روسيه و چين و دولتهای آمريکا، آلمان، فرانسه، و بريتانيا موافقت کرده اند که شورای امنيت سازمان ملل متحد بايد به برنامه اتمی ايران رسيدگی کند.
تصميم برای ارجاع مجدد مساله به شورای امنيت سازمان ملل متحد زمانی اتخاذ می شود که ايران ار اعلام نظر خود نسبت به برنامه مشوقهای 5 کشور صاحب وتوی شورای امنيت و آلمان در ازا محدود ساختن برنامه هسته ای خود، امتناع ورزيده است.
بسياری معتقدند که رژيم ايران در خفا،و در پس پرده برنامه هسته ای غير نظامی خود، در صدد توليد سلاحهای اتمی است.
شورای امنيت سازمان ملل متحد مختار است ايران را بهمين سبب مورد تحريم قرار دهد.
بيانيه ای که در همين زمينه مورد موافقت۶ کشور قرار گرفته است و از طرف فيليپ- دوست بلازي، وزير امور خارجه فرانسه قرائت گرديده است می گويد که دولت ايران هيچگونه علامت و نشانه ای که حاکی از نيت و قصد خويش برای ورود در ماهيت پيشنهادات باشد، از خود نشان نداده است.
بيانيه ۶ کشور می گويد ايران از انجام اقداماتی که لازمه آغاز مذاکرات است، علی الخصوص در مورد تعليق کامل فعاليتهای غنی سازی اورانيوم... خودداری کرده است و بنا بر اين با توجه به شرايط موجود برای کشور های ذينفع چاره ای جز بازگشت به شورای امنيت سازمان ملل متحد باقی نمانده است.
کاندوليزا رايس، وزير امور خارجه آمريکا می گويد، واقعاً فرصت موجود برای اوليای دولت ايران، فرصت مغتنمی است که راه صواب و صلاح را بر گزينند و راه بی اعتنايی به جامعه بين المللی را انتخاب نکنند. با کمال تاسف از ظواهر امر چنين پيدا است که دولت ايران در نظر دارد برنامه ای دنبال کند، که از نظر ( جامعه بين المللي) غير قابل قبول است.
پرزيدنت بوش، رييس جمهوری آمريکا می گويد لازم است دولت ايران متوجه باشد که بسياری از کشورها در مقام مخالفت با ايران برای دستيابی به سلاحهای اتمي، با يکديگر متحد هستند. پرزيدنت بوش می گويد:« اوليای ايران بايد درک کنند که نمی توانند با تعلل و دفع الوقت بالاخره ما را فرسوده و از ميدان بدر کنند و نبايد اميدوار هم باشند که در صف ائتلافيون رخنه کنند و نفاق و ۲ دستگی ايجاد کنند. بنا بر اين برای ما، گام نخست اينست که به سازمان ملل متحد مراجعه کنيم و تا جاييکه ممکن است با صدای واحدی نظر خود را مطرح سازيم.» پرزيدنت بوش می گويد، ارجاع مساله به شورای امنيت بمعنای اين نيست که باب مذاکره با ايران در آينده بسته می شود.
پرزيدنت بوش می گويد:« بايد توجه داشت که برای اينکه ما به سر ميز مذاکرات بياييم لازم است که ايرانيان بصورتی که قابل تاييد باشد ثابت کنند که همانطور که يکبار در قبل انجام دادند ... ثابت کنند که ديگر اورانيوم غنی سازی نمی کنند.»
رييس جمهوری آمريکا، در بيانيه خود، دولت ايران را مستقيماً طرف خطاب قرار داد و گفت که ما می خواهيم با شما روابط و مناسبات داشته باشيم... اما شرط آن اينست که شما اسلحه نداشته باشيد... و استعداد و قابليت درست کردن اسلحه را هم نداشته باشيد.
پرزينت بوش می گويد فکر بکنيد که مثلاً ۵ سال ديگر از اين تاريخ ناگهان ايران با يک اسلحه اتمی در صحنه ظاهر شود و مردم منطقه را در معرض ارعاب و تهديد قرار دهد...!! پرزيدنت بوش می گويد مساله ای را که ما می خواهيم حل کنيم، همين مساله و علاج واقعه قبل از وقوع است!!