همایون نوراحمر مترجم و پیشکسوت رادیو روز یکشنبه (۱۹ خرداد) در ۸۶ سالگی، بر اثر کهولت سن در منزلش در تهران درگذشت.
او به سال ۱۳۰۶ در خانواده ای نظامی متولد شد. مدتی به مدرسه نظام رفت اما سرنوشتش با ادبیات گره خورده بود. علاقه زیادی به ادبیات داشت، در هفده سالگی شعری از شکسپیر را ترجمه کرد که در مجله صبا چاپ شد. لیسانسش را در زبان وادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران گرفت و از سال ۱۳۴۲ کارش را در رادیو آغاز کرد و تا انقلاب ۵۷ در رادیو در سمت تهیه کننده ارشد مشغول به کار بود.
او بیش از ۱۰۰ نمایش را در رادیو سرپرستی کرد که بیشتر آنها را خود ترجمه کرده بود. در کنار کارش در رادیو به ترجمه ادامه داد و تا پایان عمرش بیش از چهل اثر از نویسندگان مطرح جهان چون آندره ژید، جرج ارول و آنتوان چخوف را ترجمه کرد. دو کتاب جنجالی قلعه حیوانات نوشته جرج اروول و سودوم و گومورا نوشته نیکوس کازانتراکیس را او برای اولین بار در ایران ترجمه کرد و علاوه بر رادیو بیش از ۱۰ نمایشنامه برای تلویزیون ترجمه و سرپرستی کرد. همچنین از نوجوانی زیر نظر استادانی چون علی تجویدی و ابوالحسن صبا نواختن ویولن را آموخت.
نوراحمر سال ۱۳۸۱ کتاب فرهنگ اصطلاحات تئاتر را منتشر کرد. او در بیش از بیست مجله مقاله می نوشت که از جمله می توان به ترقی، خوشه، فردوسی، اطلاعات هفتگی، آناهیتا، کتاب هفته، کیهان فرهنگی، سخن، تالار، شعر، سوره مهر، صحنه، مقام، جام جم، مجله نمایش، سروش و هنرهای تجسمی اشاره کرد.
برخی آثار ترجمه شده همایون نوراحمر: اگر دانه نمیرد و ادیپوس نوشته آندره ژید، جست و جو نوشته فردریک دورنمات، زن زیادی نوشته آنتوان چخوف، زنده باد زاپاتا نوشته جان ارنست استاین بک، هیولا نوشته برتولت برشت.
برخی نمایشنامه های تلویزیونی: انگشتر ژنرال ماسیاس ، سقوط، غبار جاده، افسانه، مردی از دریا، در پاییز.
پیکرش روز دوشنبه بیستم خرداد در قطعه هنرمندان تشییع خواهد شد.
او به سال ۱۳۰۶ در خانواده ای نظامی متولد شد. مدتی به مدرسه نظام رفت اما سرنوشتش با ادبیات گره خورده بود. علاقه زیادی به ادبیات داشت، در هفده سالگی شعری از شکسپیر را ترجمه کرد که در مجله صبا چاپ شد. لیسانسش را در زبان وادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران گرفت و از سال ۱۳۴۲ کارش را در رادیو آغاز کرد و تا انقلاب ۵۷ در رادیو در سمت تهیه کننده ارشد مشغول به کار بود.
او بیش از ۱۰۰ نمایش را در رادیو سرپرستی کرد که بیشتر آنها را خود ترجمه کرده بود. در کنار کارش در رادیو به ترجمه ادامه داد و تا پایان عمرش بیش از چهل اثر از نویسندگان مطرح جهان چون آندره ژید، جرج ارول و آنتوان چخوف را ترجمه کرد. دو کتاب جنجالی قلعه حیوانات نوشته جرج اروول و سودوم و گومورا نوشته نیکوس کازانتراکیس را او برای اولین بار در ایران ترجمه کرد و علاوه بر رادیو بیش از ۱۰ نمایشنامه برای تلویزیون ترجمه و سرپرستی کرد. همچنین از نوجوانی زیر نظر استادانی چون علی تجویدی و ابوالحسن صبا نواختن ویولن را آموخت.
نوراحمر سال ۱۳۸۱ کتاب فرهنگ اصطلاحات تئاتر را منتشر کرد. او در بیش از بیست مجله مقاله می نوشت که از جمله می توان به ترقی، خوشه، فردوسی، اطلاعات هفتگی، آناهیتا، کتاب هفته، کیهان فرهنگی، سخن، تالار، شعر، سوره مهر، صحنه، مقام، جام جم، مجله نمایش، سروش و هنرهای تجسمی اشاره کرد.
برخی آثار ترجمه شده همایون نوراحمر: اگر دانه نمیرد و ادیپوس نوشته آندره ژید، جست و جو نوشته فردریک دورنمات، زن زیادی نوشته آنتوان چخوف، زنده باد زاپاتا نوشته جان ارنست استاین بک، هیولا نوشته برتولت برشت.
برخی نمایشنامه های تلویزیونی: انگشتر ژنرال ماسیاس ، سقوط، غبار جاده، افسانه، مردی از دریا، در پاییز.
پیکرش روز دوشنبه بیستم خرداد در قطعه هنرمندان تشییع خواهد شد.
