آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، پیشنهاد کرده است تقریبأ نیمی از کمک های تکنیکی آن به ایران لغو شود. این اقدام در پاسخ به تصمیم شورای امنیت برای برقراری تحریم هائی علیه ایران، بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد، صورت می گیرد.
چنین تحریم هائی اجباری است، به دلیل تهدیدی که متوجه صلح و امنیت بین‌المللی است وضع می شود، و برنامه های اتمی و موشکی بالیستیک ایران را هدف می گیرد. خودداری ایران از متوقف ساختن فعالیت غنی سازی و پردازش اورانیوم، دلیل ِاعمال تحریم ها بود. اورانیوم غنی شده می تواند برای تولید جنگ افزار اتمی به کار رود.
شان مک کورمک سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا می گوید آژانس بین المللی انرژی اتمی حق دارد کمک به ایران را قطع کند:
**** این که یک سازمان بین المللی، که بخشی از بودجه آنرا ما تامین می کنیم، و نیز کشورهای دیگر، کمک فنی برای توسعه انرژی اتمی و تکنولوژی های وابسته به آن پیشنهاد کنند، یک مساله واقعی است. در همین حال، کشوری وجود دارد که قطعنامه فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد، در مورد آن اجرا می شود، دقیقا به این علت که بقیه جهان به اطمینان های آن که می گوید دنبال اسلحه اتمی نیست، اعتماد ندارد.
پرزیدنت بوش می گوید علاقه دولت ایران به اسلحه اتمی خطری جدی برای بقیه جهان است. با این حال، یاد آور می شود این خطری است که می توان آنرا از راه های دیپلماتیک حل کرد:
**** تمام مسائل عمده باید به گونه ای دیپلماتیک حل شوند. به سخن دیگر، نیروی نظامی آخرین گزینه برای حل مشکلات است. و به باور من، ما هنوز قادر هستیم این مساله را با استفاده از شیوه های دیپلماتیک حل کنیم، زیرا بسیاری از مردم جهان اینک خطرات یک ایران مجهز به سلاح اتمی را درک می کنند. ما در این جهت کار می کنیم و به رژیم از مجاری دیپلماتیک فشار می آوریم.
پرزیدنت بوش می گوید مردم ایران " خوب، منزه و شریف" هستند:
**** و آنها دولتی دارند که ستیزه گر، غوغائی و تهدید کننده است، دولتی که در برابر بقیه جهان گردنکشی می کند و می گوید: ما اسلحه اتمی می خواهیم. آقای بوش می گوید هدف ما این است که به فشار ادامه دهیم و امیدوار باشیم انسان های منطقی در ایران پای پیش بگذارند و بگویند به انزوای ناشی از آن نمی ارزد.