پارلمان ِ اروپا، با تصويب ِ قطعنامه ای از ايران ميخواهد با سازمان ِ بين المللی انرژی اتمی تمام و کمال همکاری کند.
قطعنامه ِ سازمان ْ از ايران ميخواهد کليه فعاليت های فرآوری و غنی سازی خود را متوقف سازد و مذاکرات ِ خود را با اتحاديه ِ اروپا تجديد کند. علاوه بر اين قطعنامه ِ پارلمان ِ اروپا بر نبودْ و فقدان ِ هر گونه حس ِ اعتمادی از جهتِ اين که برنامه ِ اتمی ايران انحصاراً برای مقاصد صلح جويانه است و هيچ مقصد و منظوری جز اين ندارد تأکيد ميورزد. با اينهمه پارلمان ِ اروپا خود را صرفاً به مسأله ِ برنامه ِ اتمی ايران محدود نمی سازد.
پارلمان ِ اروپا ايران رابدليل ِ کارنامه ِ ضعيف ِ خود در زمينه ِ حقوق ِ بشر و موازين ِ انسانی مورد انتقاد قرار می دهد و اشعار ميدارد که وضعيت ِ حقوق ِ انسانی و آزاديهای مدنی و سياسی از تاريخ ِ انتخابات ِ رياست ِ جمهوری سال ِ ۲۰۰۵ بشدّت رو به ضعف و انحطاط گذارده است. قطعنامه ِ پارلمان ِ اروپا، دستگيری و زندانی شدن ِ روزنامه نگاران ِ اينترنتی و وبلاگ نويسانْ و سانسور ِ نشريات و سايتهای اينترنتی را محکوم ميسازد و دستگيريهای خودسرانه بی ضابطه و خارج از موازين ِ عُرف و قانون را در مورد ِ روزنامه نگاران و اِعمال ِ محدوديتهای شديدی را در حق رسانه های ايرانی بباد ِ انتقاد می گيرد. پارلمان ِ اروپا از ايران موکداً ميخواهد بيدرنگ و بی هيچ قيد و شرطی اکبر گنجي، روزنامه نگار و مدافعِ دمکراسی و عبدالفتاح سلطاني، حقوقدان و مدافع ِ حقوق ِ انسانی را آزاد سازد. علاوه بر اين پارلمانِ اروپا مراتب ِ تأسفِ شديد ِ خود را از دستگيريها و مجازاتهای روزافزون ِ زنان ِ ايران بدليل ِ به اصطلاح "بی حجابی و کم حجابي" و امثالهم اعلام ميدارد و نوعْ و کيفيتِ برخوردِ دستگاه ِ حکومتی ايران را با اقليتها منجمله کردان و عرب تباران ِ خوزستان محکوم ميسازد.
کردان ِ ايران، بدليل ِ عقايد ِ مذهبی و قوميت ِ خود، و نيز ساکنان ِ عرب تبار ِ خوزستان بهمين دلائل مورد ِ تبعيض و آزار قرار ميگيرند.
اسکات مک له لنْ، سخنگوی کاخ ِ سفيد در اين زمينه می گويد: «ما در کنار ِ مردم ِ ايران که خواهان ِ آزاديهای بيشتری هستند ايستاده ايم. طبيعی است که ما در مورد ِ رژيمی که بيشتر علاقمند به تعقيب ِ سلاح های اتمی است تا تأمين ِ حقوق ِ حقّه و آزاديها ی مردم ِ خويش... دارای نگرانيها ئی هستيم. ما در مورد ِ رژيمی که در جهت ِ عکس ِ بقيه ِ خاورميانه حرکت می کند نگرانی داريم.»
کاندوليزا رايس، وزير امور خارجه ِ امريکا ميگويد:« روزی را در نظر بياوريد که در خاورميانه، دمکراسی قد علم کرده باشد... روزی که رعايت ِ حقوق و موازين ِ انساني، امری طبيعی و پذيرفته شده باشد...و روزی که اميد و فرصتْ در دسترس ِ همه ِ انسانها قرار گرفته باشد.» خانم ِ رايس، در مورد ِ حاکمان ِ ايران ميگويد: اينها درست در جهت ِ عکسِ بسياری از بديهيات و پذيرفته شده های خاور ميانه قرار گرفته اند.