ايران قطعنامه الزامی شورای امنيت سازمان ملل متحد را رد کرده است.
قطعنامه مورد بحث به ايران تکليف می کند کليه فعاليتهای غنی سازی و باز فرآوري، منجمله فعاليتهای تحقيقاتی و توليدی خود را تا پايان ماه اوت متوقف سازد... و در غير اينصورت با اقدامات مقتضی شورا، از جمله تحريم مواجه شود.
غنی سازی اورانيوم و باز فرآوری می تواند به ايران توانايی توليد مواد و سلاحهای اتمی را بدهد.
تونی اسنو، سخنگوی کاخ سفيد می گويد: " در صورتيکه رژيم ايران کماکان در موضع خود تجديد نظر بعمل نياورد ... شورای امنيت نيز پس از پايان مهلت، يعنی پس از اتمام ماه جاری ميلادی اقدام بعدی خود را مورد مطالعه قرار خواهد داد. اوليا رژيم ايران به خوبی از مواضع بعدی شورا آگاهند."
از سال ۲۰۰۳ ميلادی ايران از همکاری کامل با سازمان بين المللی انرژی اتمی خودداری ورزيده است.
جان بولتون، سفير آمريکا در سازمان ملل متحد می گويد، ايران با کمال تأسف و با بی پروايی مداوم خود از خواست جامعه بين المللی سرپيچی کرده است و برنامه دستيابی به تسليحات اتمی را ادامه داده است.
آقای بولتون می گويد:" تعقيب برنامه تسليحات اتمی از طرف ايران برای صلح و امنيت جامعه بين المللی خطر بزرگی است و واجب می دارد که شورای امنيت تکليف ايران را با تصويب يک قطعنامه واجب الرعايه روشن سازد."
شان مک کورمک، سخنگوی وزارت امور خارجه آمريکا می گويد، قطعنامه شورای امنيت با پيام محکم خود در مورد نيت خويش برای رژيم ايران هيچ ابهام و ترديدی باقی نمی گذارد.
آقای مک کورمک می گويد:" اوليا رژيم ايران ديگر جايی برای پنهان شدن ندارند. گردانندگان رژيم ديگر نمی توانند پشت سر کسی پنهان شوند و در اين برهه از زمان هيچ حامی و محافظی هم ندارند. بنابر اين اوليا رژيم زير ذره بين قرار دارند تا معلوم شود که آيا تصميم قاطع را خواهند گرفت يا خير. آيا متوليان رژيم راه مذاکره را انتخاب خواهند کرد يا راه انزوای بيشتر را در پيش خواهند گرفت؟ اين قطعنامه نشان می دهد که رژيم ايران راه انزوای بيشتر را بر خواهد گزيد."
پرزيدنت جرج- دابليو- بوش، رئيس جمهوری آمريکا می گويد، با تصويب اين قطعنامه رژيم ايران بايد بی هيچ ترديدی آگاه شده باشد که کشورهای جهان مصمم هستند با يکديگر همکاری کنند، تا اطمينان حاصل نمايند که رژيم ايران صاحب اسلحه اتمی و يا صاحب علم و فن اسلحه سازی اتمی نخواهد شد.
