دیروز پس از حدود دو هفته خواندن آخرین نوشته (کتاب) ستون نویس معروف واشنگتن پست؛ دیوید ایگنشس را تمام کردم.
نام کتاب مدیر (The Director) است که حدود یکسال از انتشار آن می گذرد.
نوشتار آقای ایگنشس، داستان مدیریت سازمان مرکزی اطلاعات (CIA) را توسط یک رییس بدون سابقه امنیتی، در دوران ویکی‌لیکس بیان می کند. اینکه هنوز هم برخی از مقامات امنیتی از پیدایش یک ویکی‌لیکس یا ادوارد اسنودن جدیدی نگرانند.
اگر کمی سرتون برای تئوری توطئه، نقش انگلیس در همه رویدادهای جهان معاصر و دنیای هکرها درد می کند، کتاب جالبی است.
توصیه می کنم که کتابهای ماموران پاک (Agents of Innocence) و شیرو/سیرو (Siro) دو کتاب اول این نویسنده، را بخوانید. فیلم مجموعه دروغها (Body of Lies) با بازی گلشیفته فراهانی نیز بر اساس کتابی به همین نام از آقای ایگنشس ساخته شده است.
با این مقدمه می خواهم به نوعی وارد مطالب منتشر شده در سایت ویکی‌لیکس شوم.
حدود شش سال پیش، مقاله ای درباره تصمیم شهرداری تهران به تغییر جلوه این کلان شهر با استفاده نقاشی و نه تصاویر شهدا و مقامات مرده و زنده نوشتم. مهدی قدیانلو، نقاش خوش قریحه ای بود که درآن زمان چندین نقاشی روی برخی از دیوارهای این شهر شلوع کشیده بود. کارهاش فراواقع‌گرا (سوررئال) هستند.
چند وقت بعد که ویکی‌لیکس برخی از اسناد طبقه بندی شده آمریکا را فاش کرد، یکی از همکاران سابقم گفت که به مقاله ام در یکی از این اسناد استناد شده است زیرا به گفته او تقریبا یک ماه پس از انتشار گزارشم، وزیر خارجه وقت آمریکا خواستار تحقیق درباره "این روند تغییر" در شهرداری تهران شده بود. او می خواست بداند که این جزو سیاستهای جدید تهران در قبال واشنگتن است.
