ژنرال مکنزی، رئیس ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا، می‌گوید که رژیم جمهوری اسلامی و اقدامات بی‌ثبات‌کننده آن کماکان بزرگترین تهدید علیه ثبات و امنیت منطقه است.
ژنرال کنث مکنزی، رئیس ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا، سنتکام، روز چهارشنبه در یک گفت وگوی ویدئویی گفت: «ایران بزرگترین تهدید علیه ثبات و امنیت منطقه است. آنها تروریسم و سازمان‌های تروریستی را تامین مالی می‌کنند؛ آنها رژیم آدم‌کش اسد را تجهیز می‌کنند؛ برای حوثی‌ها در یمن سلاح‌های پیشرفته فراهم می‌کنند؛ حمله به نفتکش‌های بین‌المللی در تنگه هرمز را مدیریت می‌کنند، و علیه عربستان سعودی و نیروهای آمریکایی در عراق اقدام می‌کنند. ایران فعالانه بی‌ثباتی را در منطقه بسط می‌دهد و نیت آن تضعیف امنیت در سراسر منطقه است؛ و همه این اقدامات در نهایت، در راستای اهداف هژمونیک [سلطه‌جویانه] خودش انجام می‌شود. رژیم ایران طی سال‌ها بخش اعظمی از ثروت ملی آن کشور را، که می‌بایست برای رفاه آن کشور هزینه می‌شد برداشته و مکررا صرف بی‌ثباتی و عوامل نیابتی‌اش کرده و از اعمال خشونت - هم خشونت حکومتی و هم خشونت توسط نیروهای نیابتی - بهره برده است تا ... رژیم‌های دیگر منطقه را نیز با اهداف خود در منطقه همراستا کند.»
وی اضافه کرد: «بنابر این به گمان من، کلیت رویکرد دولت ما [در منطقه] ایران است، که توسط وزارت خارجه هدایت می‌شود و همانطور که می‌دانید از آن با عنوان فشار حداکثری یاد می‌شود. [فشار حداکثری شامل] تحریم‌های مختلف و روش‌های گوناگون به کار گرفته شده است تا حکومت ایران را برای انجام کارهای گوناگونی - از جمله توقف جاه‌طلبی هسته‌ای، توقف کار بر روی موشک‌های بالستیک، توقف صدور تروریسم، و دیگر اقدامات علیه همسایگانش - تحت فشار قرار دهد.»
ژنرال مکنزی گفت: «همه این‌ها موارد مهمی هستند و به همین دلیل ما به طور غیرمستقیم از تلاش‌های دیپلماتیک و اقتصادی، که بخشی از رویکرد دولت ما در برابر ایران است، پشتیبانی می‌کنیم. حائز اهمیت است که بدانیم که در واقع این کارزار فشار حداکثری هیچ بخش نظامی در بر ندارد؛ در عوض، مسئولیتی که بر دوش ما در سنتکام گذاشته شده این است که ایران را از انجام اقدامات مستقیم یا غیرمستقیم علیه ایالات متحده، یا متحدان و شرکایمان در منطقه، باز داریم. این راه اصولی است که ما به آن [به راهبرد آمریکا] کمک می‌کنیم. ما به طور مستقیم به کارزار فشار حداکثری - که بار دیگر می‌گویم شامل اقدامات دیپلماتیک و اقتصادی است که توسط وزارت خارجه هدایت می‌شوند - کمک نمی‌کنیم.»
فرمانده سنتکام در ادامه گفت: «ارزیابی من این است که اکنون ما در دوره ای هستیم که من نام آن را بازدارندگی رقابتی با ایران می‌گذارم و این در واقع از ژانویه آغاز شد؛ یعنی از وقتی که ما به قاسم سلیمانی حمله کردیم و آنها به نیروهای ما در اربیل و و همچنین در پایگاه الاسد حمله کردند. از آن پس به گمان من، ایرانی‌ها محاسبات خود را تغییر دادند، چون آنها باور نمی کردند که ما واقعا دست به چنین اقدامی بزنیم. آنها برای سال‌ها سعی کردند یک خط قرمز را پیدا کنند، و در نهایت خطر قرمز را پیدا کردند و به نظر من ایالات متحده با قدرت پاسخ داد. به همین دلیل مجبور شدند که در محاسبات خودشان تجدیدنظر کنند، بر اساس آنچه که ما مایلیم انجام دهیم یا مایل نیستیم انجام دهیم. به نظر من آن تاثیر بزرگی در ایجاد با دوباره ایجاد کردن یک شکل محکم بازدارندگی در این ماجرا داشت.»
ژنرال مکنزی در توضیح این بازدارندگی گفت: «من بازدارندگی را در دو حوزه در نظر می‌گیرم. بازدارندگی کشور در برابر کشور، یعنی بازداشتن حملات به دیگر کشورها که به روشنی می‌توان به ایران منتسب کرد؛ همانطور که می دانید در سال ۲۰۱۹ حملات کشور علیه کشور دیگر توسط ایران را شاهد بودیم که شامل حملات علیه عربستان سعودی و علیه [تاسیاست نفتی] آرامکو، و بعد حملات اوایل ژانویه در عراق به پایگاه هوایی الاسد بودند. من معتقدم که حالا آنها از انجام چنین فعالیت‌هایی بازداشته شده‌اند. آنها توانایی ما را در منطقه و در جهان برای پاسخگویی دیده‌اند. آنها در واقع هیچوقت در مورد توانایی‌های ما تردید نداشتند، جون می دانستند که ما قادریم از نیروی عظیمی برای کنترل اوضاع بهره بگیریم. همانطور که من در ماه نوامبر گفته بودم، ممکن است که ایران بتواند گام‌های اولیه برای تشدید تنش را بر دارد، اما در عین حال روشن است که ما قادر خواهیم بود که گام‌های نهایی برای کنترل تنش را برداریم. از این رو آنها همواره به این اذعان داشتند.»
وی افزود: «آن چه آنها در مورد آن تردید داشتند بخش دیگری از بازدارنگی است که به تمایل و اراده ما مربوط می شود، و آنها تردید داشتند که آیا ما حقیقتا تمایل و اراده برای اقدام را داریم یا نه. الان آنها می بینند که ما همه‌گونه تمایل برای انجام هر اقدامی علیه آنها را داریم و همین موجب شد که آنها در محاسبات خود تجدیدنظر کنند. به همین دلیل است که ما می‌بینیم از آن تنش‌ها، در دریا، در عراق یا در جاهای دیگر، کاسته شده است. من نمی‌خواهم وضعیت خیلی دلپذیری را به تصویر بکشم؛ زیرا اوضاع می‌تواند به سرعت تغییر کند، چون با رژیمی در ایران طرف نیستیم که همیشه محاسبات کاملا معقول و منطقی داشته باشد. در عین حال باید کووید۱۹ و تاثیرات آن بر روی آنها را نیز در نظر بگیریم. در هر حال به نظرم ما آنها را به عقب رانده‌ایم.»
رئیس ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا در ادامه با اشاره به حضور نیروهای ایران در عراق گفت که از دید ایرانی‌ها «عراق میدان اصلی نبرد علیه ایالات متحده و ائتلاف است و یکی از اهداف اصلی ایران این است که آمریکا را عراق بیرون کند.» وی افزود: «من فکر می‌کنم آن چه ما اکنون شاهد هستیم، احتمالا نتیجه آن چه که در ژانویه روی داد و همچنین آن چه که قرار است روی دهد، است. از فردا گفت‌وگوهای استراتژیک ما با دولت عراق در سطح وزیران آغاز می‌شود، و این مذاکرات بسیار مهمی برای ایجاد روابط طولانی‌مدت [آمریکا] با دولت عراق است. به باور من، دولت عراق تمایل دارد که نیروهای آمریکا و ائتلاف را در آن کشور حفظ کند. و از دید من، ما در عراق هستیم که شکست داعش را تکمیل کنیم و از عراق برای تکمیل این شکست پشتیبانی کنیم و به پیروزی نهایی علیه آن [داعش] دست یابیم. داعش میدان خلافت خود را از دست داده است، اما هنوز این قابلیت را دارد که دست به حملاتی بزند و برای همین ما با عراق به طور اصولی همکاری می‌کنیم.»
ژنرال مکنزی با اشاره به پیشرفت چشم‌گیر نیروهای عراقی تاکید کرد: «ما همچنان به پیش خواهیم رفت، حضور خود در عراق را بهینه خواهیم کرد، و مؤثرترین حضوری که می‌توانیم داشته باشیم این است که نیروهای عراق به توانایی و قابلیت لازم برای اقدام مستقیم علیه داعش و دیگر نیروها دست پیدا کنند. ما همچنین باید گام‌هایی را در جهت محافظت از خودمان در برابر حضور ایرانی‌ها در عراق، از جمله در برابر برخی گروه‌های شبه نظامی شیعه که قابلیت حمله به ما را دارند، و همچنین حملاتی از جانب خود ایران، برداریم.»
آقای مکنزی در مورد ارتباط مستقیم با ایران نیز گفت که اگر هم چنین چیزی باشد «ممکن است در سطوح خیلی بالا رخ دهد. اما به گمان من روشن است که ما در دریا و در آسمان عملیات داریم و برخی کانال‌های بین‌المللی وجود دارند که ما می‌توانیم از طریق آنها با هم ارتباط برقرار کنیم، و آنها از آن چه ما انجام می‌دهیم آگاه هستند و به طور کلی، البته نه همیشه، به آن احترام می‌گذارند. می‌دانید، انها برخی اوقات دست به کارهای نه چندان حرفه‌ای می‌‌زنند، اما در مجموع به نظرم آنها از توانایی‌های ما آگاه هستند.»