روسيه، ۸۸/ ۱۹۶۷، سياه و سفيد، ۱۱۱ دقيقه
اين فيلم پرجرات و ابتکار آميز در سال ۱۹۶۷ ساخته شد، ولی قبل از اکران بخاطر موضوع ضد جنگ اش و افشای آزار کليميان روسيه توقيف شد. ۲۱ سال بعد در دوران گلاسنوست از آن رفع توقيف به عمل آمد و به عنوان يک «شاهکار گمشده» مورد تمجيد فيلم دوستان سراسر جهان قرار گرفت.
داستان فيلم در جنگ داخلی سال ۱۹۲۲ اتفاق می افتد، و داستانی است درباره يک افسر زن ارتش سرخ که در يکی از شهرهای اوکرائين با مردی طرح دوستی می ريزد و از او حامله می شود. اما بزودی دوست مردش او را ترک می کند. سپس يک خانواده فقير کليمی او را در ميان خود گرفته و به او انسانيت و مهر می ورزند. به اين ترتيب افسر حامله با فرهنگ کليميان آشنا می شود.
آسکولدوف، که تحت تاثير سنت غنی بجای مانده از مبتکرانی چون آيزنشتاين و پودوفکين قرار دارد، با مخلوط پر انرژی از حرکات نرم دوربين و سمبليسم چشمگيری اين فيلم را بوجود آورد که در آن گوشه هايی از زندگی بيغوله ها را بوضوح می توان ديد. خاصيت اين سبک به اين صورت ظاهر می شود که در مقاطع خاصی از ميان سکوت و آرامش پيرامون، ناگهان انفجار انرژی شعرگونه و خشونت آميزی پديدار می شود. اين سبک، يعنی انفجار خشونت و سياليت و ناب بودن آن، بلافاصله پيروانی پيدا کرد و می توان گفت پيش درآمد سبک کارگردانان معروفی چون مارتين اسکورسزی شد.
