کنوانسیون تدوین قانون اساسی آمریکا سرانجام انتخاب رئیس جمهوری آمریکا را با روش غیر مستقیم از طریق «کالج الکتورال» یا «شورای گزینش گران» برگزید.
در کنوانسیون قانون اساسی آمریکا، کمیته ای که اصطلاحاً «کمیته یازده» نامیده میشد، انتخاب رئیس جمهوری آمریکا را با روش غیر مستقیم از طریق کالج الکتورال یا شورای گزینش گران پیشنهاد کرد.
عملکرد کالج الکتورال برای گزینش رئیس جمهوری آمریکا در حقیقت شبیه کالج کاردینال ها در کلیسای کاتولیک رم قدیم بود که پاپ را انتخاب می کردند.
نظریه اول «کمیته یازده بر این بود که آگاه ترین و مطلع ترین افراد از هر یک از ایالت ها بتوانند رئیس جمهوری را منحصراً بر پایه شایستگی و بدون توجه به ایالت زادگاه وی، یا اصل و تفکر سیاسی اش برگزینند.
هر چند که می توان رد پای شورای گزینش گران آمریکا را در نظام جمهوری روم قدیم یافت ، اما تفاوت هائی بین این دو روش انتخاب دیده می شود. در نظام روم قدیم شهروندان مرد با توجه به ثروت خود به گروه های صد نفری تقسیم می شدند. هر گروه ۱۰۰ نفره دارای یک راًی بود. این راًی می توانست در جهت تاًیید یا مخالفت با پیشنهادی باشد که در سنای روم ارائه شده بود.
در نظام شورایگزینش گران در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، ایالت ها در نقش همان گروه های ۱۰۰ نفری هستند با این تفاوت که اینجا دیگر ثروتمند بودن نقشی را در عضویت گروه بازی نمی کند. تشابه بین کالج الکتورال در روند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و بنیادهای روم قدیم تصادفی نیست زیرا در آن زمان، بسیاری از بنیان گذاران آمریکا از تاریخ باستان و داده ها و آموزه هایش آگاهی کافی داشته اند.
در نظامدو مرحله ای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تعداد آرای هر ایالت با توجه به تعداد نمایندگان همان ایالت در کنگره تعیین شده است.
در کنوانسیون قانون اساسی آمریکا، کمیته ای که اصطلاحاً «کمیته یازده» نامیده میشد، انتخاب رئیس جمهوری آمریکا را با روش غیر مستقیم از طریق کالج الکتورال یا شورای گزینش گران پیشنهاد کرد.
عملکرد کالج الکتورال برای گزینش رئیس جمهوری آمریکا در حقیقت شبیه کالج کاردینال ها در کلیسای کاتولیک رم قدیم بود که پاپ را انتخاب می کردند.
نظریه اول «کمیته یازده بر این بود که آگاه ترین و مطلع ترین افراد از هر یک از ایالت ها بتوانند رئیس جمهوری را منحصراً بر پایه شایستگی و بدون توجه به ایالت زادگاه وی، یا اصل و تفکر سیاسی اش برگزینند.
هر چند که می توان رد پای شورای گزینش گران آمریکا را در نظام جمهوری روم قدیم یافت ، اما تفاوت هائی بین این دو روش انتخاب دیده می شود. در نظام روم قدیم شهروندان مرد با توجه به ثروت خود به گروه های صد نفری تقسیم می شدند. هر گروه ۱۰۰ نفره دارای یک راًی بود. این راًی می توانست در جهت تاًیید یا مخالفت با پیشنهادی باشد که در سنای روم ارائه شده بود.
در نظام شورایگزینش گران در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، ایالت ها در نقش همان گروه های ۱۰۰ نفری هستند با این تفاوت که اینجا دیگر ثروتمند بودن نقشی را در عضویت گروه بازی نمی کند. تشابه بین کالج الکتورال در روند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و بنیادهای روم قدیم تصادفی نیست زیرا در آن زمان، بسیاری از بنیان گذاران آمریکا از تاریخ باستان و داده ها و آموزه هایش آگاهی کافی داشته اند.
در نظامدو مرحله ای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تعداد آرای هر ایالت با توجه به تعداد نمایندگان همان ایالت در کنگره تعیین شده است.