پنجاه و هفت اقتصاددان ایرانی نامه سرگشاده ای را امضا کرده اند که از سیاست های اقتصادی دولت ایران انتقاد می کند. در نامه، که در روزنامه های ایران انتشار یافت، گفته می شود: سیاست های پولی و بانکی دولت محمود احمدی نژاد، به تورم دامن می زند و به قشرهای محروم و فقیر آسیب می رساند.
نامه همچنین می گوید سیاست خارجی دولت، سازنده نیست و مناسبات مالی و بازرگانی ایران با بقیه جهان را تهدید می کند. در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد، هزینه های غذا و مسکن بالا رفته است، بیکاری افزایش پیدا کرده و ارزش سهام در بورس تهران پائین آمده است. در همین حال، جیره بندی بنزین آغاز می شود.
در دسامبر و بار دیگر در مارس، شورای امنیت سازمان ملل متحد رای داد تحریم هائی را علیه ایران، به دلیل خودداری از محدود ساختن برنامه اتمی، برقرار سازد. افزون بر این، آمریکا دو بانک ایرانی – صادرات و سپه – را از دسترسی به سیستم بانکی آمریکا محروم کرده است. این بانکها در تامین هزینه فعالیت های تروریستی ایران و برنامه های اتمی و موشکی آن دخالت داشتند.
بسیاری از نهادهای مالی عمده جهان از این اقدام پیروی کرده اند، میزان داد و ستد با ایران را کاهش می دهند یا کاملا متوقف می کنند.
گریگوری شولته، نماینده آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی، می گوید دولت ها و شرکت های خصوصی تشخیص می دهند زمان آن نیست که معاملات بیشتری با ایران صورت گیرد.
پرزیدنت جرج بوش می گوید مردم ایران نباید ناچار باشند در چنین شرایطی زندگی کنند:
**** دولتشان می تواند بهتر برای آنها کار کند. تهدید جهان موجب شده است کشور منزوی شود. و این مردم خوب می توانند رهبرانی داشته باشند که آنها را قادر سازند اقتصاد و زندگی بهتری برای خود فراهم آورند. زندگی و اقتصادی که موجب غنای خانواده های آنها بشود، و فرصتی برای موفقیت به وجود آورد.
پرزیدنت بوش می گوید: در برابر تصمیم دولت ایران به دنبال کردن تسلیحات اتمی، کشورهای دیگر وظیفه دارند نشان دهند این کار با پیامدهائی همراه است و باید برای این نوع سرسختی، بهائی پرداخت شود.