جیمز بوکانن بین سالهای ۱۸۵۷ تا ۱۸۶۱ میلادی ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت.
این دوران همزمان است با ۱۲۳۵ تا ۱۲۳۹خورشیدی و زمان سلطنت ناصر الدین شاه در ایران. امضای معاهده پاریس میان ایران و بریتانیا از جمله وقایع مهم این دوران است.
جیمز بوکانن ، پانزدهمین رییس جمهوری آمریکا
جيمز بوکانن در شرایطی رییس جمهوری آمریکا شد که کشور به سرعت به سمت تجزیه پیش می رفت. بوکانن ترجیح داد که واقعیت های سیاسی زمانه اش را بپذیرد. از این رو برای پایان دادن به اختلافها بر سر مساله برده داری بر نظریه قانون اساسی تکیه کرد. اما او این نکته را در نظر نگرفته بود که شمالی ها استدلال های متکی بر قانون اساسی را که به نفع جنوبی ها بود نمی پذیرند.
مساله دیگری که بوکانن به آن اشراف نداشت مساله آرایش سیاسی احزاب در آن زمان بود که به دلیل گسترش تمایلات تجزیه طلبانه در حال تغییر بود: انشعاب در حزب دموکرات، تضعیف و نابودی حزب ویگ و تشکیل حزب جمهوریخواه از تحولات این سالها بود.
سالهای پیش از ریاست جمهوری
جیمز بوکانن بسال ۱۷۹۱ در خانواده ای متمکن در پنسیلوانیا بدنیا آمد. در کالج دیکنسون رسته حقوق خواند و به حرفه وکالت مشغول شد.
بوکانن پنج باربه نمایندگی مجلس انتخاب شد. دوره کوتاهی سفیر آمریکا در روسیه بود و پس از آن به مدت یک دهه در سنا خدمت کرد. در دولت رئيس جمهوری جيمز ناکس پالک، وزیر امور خارجه و در زمان ریاست جمهوری فرانکلین پیرس، سفیر آمریکا در بریتانیا بود.سال۱۸۵۶ ، دموکراتها جیمز بوکانن را به عنوان نامزد حزب برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری معرفی کردند.
بوکانن در کاخ سفید
جیمز بوکانن با شکست دادن میلارد فیلمور و جان فرمونت بعنوان پانزدهمین رییس جمهوری آمریکا انتخاب شد. در آن زمان جمعیت ایالات متحده آمریکا ۳۱ میلیون و ۴۴۳ هزار و ۳۲۱ نفر بود.
جیمز بوکانن فکر می کرد اگر در انتخاب کابینه اش ترکیبی متوازن از جناح های سیاسی را در نظرداشته باشد و مردم را ترغیب کند که برای حل اختلافات در زمینه قانون اساسی تفسیر دیوانعالی کشور را بپذیرند، می تواند به بحرانهای سیاسی پایان دهد.
دیوانعالی در حال بررسی قانونی بودن محدود کردن برده داری در سرزمینهای مورد مناقشه بود و جیمز بوکانن در نطق مراسم ادای سوگند ریاست جمهوری ضمن اشاره به این نکته، آرزو کرد که دیوانعالی این مساله را به سرعت حل کند.
دو روزبعد دیوانعالی نظرش را اعلام و تصریح کرد کنگره برای محروم کردن مردم از برده داری در سرزمینهای مورد منازعه قدرت و اختیارات قانونی ندارد. جنوبی ها از اعلام نظر دیوانعالی شادمان شدند اما در شمال جنجال برپا شد.
کانزاس در آن زمان ایالت نبود و بوکانن تصمیم گرفت کانزاس را به عنوان یک ایالت برده دار اعلام کند. این مساله خشم جمهوری خواهان و بسیاری از هم حزبی های بوکانن رابرانگیخت، اما کانزاس در دوران بوکانن همچنان به عنوان منطقه باقی ماند.
در سال ۱۸۵۸ جمهوری خواهان در مجلس نماینگان به اکثریت دست یافتند، اما هر لایحه مهمی که تصویب می کردند باید از سد جنوبی ها در سنا می گذشت و یا از وتوی رییس جمهوری عبور می کرد. دولت فدرال به بن بست رسیده بود.
در سال ۱۸۶۰ اختلافات سیاسی تا جایی بالاگرفت که از حزب دموکرات دو شاخه شمال و جنوب انشعاب و هر شاخه نامزد خود را برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی کرد.
در نتیجه زمانیکه جمهوری خواهان آبراهام لینکلن را بعنوان نامزد احراز مقام ریاست جمهوری معرفی کردند، واضح بود که لینکلن انتخاب می شود حتی اگر هیچ رایی در صندوقهای جنوب به نام او ریخته نشود.
جنگ افروزان جنوب بر تجزیه طلبی دامن می زدند و تمایلی به روی کار آمدن یک دولت جمهوری خواه نداشتند. رئيس جمهوری بوکانن تلاش کرد راهی برای مصالحه بیابد اما رهبران جدایی طلبان حاضر به مصالحه نبودند.
اینجا بود که بوکانن شیوه نظامی را در پیش گرفت وکشتی جنگی « ستاره غرب» را عازم جنوب کرد. چندین عضو کابینه بوکانن استعفا دادند و او کرسی های خالی کابینه اش را با شمالی ها پر کرد.
بوکانن از این زمان تا پایان دوره ریاست جمهوری اش سیاست غیر فعالی را در پیش گرفت.
در ماه مارس ۱۸۶۱ بوکانن به پنسیلوانیا بازگشت و دوران بازنشستگی اش را آغاز کرد و مشکلات داخلی کشور را که از حلش ناتوان بود برای جانشینانش به ارث گذاشت. وی هفت سال بعد درگذشت.
جیمز بوکانن تنها رییس جمهوری امریکا است که هرگز ازدواج نکرد.
