شمار تظاهرات دانشجویان ایرانی که به سیاست‌های دولت دینی ایران معترض هستند، در هفته‌های اخیر افزایش یافته است. دانشجویان در تظاهرات روز ۱۱ دسامبر در دانشگاه امیرکبیر، سخنان محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهوری ایران را با شعارهای "مرگ بر دیکتاتور" قطع کردند. آنها عکس‌های او را سوزاندند و ترقه ترکاندند.
یک دانشجو پلاکاردی در دست داشت که روی آن نوشته شده بود "دیکتاتور فاشیست، پلی تکنیک جای تو نیست". آقای احمدی‌نژاد دانشگاه را زودتر از زمان مقرر ترک کرد، و گاردهای امنیتی دولت دانشجویانی را که سعی داشتند به اتومبیل او لگد بزنند، عقب نگاهداشتند.
یک روز پیشتر، بیش از یکصد دانشجو از دانشگاه امیرکبیر برای اعتراض به ورود او گرد آمده بودند. هفته قبل، نزدیک به سه هزار دانشجو تظاهراتی در مدخل دانشگاه تهران براه انداختند و شعارهائی سردادند: " ما نان می خواهیم، نه بمب، و زندانیان سیاسی را آزاد کنید،" از آن جمله بود.
شان مک کورمک سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در باره اعتراضات دانشجویان گفت:
**** "چنین اتقافی باید در ایران مجاز باشد. نمی‌دانم بر سر این افراد چه خواهد آمد. اما فکر می‌کنم ایران جائی نیست که در آن آزادی اظهار نظر یا آزادی بیان تشویق یا واقعأ تحمل شود."
از سال ۲۰۰۵ که آقای محمود احمدی‌نژاد در مقام ریاست جمهوری قرار گرفت، ناراضیان یا آنچه رژیم دینی ایران آنرا گرایش‌های سکولار یا غیر اسلامی در دانشگاه‌ها تلقی می‌کند، سرکوب شده‌اند. روسای دانشگاه‌ها با مردان دلخواه دولت، و کسانی که به آن پاسخگو هستند، تعویض شده‌اند. بسیاری از استادان ناچار به بازنشستگی زودرس شده اند یا به زندان افتاده‌اند.
در کوشش برای خاموش ساختن فعالان دانشجو، آنها به دادگاه احضار، معلق يا اخراج شده‌اند. تظاهرات اخیر دانشجویان در تهران نشان می‌دهد که دولت ایران تا رسیدن به هدف خود در خاموش ساختن صداهای ناراضی در دانشگاه‌ها بسیار فاصله دارد.