد . وقتی یازده سال داشت، پدرش را ازدست داد. دراین وضعیت او تحصیلات را نیمه کاره گذاشت وکمی دیرتر بعنوان کارگر در کارخانه اتومبیل سازی پژو مشغول بکار شد . امری که اوهرگزآن را نه تنها پنهان نکرد بلکه همواره بعنوان یک خاطره برای دوستان وهمفکرانش درحزب سوسیالیست تعریف میکرد. او با تحصیلات همزمان، در رشته حقوق فارغ التحصیل، ودر بیست وهفت سالگی وکیل شد. ار آن زمان یعنی کار در کارخانه تا ریاست مجلس فرانسه که احترام همه احزاب و افراد را بخود جلب کرد چهار دهه فاصله زمانی وجود دارد .
ریموند فورنی در سی و دو سالگی نماینده مجلس شد و دیرتر، فرانسوآ میتران پس از آشنائی با وی ، مشاغل و مسئولیت های مهمی را به او واگذار کرد. او زمانی ناظر وسپس رئیس شورای قانونگزاری و بعد ها عضو شورای عالی بررسی اداره سمعی و بصری شد، که در فرانسه ضامن حفظ و حراست آزادی رسانه هاست، وعاقبت در سال دوهزار و پس از کناره گیری لوران فابیوس ، وی با رای اکثریت نمایندگان به ریاست مجلس شورای فرانسه انتخاب شد . اما در حقیقت یکی از افتخارات ریموند فورنی به تصویب رساندن قانون لغو حکم اعدام درفرانسه است ، که خود او یکی از مبتکران آن بشمار میرود .
ریموند فورنی در شصد وشش سالگی درگذشت . همفکرانش درحزب سوسیالیست میگویند صراحت، اعتباراوبود، وهمیشه ازعبارات ساده ومردمی استفاده میکرد. او دوستی ونزدیکی زیادی با ژان پیر شونمان وزیر پیشین دفاع فرانسه داشت . آقای سرکوزی درپیامش گفت ریموند فورنی سرنوشتی متفاوت داشت ، او فرزند جمهوری است . لیونل ژوسپن نخست وزیر پیشین ونامزد ریاست جمهوری گفت دوست ویارش را از دست داده است . برنار کوشنر وزیر خارجه ، اظهار داشت ریموند فورنی یک خدمتگزار و از ارزشمندان کشور بود، و بالاخره در یک ابتکار نه چندان تازه، روزنامه لیبراسیون ترجیح داد تا ستونی را به ناشناس هائی اختصاص بدهد که الزاما او را نزدیک ندیده بودند . از میان ده ها نوشته که بیشرشان هم بدون امضاء بچاپ رسیده میخوانیم : من سوسیالیست نیستم ، حتی طرفدار ژوسپن هم نیستم ، اما جای خالی این مرد را لمس میکنم ، این او بود که اطمینان به عدالت را در ما برمی انگیخت.............................