بيست و هفتم ماه ژانويه مصادف با دويست و پنجاهمين سالگرد تولد ولفگانگ آماديوس موتزارت است. در طول سال ۲۰۰۶ ميلادی در سراسر جهان جشنهائی برای بزرگ داشت او برگزار خواهد شد.
ولفگانگ آماديوس موتزارت در بيست و هفتم ماه ژانويه سال ۱۷۵۶ ميلادی در شهر سالزبورگ در اتريش به دنيا آمد. در ۶ سالگی او به همراه پدر موسيقی دان و خواهر نابغه خود به سفر اروپا رفت تا در کاخهای سلاطين اروپا برنامه های فوق العاده اجرا کند.
در آن زمان در قاره آمريکا بنجامين فرانکلين ۵۶ ساله، دانشمند، سياستمدار، ديپلمات، مخترع و نويسنده آمريکائی يک ساز جديدربنام هارمونيکای شيشه ای را اخترا ع کرد.
موتزارت جوان به اين ساز علاقه مند شد. بنجامين فرانکلين کنجکاو و مخترع بود. او و موتزارت، هر دو مبتکر بودند. موتزارت به آوای هارمونيکای شيشه ای بنجامن فرانکلين دل بست و چند قطعه آهنگ برای اين ساز ساخت که در نوع خود بی سابقه بود.
سالهاست که هارمنيکای شيشه مورد استفاده قرار نگرفته است. اين ساز از شيشه هائی همانند ليوان ساخته ميشد. اکنون ساز سلست که شباهت به پيانو دارد در عوض هارمونيکای شيشه ای مورد استفاده قرار ميگيرد.
موتزارت ۵۰ سال جوانتر از بنجامن فرانکلين بود ولی تنها يک سال پس از در گذشت فرانکلين در سن ۳۵ سالگی در گذشت. او تعداد زيادی آهنگ ساخت. دوستان موسيقی کلاسيک از اينکه موتزارت در جوانی در گذشت افسوس ميخورند. آنها ميگويند اگر او بيست سال بيشتر عمر ميکرد ما به مراتب خوشبخت تر ميبوديم.
علاقه غربيان به نواهای موتزارت همانند علاقه ايرانيان به آثار خاجه حافظ شيرازی است. موتزارت همانند بسياری از روشنفکران زمان خود که شامل فلاسفه و نويسندگان اروپا و سياستمداران آمريکا در آن زمان مانند فرانکلين و جرج واشينگتن و مشروطه خواهان ايران در اوايل قرن بيستم بودندعضو گروه فراماسون بود.
هنگام مرگ در سال ۱۷۹۱ ميلادی موتزارت در حال تکميل آخرين آهنگ خود " نماز برای آرامش روح مرده " يا به اصطلاح ديگر آهنگ "نماز وحشت" بود.