در روند یک انتخابات دموکراتیک کسانی که از سوی مردم انتخاب می شوند، در حقیقت بجای آنان عمل می کنند و نمی توانند از این اعتماد سوء استفاده کنند. قانون اساسی آمریکا در چنین مواردی پیش بینی های لازم را بعمل آورده است.
در آمریکا نمی توان به دلیل عضو کنگره بودن از قدرت نمایندگی مردم سوء استفاده کرد. به عنوان مثال وقتی که "چارلز رانگل" عضو با نفوذ مجلس نمایندگان از ایالت نیویورک از قدرت خود سوء استفاده کرد و سر انجام در ماه مارس سال ۲۰۱۰ بخش عمده ای از آن اتهامات تاًیید شد، هیچ مقامی بجز کمیته های ذیربط مجلس نمایندگان آمریکا نتوانست در صحت یا سُقم تخلف وی از قانون اظهار نظر کند، روندی که در حکومت های غیر دموکراتیک نمی تواند مطرح باشد.
وظیفه فرد منتخب هنگام ورود به مجلس نمایندگان یا مجلس سنای آمریکا رعایت حقوق و منافع مردمی است که وی را برای حفظ و حمایت از منافع خود برگزیده اند.
اگر فرد منتخب به هر دلیلی تعهد خود را به حفظ وظایفی که بر عهده دارد، زیر پا بگذارد از سوی قانون مورد تعقیب قرار خواهد گرفت. این تعقیب می تواند یا به عنوان سوء استفاده از قدرت یا به عنوان زیر پا گذاشتن مقررات حقوقی و اخلاقی کنگره آمریکا شمرده شود.
مردم باید بتوانند به نمایندگانی که انتخاب می کنند، اعتماد داشته باشند. مجلس نمایندگان آمریکا که اکنون یکصد و دوازدهمین دوره خود را برگزار می کند در شروع کار با اشکالاتی بویژه برخورد با سنای آمریکا مواجه بود. در نیمه اول قرن نوزدهم، آمریکا شاهد افزایش رهبری احزاب در هر دو مجلس شد. در مجلس نمایندگان، محدوده قدرت رئیس مجلس بسیار گسترده بود و به ویژه رؤسای کمیته های هر دو مجلس بسیار قدرتمند بودند. این وضع تا حدود ۴۴ سال پیش که قوانین داخلی کنگره آمریکا اصلاح شد، همچنان ادامه داشت.
وظایف مجلس نمایندگان و مجلس سنا، یعنی دو پیکره کنگره آمریکا در بسیاری از موارد متفاوت است، هر چند که هر دو در وضع قوانین با یکدیگر همکاری می کنند.
در ایالات متحده، مجلس سنا بنابر قانون اساسی آمریکا وظیفه دارد کسانی را که از سوی رئیس جمهوری نامزد احراز شغلی میشوند، تصویب یا رد کند. علاوه بر آن، تاًیید کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی نیز با مجلس سناست. اما مجلس نمایندگان به کارهای دیگری از جمله تصویب بودجه و مسئله استیضاح می پردازد.
در آمریکا نمی توان به دلیل عضو کنگره بودن از قدرت نمایندگی مردم سوء استفاده کرد. به عنوان مثال وقتی که "چارلز رانگل" عضو با نفوذ مجلس نمایندگان از ایالت نیویورک از قدرت خود سوء استفاده کرد و سر انجام در ماه مارس سال ۲۰۱۰ بخش عمده ای از آن اتهامات تاًیید شد، هیچ مقامی بجز کمیته های ذیربط مجلس نمایندگان آمریکا نتوانست در صحت یا سُقم تخلف وی از قانون اظهار نظر کند، روندی که در حکومت های غیر دموکراتیک نمی تواند مطرح باشد.
وظیفه فرد منتخب هنگام ورود به مجلس نمایندگان یا مجلس سنای آمریکا رعایت حقوق و منافع مردمی است که وی را برای حفظ و حمایت از منافع خود برگزیده اند.
اگر فرد منتخب به هر دلیلی تعهد خود را به حفظ وظایفی که بر عهده دارد، زیر پا بگذارد از سوی قانون مورد تعقیب قرار خواهد گرفت. این تعقیب می تواند یا به عنوان سوء استفاده از قدرت یا به عنوان زیر پا گذاشتن مقررات حقوقی و اخلاقی کنگره آمریکا شمرده شود.
مردم باید بتوانند به نمایندگانی که انتخاب می کنند، اعتماد داشته باشند. مجلس نمایندگان آمریکا که اکنون یکصد و دوازدهمین دوره خود را برگزار می کند در شروع کار با اشکالاتی بویژه برخورد با سنای آمریکا مواجه بود. در نیمه اول قرن نوزدهم، آمریکا شاهد افزایش رهبری احزاب در هر دو مجلس شد. در مجلس نمایندگان، محدوده قدرت رئیس مجلس بسیار گسترده بود و به ویژه رؤسای کمیته های هر دو مجلس بسیار قدرتمند بودند. این وضع تا حدود ۴۴ سال پیش که قوانین داخلی کنگره آمریکا اصلاح شد، همچنان ادامه داشت.
وظایف مجلس نمایندگان و مجلس سنا، یعنی دو پیکره کنگره آمریکا در بسیاری از موارد متفاوت است، هر چند که هر دو در وضع قوانین با یکدیگر همکاری می کنند.
در ایالات متحده، مجلس سنا بنابر قانون اساسی آمریکا وظیفه دارد کسانی را که از سوی رئیس جمهوری نامزد احراز شغلی میشوند، تصویب یا رد کند. علاوه بر آن، تاًیید کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی نیز با مجلس سناست. اما مجلس نمایندگان به کارهای دیگری از جمله تصویب بودجه و مسئله استیضاح می پردازد.