«تعیین کردن به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی» یک تعیین قانونی است که توسط دولت ایالات متحده انجام می‌شود و به [دولت] ایالات متحده اجازه می‌دهد تا علیه یک سازمان مجازات‌هایی – مانند تحریم‌های مالی، محدودیت‌های مربوط به صدور روادید، انسداد دارایی‌ها، و پیگرد قانونی افراد پشتیبان آن سازمان – را اعمال کند. برای این منظور سه شرط زیر باید در مورد آن سازمان صدق کند: مقر آن در خارج از ایالات متحده باشد؛ فعالانه در اقدامات تروریستی مشارکت داشته باشد؛ و آن اقدامات تروریستی تهدیدی برای منافع امنیت ملی ایالات متحده محسوب شود.
به گفته دفتر مبارزه با تروریسم و افراط گرایی خشونت‌آمیز وزارت خارجه، سازمان‌های تروریستی خارجی عبارتند از سازمان‌های خارجی که مطابق با قانون مهاجرت و تابعیت ایالات متحده توسط وزیر خارجه ایالات متحده تعیین شده‌اند.
این دفتر فهرست رسمی سازمان‌های تروریستی خارجی را تهیه و نگهداری می‌کند. این فهرست هم‌اکنون دربرگیرنده ۶۷ سازمان تروریستی از سراسر جهان - از جمله القاعده، داعش، حزب‌الله، حماس، بوکو حرام، ببرهای آزادی‌بخش تامیل ایلم، ارتش جمهوری‌خواه واقعی ایرلند (آرآی‌آرای)، و سایرین - است.
به گفته مرکز پژوهشی کنگره «ایالات متحده با تعیین یک نهاد به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی می‌کوشد تا منافع مالی، دارایی‌ها، و [امکان] سفر آن گروه را محدود کند.»
پیامدهای تعیین شدن به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی عبارت است از:
- ارائه آگاهانه «پشتیبانی مادی یا [تأمین] منابع» برای یک سازمان تروریستی خارجی تعیین شده توسط یک فرد در ایالات متحده و یا در حوزه قضایی ایالات متحده غیرقانونی است.
- نمایندگان و اعضای یک سازمان تروریستی خارجی چنانچه اتباع بیگانه باشند، اجازه ورود به ایالات متحده را ندارند و در برخی موارد خاص می‌توان آنها را از ایالات متحده اخراج کرد.
- وزیر خزانه‌داری می‌تواند [آن دسته از] مؤسسات مالی ایالات متحده را که مالکیت و یا کنترل دارایی‌های یک سازمان تروریستی خارجی تعیین شده را در دست دارند، ملزم کند تا همه تراکنش‌های مرتبط با آن دارایی‌ها را مسدود کنند.
به گفته مرکز پژوهشی کنگره، تعیین شدن به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی «سازمان‌های تروریستی تعیین شده را در سطح بین‌المللی [بیش از پیش] بدنام کرده و به انزوا می‌کشاند،» «اهدای اعانات و یا کمک‌ها به سازمان‌های تعیین شده و انجام تراکنش‌های اقتصادی با آنها را منع می‌کند،» و «مراتب نگرانی ایالات متحده در مورد سازمان‌های تعیین شده را به اطلاع سایر دولت‌ها می‌رساند.»
