جامعه مدنی در روسيه به شدت زير فشاراست. از جمله نشانه های شوم اين پديده ميتوان به اتهامات واهی روسيه مبنی بر تأمين اعتبارات مالی سازمانهای غير دولتی توسط جاسوسان بريتانيا، اقدامات سرکوبگرانه روسيه عليه " جامعه دوستان چچن" و تلاشهايی نام برد که وزارت دادگستری روسيه به منظور لغو ثبت نام " مرکز تحقيقات حقوق بشر روسيه " بعمل آورده است.
کاندو ليزا رايس، وزير امور خارجه آمريکا ميگويد همه اين موارد نگران کننده است، به ويژه هنگامی که روسيه رياست سازمان معروف به " گروه ۸ " را برعهده ميگيرد.
خانم رايس ميگويد: " ما به شدت نگرانيم، به ويژه در مورد بعضی از عواملِ دموکراتيزه کردن روسيه که بنظر ميرسد در راه خطا حرکت ميکنند.
آنجا ديگر کشور شوراها نيست. نميخواهم گزافه گويی کنم ... ولی روشن بگويم که قانون مربوط به سازمانهای غير دولتی در روسيه مشکل زا است ؛ و همچنين روشن است که کاربرد انرژی به صورتی که در مورد اوکراين بکار گرفته شد مسأله ساز است. روسيه حالا رئيس گروه ۸ است؛ بنا براين ما اميدواريم رفتاری ببينيم که در خور رئيس گروه جی ۸ باشد."
"باری لاون کران" مدير کل وزارت امور خارجه آمريکا ميگويد" اين تحولات و ديگر تحولات مشابه حاکی از آن است که دولت روسيه به جامعه مدنی خود ، و به ويژه به سازمانهايی که از خارج کمکهای مالی دريافت ميکنند و به انجام مأموريتهای سياسی و فعاليتهای حساسی چون نظارت برحقوق بشر مشغول هستند عميقا مظنون است."
آقای لاون کران بر اين نکته پای فشرد که سازمانهای غير دولتی ممکن است از دولت حمايت يا از آن انتقاد کنند. آنها با دولت خصومتی ندارند. فعاليتهای سازمانهای غير رسمی برای گسترش نظام مردمسالاری در سراسر جهان از جمله روسيه ضروری و واجب است.
خانم رايس ميگويد: " سؤال اين است که تحولات روسيه چه مسيری را در آينده می پيمايد. با اينهمه من هيچ نکته مثبتی در اين نمی بينم که روسيه از نهادهايی که از اعضای آن ارزشهای دموکراتيک مطالبه ميشود ، و نهادهايی که اعضای آن اين ارزشها را مورد عمل قرار ميدهند جداشود. "
