فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران روز پنجشنبه ۱۶ شهریور، محکومیت حبس الناز محمدی و نگین باقری، دو روزنامه‌نگار زن ایرانی، را محکوم و از صدور چنین احکامی علیه روزنامه‌نگاران در ایران ابراز نگرانی کرد.
این فدراسیون همچنین خواستار آزادی همه روزنامه نگاران و فعالان رسانه‌ای زندانی در ایران شد.
فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران پیشتر نیز خواستار آزادی هفت تن از خبرنگاران زندانی و آزادی فوری «نیلوفر حامدی، الهه محمدی، فرخنده آشوری، نازیلا معروفیان، مارال دارآفرین، ریبوار سیدمحمدی و کامیار فکور» شده بود.
الهه محمدی همراه با نیلوفر حامدی، به دلیل پوشش خبر کشته‌شدن ژینا (مهسا) امینی در بازداشت گشت ارشاد در سال گذشته، بازداشت و زندانی شدند.
سفیر ایالات متحده در شورای حقوق بشر سازمان ملل، هم‌زمان با سیصدمین روز بازداشت نیلوفر حامدی، خواستار آزادی این خبرنگار روزنامه شرق، الهه محمدی، و همه روزنامه‌نگارانی شده بود که برای پوشش خبری کشته شدن ژینا (مهسا) امینی زندانی شده‌اند.
الناز محمدی و نگین باقری روزنامه‌نگاران هم‌میهن و هفت صبح به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» به سه سال حبس تعلیقی، شرکت در یک دوره آموزشی اخلاق حرفه‌ای خبرنگاری و سه سال ممنوع‌الخروجی محکوم شده اند.
الناز محمدی، روزنامه‌نگار اجتماعی است که شانزدهم بهمن ۱۴۰۱ هنگام مراجعه به دادسرا بازداشت شد. وی ۲۳ بهمن همان سال با تودیع وثیقه به طور موقت تا پایان مراحل دادرسی از زندان آزاد شده بود.
نگین باقری نیز روزنامه‌نگار حوزه زنان است که در نشریاتی نظیر روزنامه سپید و برخی هفته نامه‌ها فعالیت دارد. وی هم‌اکنون عضو تحریریه روزنامه هفت صبح است.
امیر رئیسیان، وکیل الناز محمدی، هم‌زمان با صدور حکم موکلش به روزنامه هم‌میهن گفته بود که دادگاه «مقرر داشت که متهمان در مدت پنج سال تعلیق اجرای مجازات حبس، اولا باید با هماهنگی و نظارت ضابطین وزارت اطلاعات، هر فصل در یک دوره آموزشی اخلاق حرفه‌ای خبرنگاری شرکت کنند.»
این دو روزنامه‌نگار زندانی، در این پنج سال، «ممنوع الخروج هستند و همچنین از فعالیت حرفه‌ای مرتبط با جرم ارتکابی و وسایل موثر در آن و همچنین از ارتباط و معاشرت با افرادی که در رسانه‌های خارجی اشتغال یا ارتباط دارند» منع شدند.
حکومت جمهوری اسلامی در بیش از چهار دهه که از به قدرت رسیدنش می گذرد، برخوردهای امنیتی و قضایی گسترده ای علیه روزنامه‌نگاران در ایران انجام داده است. این برخوردها، انتقاد جامعه جهانی را به دنبال داشته است.
