انتشار ویدئویی کوتاه از مرتضی طلایی که بر روی تردمیل در باشگاه ورزشی موواتی در شهر ریچموندهیل استان انتاریوی کانادا که ظاهرا مربوط به کمی پیشتر است باعث واکنشهایی در فضای مجازی شد.
افزایش دامنه انتشار این ویدئو باعث شد نایب رئیس سابق شورای شهر تهران، شب دهم بهمن با حضور در پل طبیعت تهران موضوع مهاجرت و زندگی در کانادا، و نیز این داستان را به صورت تلویحی تکذیب کند.
واهمه از انتشار ویدئوها و تصاویر بیشتر از حضور او در دیگر اماکن عمومی در کانادا، اما باعث شد که سرتیپ دوم بازنشسته نیروی انتظامی که سابقه فرماندهی سپاه کاشان و فرمانده نیروی انتظامی مازندران، اصفهان و تهران بزرگ را در پرونده دارد، در واکنشی دیگر انجام این سفر را تایید کند.
او در گفتگویی کوتاه با تارنمای خبری دیدهبان ایران، با بیان این که هدف منتشرکنندگان ویدئو بیاعتبار کردن افرادی است که در میان مردم دارای اعتبار هستند، پرسشگران فضای مجازی را طرف خطاب قرار داد و گفت: «مگر مسئله شخصی افراد باید در فضای رسانهای به آن پرداخته شود؟ چرا باید در فضای رسانه من بیایم بگویم که به فلان سفر رفتم یا نرفتم؟ اصلا من صد تا سفر رفتم باید پاسخگو باشم؟ من دارم زندگی خودم را میکنم؛ شما باید جواب بدهید که زندگی شخصی افراد به چه کسی مربوط است؟»
اگرچه ممکن بود صرف این عبارات در فضایی دیگر بسیار قابل دفاع باشد، اما بنا به نظر بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی، دفاعیه عنوان شده از سوی یکی از برنامهریزان و مجریان طرحهای ادواری تعرض به حریم خصوصی شهروندان، محلی از اعراب ندارد.
کیانوش سنجری روزنامه نگار و فعال رسانهای در توئیتی، یک بام و دو هوای دولتمردان جمهوری اسلامی در مواجهه با مساله حریم خصوصی را به چالش کشید.
برخی مرتضی طلایی متولد ۱۳۳۷ در اصفهان را یکی از موثرترین مجریان «تعدی به حریم خصوصی» شهروندان در پایتخت میدانند. او به عنوان فرمانده انتظامی تهران بزرگ درحالی در اردیبهشت ۸۵ فرمان آغاز گشت ارشاد در سطح تهران را صادر کرد که پیشتر تجربیاتی مشابه در پایتخت، اصفهان، و مازندران را به مرحله اجرا گذاشته بود.
یک کاربر فضای مجازی با اشاره به خوف ناشی از این تعدی به حریم خصوصی در دوران حضور مرتضی طلایی به عنوان رئیس پلیس اصفهان در دهه ۷۰، به حضور مستقیم شخص وی در این حملات اشاره میکند.
طلایی که با وعده ریشهکنی بدحجابی از پایتخت، جانشین محسن انصاری در سمت «فاتب» یا همان فرماندهی انتظامی تهران بزرگ میشود، علاوه بر پشتیبانی از طرح پلیس اخلاقی کوهستان و پارک و طرحهای ضربتی جمعآوری ماهوارهها، بنا به یافتهها، از همان جلسات اول توجیهی با فرماندهان مناطق، صحبت از برخورد جدی با «برهنگی پای» زنان و مانتوهای مدلدار میکند.
توجه ویژه او به جزئیات حجاب، نوع آرایش زنان در جامعه و حتی لوازم آرایش در کنار توجه ویژهاش به مسائل مربوط به بزهکاری زنان باعث بروز پرسش های بسیاری در آن دوران میشود.
این نوع برخورد و نگاه، اما تنها محدود به این دوره خدمت او نیست. سالها بعد هنگامی که به عنوان نائبرئیس شورای شهر تهران به زنان مطلقه توهین میکند و در دفاع از طرح تفکیک جنسیتی شهرداری تلاش میکند تا به یک خبرنگار زن تنه بزند، این جنبه از رفتار او مورد توجه قرار میگیرد.
مرضیه طلایی یکی از سه دختر او، اما در مصاحبهای هماهنگشده با روزنامه جامجم، برداشتهای غلط از حرف های پدرش را دلیل این سوءتفاهم عنوان میکند و از پدرش به عنوان یکی از موفقترین مدیران پیشین نیروی انتظامی که امنیت همراه حرمت برای مردم آورده است یاد میکند. او همراه با مادرش تاکید میکند که «سردار مردی اهل خانواده و احترام به زنان است.»
تهدید قالیباف به افشای جزییات حمله گازانبری به کوی دانشگاه بعد از انتشار خبر ردصلاحیتش برای انتخابات شورای شهر و سپس تغییر موضع در برابر او بعد از تایید صلاحیتش همزمان با تغییر جهت نیزه تهدید به سمت حسن روحانی، بعد از گمراه کردن افکار عمومی با شبهه تشابه اسمی، از دیگر رفتارهای قابل ملاحظه فرماندهی است که روزگاری خواهان توسعه سبک زندگی اسلامی و دوری از الگوهای غربی بود.
در سالهای اخیر با افشای اخبار متعددی از زندگی لوکس و سفرهای پرهزینه دولتمردان رده بالای نظام، سرمایهگذاریها و اقامت «آقازادهها» در آمریکا، کانادا، و اروپا، شعارهایی چون ایستادگی در برابر غرب و سادهزیستی مسئولان جمهوری اسلامی بیش از پیش زیر سوال رفته است
این بعد ماجرا نیز روشن نیست که مرتضی طلایی، کسی که از فرماندهان ارشد نظامی و انتظامی بوده، چگونه توانسته است بدون هماهنگی بالادستها به این سفر ظاهرا طولانیمدت برود، در حالی که حتی دون پایهترین شاغلان در نیروهای مسلح نیز برای گرفتن مجوز خروج از کشور با چالشهای فراوانی روبهرو هستند.