مرکز آمار ایران در گزارشی اعلام کرد که شاخص فلاکت از سال ۱۳۹۵ تا سال ۱۴۰۰ بیش از ۱۵۵ درصد رشد داشته است. این شاخص در تعریفی ساده از حاصل‌جمع نرخ بیکاری و نرخ تورم به دست می‌آید و به‌رغم تاکید بر بیکاری تک‌رقمی و تلاش برای مهار تورم از سوی دولتمردان، افزایش قابل توجهی را تنها در پنج سال نشان می‌دهد.
بر اساس این گزارش، شاخص فلاکت از ۱۹/۳ در سال ۱۳۹۵ به ۴۹/۴ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده است؛ این یعنی افزایش حدود ۱۵۵ درصدی. در حال حاضر آمارها از نرخ بیکاری حدود هشت درصد و تورم بالای ۴۰ درصد خبر می‌دهند.
وب‌سایت «تجارت نیوز» در تحلیل این آمار نوشته است: «بررسی‌ها حکایت از این دارد که هرچقدر شاخص فلاکت عدد بزرگ‌تری را به نمایش بگذارد، یعنی افراد جامعه سختی بیشتری را تحمل می‌کنند. اگر اقتصاد سالم باشد، شاخص فلاکت باید بین ۶ تا ۷ درصد باشد و البته نرخ ایده‌آل رشد هم بین ۲ تا ۳ درصد است.»
روزبه کردونی رئیس مؤسسه تامین اجتماعی سال گذشته گفته بود از ۸۰ میلیون نفر جمعیت ایران بیش از ۳۰ میلیون نفر زیر خط مطلق فقر زندگی می‌کنند.
معاونت رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اردیبهشت سال جاری در گزارشی در خصوص وضعیت معیشتی خانوارهای ایرانی اعلام کرد به صورت تقریبی ۳۸ درصد از جمعیت ایران در فقر مطلق به سر می‌برند و نیازمند کمک‌های معیشتی هستند.
اما آمارهای منابع غیردولتی در ابتدای تابستان سال جاری نشان می‌داد که بیشتر از ۴۲ میلیون نفر از جمعیت ایران یعنی حدود ۵۰ درصد زیر خط فقر مطلق به سر می‌برند.
مانند چند فصل گذشته، آمارهای رسمی و غیررسمی نشان می‌دهد نه تنها فقر رو به پایان نیست، بلکه با سیاست‌های اقتصادی دولت و افزایش بی‌وقفه هزینه‌ها، فقر روند صعودی گرفته و هر ماه بر شمار فقرای ایران افزوده می‌شود.
ابراهیم رئیسی و مدیران ارشد او از خرداد ۱۴۰۰ و میانه تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری، همواره وعده رونق‌بخشی «سریع و انقلابی» به اقتصاد ایران، «تک رقمی شدن تورم» و «رفع فقر مطلق» را با ساز و کاری که آن را «جراحی اقتصادی» می‌نامند، داده‌اند.
