بخش بزرگی از برنامه جديد پرزيدنت بوش در مبارزه عليه همه گير شدن آنفلوآنزا اين است که فرايند فناوری مدرن در توليد واکسن آنفلوآنزا را تسريع بخشد.
پرزيدنت بوش ميخواهد بيش از يک سوم از هفت ميليارد دلار بودجه درخواستی او به مصرف آزمايش فرايندها برسد، به ويژه فرآيندهايی که سرعت توليد واکسن درآن بيشتر باشد.
در اين فرايندهای مدرن بجای روش قديمی و کندتر، که در آن از تخم مرغ استفاده ميشود، از سلولهای پستانداران استفاده خواهد شد.
ترس از قريب الوقع بودن شيوع بيماری آنفلوآنزا در سراسر جهان، شرکتهای فناوری زيستی ( يا بيوتکنولوژي) را برآن داشته است که آهنگ تحقيقات خود را برای توليد واکسن تندتر کنند. اينک، پرزيدنت بوش از کنگره آمريکا خواسته است نزديک به سه ميليارد دلار برای اين منظورتصويب کند.
واکسن آنفلوآنزا حاوی يک ميکرب بيماری بنام " آنتيژن " است که غير فعال يا ضعيف شده است؛ به نحوی که وقتی به داخل بدن انسان تزريق ميشود عفونتی ايجاد نميکند. سيستم مصونيت بدن انسان با آنتيژن به عنوان " دشمن مهاجم" مقابله ميکند و سپاه خود را، که همانا گلبولهای سفيد باشند، بر عليه آن بسيج ميکند تا اثر آن را خنثی کند و آن را بکشد.
يک واکسن آنفلوآنزا اصولاً به منزله يک برنامه آموزشی است که به سيستم مصونيت بدن ميآموزد که هنگامی که بيماری واقعی به بدن وارد ميشود، چگونه با آن مقابله کند.
وزير بهداشت و خدمات انسانی آمريکا به کميته سنا گفت هدف از برنامه تحقيقاتی پرزيدنت بوش برای توليد واکسن آنفلوآنزا اين است که تکنولوژيهای گوناگون را شناسايی کند. وزير بهداشت آمريکا ميگويد: " در دور نخست، در فناوريهای گوناگون سرمايه گذاری ميکنيم؛ و سپس نتايج آنها رابازنگری ميکنيم تا ببينيم کداميک از اين روشها ميتواند نويد بخش باشد، و آنگاه سرمايه گذاری خود را محدود به اين روشهای نويد بخش ميکنيم تا اينکه بهترين روش بدست آيد"
در روش مرسوم برای توليد واکسن آنفلوآنزا از تخم مرغهای بارور شده استفاده ميشود . اين تکنولوژی از قرن هيجدهم تاکنون تغيير چندانی نکرده است. در اين روش، متداولترين گونه های ويروس آنفلوآنزا را در تخم مرغ ، 11 روز پس از اينکه بارور شدند، تزريق ميکنند، و آنها را در مايعی که اطراف جنين را گرفته است ذخيره ميکنند. هر يک از گونه های ويروس در يک تخم مرغ بطور جداگانه رشد ميکند. جنين عفونی ميشود و ويروس تکثير ميگردد. پس از چند روز که از اين تلقيح مصنوعی گذشت، تخم مرغها را با ماشينهای مخصوص باز ميکنند و ويروسها را، که اينک پاک و تصفيه و از نظر شميايی غير فعال شده اند، برداشت ميکنند و برای توليد واکسن مورد استفاده قرار ميدهند. از آنجا که برای توليد يک " دُوز " واکسن يک يا دو تخم مرغ مورد استفاده قرار ميگيرد، بنابراين برای توليد واکسن برای همه مردم ميليونها ميليون تخم مرغ مورد نياز خواهد بود.
مشکل ديگر اينکه اين فرايند به کندی پيش ميرود، و نزديک به نٌه ماه وقت لازم دارد. اما دکتر بروس گلين رئيس برنامه ملی توليد واکسن آمريکا به سنای آمريکا گفت اين روش ارزان و قابل اطمينان است. وی گفت: " مسأله اين است که ما يک متدولوژی آزمايش شده برای توليد واکسن در دست داريم، زيرا از نتيجه آن از قبل آگاهی داريم." دکتر بروس اضافه کرد که کوششی که برای جايگزينی روش فعلی با روشی سريعتر صورت ميگيرد اين است که ميخواهند بجای تخم مرغ از سلولهای جانوران پستاندار استفاده کنند. در اين روش ويروس بجای آنکه در تخم مرغ تزريق شود در سلول جانور پستاندار، از قبيل ميمون، تزريق ميگردد؛ که ترجيحاً سلولهای کليه خواهد بود.
دولت آمريکا ميگويد اين فرايند از روش کاربرد تخم مرغ بهتر است؛ زيرا توليد کنندگان واکسن ميتوانند سلولها را قبلاً منجمد کنند و بعداً، هنگام شيوع بيماری آنها را از حالت انجماد بيرون بياورند و رشد دهند.
بنظر کارشناسان اين روش زمان توليد واکسن را به پنج تا شش ماه کاهش خواهد داد. هدف از پيشنهاد پرزيدنت بوش کاربرد روشی سريعتر است؛ اما تا هنگامی که اين روش مورد استفاده قرار گيرد زمانی دراز لازم است؛ زيرا ابتدا بايد اين روش آزمايش و تکميل گردد؛ سپس بر روی انسان آزمايش شود و سرانجام قابليت و ظرفيت توليد آن گسترش يابد.
