رژیم مذهبی ایران جنبش کارگری رو به گسترش کشور را سرکوب می کند. در تهران، در روز جهانی کارگر، صدها نفر از کارگران از یک گردهمائی دولتی جدا شدند و در حالی که علیه رژیم شعار می دادند به سوی میدان هفت تیر به راه پیمائی پرداختند. آنها خواهان استعفای محمد جهرمی، وزیر کار شدند و درخواست کردند رهبران زندانی اتحادیه های کارگری آزاد شوند. نیروهای امنیتی به معترضین حمله کردند، و ده ها نفر دستگیر شدند.
ماموران امنیتی سعی کردند منصور اوسانلو، رئیس اتحادیه کارگران اتوبوسرانی تهران را بازداشت کنند، اما او زمانی که نیروهای امنیتی با جمعیت خشمگین روبرو شدند، آزاد شد. اوسانلو در سال ۲۰۰۶، چندین ماه را در زندان گذراند. او پس از آن که چندین هزار راننده اتوبوس در دسامبر ۲۰۰۵ در اعتراض به شرایط نامساعد کار و کمی حقوق دست به اعتصاب زدند، دستگیر شد.
سازمان عفو بین الملل گزارش داد که تظاهرات روز اول ماه مه در شهر سنندج، مرکز استان کردستان ایران نیز به گونه ای خشونت بار برهم زده شد. بنا به این گزارش، بهزاد سهرابی و حسن قادری، فعالان حقوق کارگران، مورد ضرب وشتم قرار گرفتند و زخمی شدند.
در همین حال، مقامات وزارت اطلاعات و امنیت، صدیق کریمی، عضو هیات مدیره اتحادیه کارگران بیکار و برکنار شده، و خالد رسولی، معاون اتحادیه را بازداشت کردند.
دستگیری های روز اول ماه می، بخشی از سرکوبی است که ادامه دارد. در ماه مارس، صدها معلم معترض و نمایندگان اتحادیه آنها دستگیر شدند. در آوریل، محمود صالحی، یک فعال کارگری برجسته و رئیس انجمن تعاونی کارگران خباز، دستگیر و به یک سال زندان در سنندج محکوم شد. او قبلا به دلیل فعالیت های خود نزدیک پنجسال در زندان بسر برده است.
پرزیدنت جرج دبلیو بوش در باره وضعیت دشوار رهبران کارگری سخن گفته است. او هنگام اظهار نظر در مورد پیکاری که در خاورمیانه بین نیروهای میانه رو و افراط گرائی جریان دارد گفت: افراطیون آزادی های اساسی را رد می کنند و می خواهند حکومت دیکتاتوری را بر مردم تحمیل کنند:
**** ما این پیکار را در ایران می بینیم، در آنجا یک رژیم ارتجاعی مردم مغرور خود را منکوب می کند، به دستگیری رهبران اتحادیه های کارگری می پردازد، و از منابع ایران برای هزینه های گسترش ترور و دست یابی به جنگ افزار اتمی استفاده می کند.
آقای بوش می گوید: آزادی، پاسخی به این نوع افراط گرائی است. لازم است که جوامع آزاد، در شکل و محتوای تاریخ و سنت هر کشور به وجود آیند و پا بگیرند.