پس از گذشت بیش از ۲۰ سال از قتلهای زنجیره‌ای و ادعای خودسرانه بودن ارتکاب این قتلها از سوی وزارت اطلاعات وقت، این بار مصطفی پورمحمدی، وزیر سابق دادگستری ایران اعتراف کرد که این قتلها «خودسرانه» نبوده است.
مصطفی پور محمدی از اعضای هیات اعدام های سال ۱۳۶۷، در جدیدترین اظهاراتش درباره قتلهای زنجیره‌ای سال ۷۷ ، گفت که این داستان قتلهای زنجیره‌ای «در سیستم اتفاق افتاد.» و آن بخش وزارت اطلاعات «هیچ خودسر نبودند.»
پور محمدی گفت که «معاونت امنیت، جانشینش مدیر این پروژه بود؛ یعنی جایی نبود که پنج نفر خودسرانه آمده باشند دست به این کار زده باشند.»
اعتراف صریح به خودسرانه نبودن این قتلها برای اولین بار است که از سوی مقامات ایران صورت گرفته است.
پیشتر وزارت اطلاعات با انتشار بیانیه ای در دی ماه ۷۷، عوامل قتلهای زنجیره‌ای را «نیروهای کج اندیش و خودسر این وزارتخانه» معرفی کرده بود. آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی هم در دی ماه ۷۷گفت که این قتلها با «سناریوی خارجی» برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی صورت گرفته است.
پورمحمدی همچنین در بخش دیگری از سخنان اخیرش درباره نقش سعید امامی در این قتلها گفت که «اینکه مشخص بود آنهایی که دستگیر شدند و اعتراف کردند، گفتند که آقای سعید امامی، مشاور وزیر بود و نهایتا به‌عنوان مشاور از ایشان استفاده کرده بودند.»
«سعید امامی» سردسته افرادی محسوب می‌شد که وزارت اطلاعات آن‌ها را به عنوان «نیروهای خودسر» معرفی کرد. امامی به طرزی مشکوک در سال ۷۸ در زندان خودکشی کرد.
داریوش فروهر و پروانه اسکندری آذر ماه سال ۷۷ در منزل خود با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیدند. چندی بعد جنازه های چند نویسنده از جمله محمد مختاری و محمد جعفر پوینده نیز پیدا شد.
این قتلها به «قتلهای زنجیره‌ای» معروف، و کشف عاملان آن از سوی محمد خاتمی رئیس جمهوری وقت، به هیات ویژه ای سپرده شد. چندی بعد وزارت اطلاعات در بیانیه‌ای اعلام کرد که تعدادی ماموران «خودسر» آن وزارتخانه در قتلها دست داشته‌اند.
پس از آن نیز قربانعلی دری نجف آبادی، وزیر اطلاعات دولت محمد خاتمی از سمت خود استعفا کرد.
