اعتراض نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر به احتمال اجرای قریب الوقوع حکم اعدام سامان نسیم همچنان ادامه دارد.
دستگاه قضایی ایران آقای نسیم را به اتهام محاربه از طریق شلیک به سمت نیروهای سپاه پاسداران در سال ۱۳۹۰ و همکاری با گروه پژاک، از گروههای کرد مسلح مخالف حکومت ایران، به اعدام محکوم کرده است.
سامان نسیم در نامه‌ای که به تازگی از زندان ارومیه منتشر کرد، گفته است که تحت شکنجه مجبور به اعترافات دروغین شده است.
سامان نسیم در بخشی از نامه خود نوشته است «در تمام مدتی که در بازداشت بودم، به هر شیوه و با هر وسیله‌ای شکنجه گردیدم. روزهای ابتدایی میزان شکنجه‌ها به حدی بود که توان راه رفتن نداشتم؛ تمام اعضای بدنم سیاه و کبود شده بود. برای ساعت‌ها از دست‌ها و پاهایم آویزانم کردند.»
نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر می‌گویند جدا از این که سامان نسیم بارها اعلام کرده است که تحت فشار ناچار به اعتراف شده و از حق دسترسی به وکیل هم محروم بوده، در صورت صحت ادعای مقامات قضایی ایران او همچنان مستحق اعدام نیست.
رها بحرینی، از پژوهشگران سازمان عفو بین الملل در لندن به بخش فارسی صدای آمریکا می‌گوید «اعدام قریب الوقوع سامان نسیم باید متوقف شود، چرا که او هنگام ارتکاب جرمی که به او نسبت داده شده، تنها ۱۷ سال داشته و همانطور که در نامه خود او از زندان هم نوشته است، تحت شکنجه مجبور به اعترافات دروغین شده است.»
سامان نسیم هنگام ارتکاب جرم ۱۷ ساله بوده و طبق معاهده‌های بین المللی اعدام کسانی که هنگام ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال سن داشتند، ممنوع است.
با این حال دیدبان حقوق بشر با استناد به گزارش رسانه‌های داخل ایران می‌گوید از سال ۲۰۱۰ میلادی تاکنون، دست کم ۸ نفر در ایران، با وجود این که زیر ۱۸ سال سن داشتند، اعدام شده‌اند.
