«دفتر تهران» گاردین، در گزارشی از تهران می نویسد در ایران بسیاری از کارشناسان، تن فروشی دختران را راهی برای دست یابی به استقلال اقتصادی و رهایی از هنجارهای تحمیلی جامعه می دانند. بسیاری از دخترانی که در تهران در کار تجارت سکس مشغولند در سن دبیرستانی هستند.
این گزارش به مورد مونا، زن ۲۲ ساله ای اشاره می کند که به خاطر مشکلات خانوادگی و نداشتن درآمد، دوسال پیش در تهران به تن فروشی پرداخته است. او پس از دعوایی جانانه با مادرش از خانه بیرون می زند و به آرایشگاه یکی از دوستانش پناه می برد. در آنجا با خانم خوش رویی روبرو می شود که به او محبت می کند و درمورد مشکلاتش با او همدردی می کند. زن که به نظر مونا حدود ۴۵ ساله بوده و زری نام داشته سرانجام از مونای بیست ساله دعوت می کند به خانه او برود و به او پیشنهاد می کند از راه رابطه جنسی پول درآورد. زری البته به او می گوید که فشار و زوری درکار نیست. فقط او مونا را با مشتری آشنا می کند و اگر مونا دلش خواست ادامه می دهد.
اولین مشتری مونا جوانی بود به نام حمید. دوساعت با هم ملاقات می کنند و سپس به خانه حمید می روند. او ۵۰ هزار تومان (۱۷ دلار) برای یک ساعت دریافت می کند. اما این روزها مشتریان مونا بسیار متنوعند. از پسران نوجوان ۱۶ ساله تا مردان زن دار ۵۰ساله. همه آن ها را زری برای مونا می فرستد و یک سوم از درآمد او را برای خودش برمی دارد.
مونا می گوید در آغاز خیلی می ترسیده اما حالا تنها چیزی که موجب هراسش می شود بیماری های مقاربتی است. او می گوید «بیشتر وقت ها از انجام کارهای غیرمتعارف نفرت دارم اما باید هرکاری که مشتری می خواهد بکنم.»
فحشا در ایران به رغم ننگ اجتماعی که دارد در بسیاری از شهرهای بزرگ به مشکلی در حال رشد تبدیل شده است. به خاطر اکراه حکومت از قبول وجود آن و خودداری از بحث درباره آن، این تجارت در اعماق و به طرزی غیرقانونی عمل می کند. فقدان ضوابط قانونی در این زمینه کارگران سکس را درخطر خشونت، قاچاق انسان و ابتلا به بیماری های جنسی قرار می دهد. موسسه ملی بهداشت وسازمان های غیردولتی برنامه هایی برای بازسازی خودفروشان دارند، اما بخش اعظم تجارت سکس با اطلاع و زیر چشم مقامات انجام می شود.
فرید مسعودی، رئیس واحد بیماری های اجتماعی موسسه ملی بهداشت ایران می گوید «هیچ آماری از رفتارهای خطرناک آنها نداریم. هیچ راهی برای این که بدانیم چه به سر این زنان می آید و با خودشان چه می کنند، وجود ندارد. دانشجویان دانشگاه ها هم که می توانستند پژوهش های ارزشمندی در این زمینه انجام دهند از این کار منع شده اند».
با این حال نمی توان حضور زنان جوان خیابانی و مردانی را که در پارک ها و میدان ها و دیگر مکان های عمومی در جست و جوی خدمات آنها هستند، نادیده گرفت. به رغم ضیق داده های جامع درمورد فحشا، پژوهش های موسسه ملی بهداشت و دانشگاه ها و زندان ها نشان می دهد که بیشتر دخترانی که در تجارت سکس در تهران فعالند، در سن دبیرستانی هستند.
گزارش دفتر تهران نشریه گاردین همچنین به لیلای ۱۹ساله می پردازد که اچ آی وی مثبت دارد و خوابیدن با مردان برای پول را از ۱۷ سالگی شروع کرده. معمولا با مشتریانش از طریق فیس بوک آشنا می شود؛ و می گوید میان مردان متاهلی که «درخواست های نامتعارف» دارند خیلی طرفدار دارد. به رغم وضعیت جسمانی اش غالبا سکس بدون محافظ انجام می دهد و برای آن از هر مشتری بین ۵۰ تا صد هزار تومان ( ۱۷تا ۳۳ دلار) می گیرد. می گوید یک بار هم حامله شده و به کمک دوستانش جنین دوماهه را سقط کرده است.
او می گوید بعد از آن که دوست پسرش او را ترک می کند از ناراحتی حاضر بوده به هرکاری دست بزند و سرانجام خودش را در این کار می یابد. «با آن که از این کار نفرت دارم نمی توانم ترکش کنم. بهش عادت کرده ام.»
سن متوسط کارگران سکس در ایران به بین ۱۲ تا ۱۸ سال کاهش یافته است. به گزارش سال ۲۰۱۱انجمن جامعه شناسان ایران، ده سال پیش این رده سنی ۲۰ تا ۳۰ سالگی بود. بررسی های متاخرتری که در دانشگاه شهید بهشتی انجام شده نیز بر این داده صحه می گذارد. مجید ابهری، پژوهشگر و جامعه شناس می گوید در مدت هفت سال، سن متوسط به زیر ۲۰ سال رسیده است. بر اساس تخمین های او بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار فاحشه زن در شهرهای عمده ایران مانند تهران و مشهد کار می کنند.
پژوهشگران در ایران غالبا این پدیده را به نابسامانی های اجتماعی گوناگون نسبت می دهند. بالارفتن میزان طلاق، بالارفتن علاقه مردان به تنوع جنسی، کاهش فرصت های ازدواج، اعتیاد و بی کاری. جامعه شناسان محلی و کارشناسان موسسه ملی بهداشت، فحشای جوانان را بیماری ای می دانند که درنتیجه فرهنگ فاسد غربی بوجود آمده است. اما انگیزه های شخصی دختران جوان ایرانی که به فحشا روی می آورند به مسئله اجتماعی- فرهنگی پیچیده تری اشاره دارد.
حسن حسینی، کارشناس مسائل اجتماعی ساکن تهران عامل اصلی افزایش فحشا در دهه گذشته را شکاف نسل ها، بویژه در خانواده های سنتی می داند. به گفته او این تفاوت ها موجب بروز استرس شدید می شود که تاثیر اندازه گیری نشده ماهواره ها واینترنت نیز با آن ترکیب می شود. او می گوید با گسترده شدن فاصله میان جامعه سنتی و جهان مدرن نباید از بالارفتن میزان فحشا تعجب کرد.
مکان هایی چون سالن آرایشگاه برای مونا یا فیس بوک برای لیلا را پژوهشگران مسائل زنان «محفل» می نامند. شعله شاهرخی که در سال ۲۰۰۸ تحقیقی درباره دختران فراری در ایران کرده، محفل را به عنوان مکانی توصیف می کند که دختران فراری در آن با یکدیگر و به صورت جمعی آشنا می شوند. به نوشته گاردین با آن که شعله شاهرخی میان دختران فراری و تن فروشان مستقل، با دخترانی که برای یک حلقه تشکیلاتی سکس کار می کنند، تفاوت می گذارد اما مفهوم محفل برای هردو گروه صادق است. جایی ست که زنان از آزارهای خانگی، فقر و طردها و منع های جامعه به آن پناه می برند و در آن آسایش می جویند.
تحقیق خانم شاهرخی نشان می دهد که بسیاری از دختران مانند مونا به خاطر استقلال مالی و آزادی از هنجارهای سختگیرانه جامعه و خانواده به فحشا روی می آورند. یکی از دختران فراری پس از آن که بکارتش را ازدست می دهد پدرش اورا از خانه بیرون می اندازد. دیگری از خانه فقرزده ای که در آن مورد آزار و سوءاستفاده جنسی پنج برادرش قرار گرفته فرار می کند. در همه این موارد، محفل هم یک بهشت امن است و هم نقطه ورود به بخش پنهان و تاریک فرهنگ جوانان. شبکه های فحشا نیز دراین میان نقشی غیرقابل انکار دارند.
شیدای ۲۰ساله که خودفروشی را از ۱۶ سالگی آغاز کرده، می گوید، اداره چنین محفل هایی بسیار سودآورتر از خود فروشی در خیابان است. شیدا پس از جدایی از شوهر اول و تلاش برای کنارآمدن با نابسامانی های مالی و عاطفی اش «توی این راه افتاد». اوایل با دستمزد کم کار می کرد ولی رفته رفته «شهرتی به هم زد» و توانست گروهی به راه اندازد. شیدا می گوید در حال حاضر ۱۰ نفر برایش کار می کنند.
می گوید شماره اش دست به دست توی شهر می گردد و کسانی که به خدماتش نیاز دارند به او زنگ می زنند. او مشتری را به دخترها نشان می دهد و گه گاه هم اگر از مشتری خوشش بیاید و قیمت مناسب باشد «خودم به مشتری سرویس می دهم». او می گوید نرخ خودش خیلی بیشتر از بقیه است. «۳۰۰ هزار تومان (۱۰۰ دلار) برای یک ساعت. برای یک شب کامل بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان (۲۳۳ -۲۶۶ دلار).
به نوشته گاردین، شیدا اخیرا از زندان آزاد شده. در ایران تن فروشان طبق ماده های ۶۳۷ و ۶۳۸ قانون مجازات عمومی که براساس شریعت نوشته شده مجازات می شوند. بنابر این قانون، هرکس که رابطه جنسی بیرون از ازدواج برقرار کند تا ۹۹ ضربه شلاق و دو ماه زندان دریافت می کند. با این حال بنابر بررسی های آقای مسعودی، حدود هشت هزار حلقه سکس فقط در تهران وجود دارد. شیدا می گوید «حالا دیگر به زندان رفتن و شلاق خوردن عادت کرده ام». او سه بار زندانی شده و هربار ۶۰ تا ۷۰ ضربه شلاق خورده است. با این حال می گوید حتی اگر ده بار دیگر هم به زندان بیفتد از کارش دست بر نمی دارد زیرا «پول خیلی خوب است».
