کاترینا هملین در مقاله‌ای در وبسایت خبرگزاری رویترز نوشته شاید مارک زاکربرگ روزها بیشتر وقتش را برای اداره فیس‌بوک – غول اینترنتی ۲۰۰ میلیارد دلاری – صرف کند، اما به هر حال فرصتی برای فراگیری زبان چینی (ماندارین) پیدا کرده. بنیانگذار فیس‌بوک روز چهارشنبه در پکن، با حرف زدن به زبان ماندارین، میزبانانش را در دانشگاه چینگ‌هوآ هم غافلگیر کرد و هم خوشحال. او با این کارش زبان رؤسای شرکت‌های بزرگ دیگر را بند آورد؛ و شاید آن‌ها هم احساس کنند که باید همین کار را بکنند.
مسلماً آقای زاکربرگ ماندارین را روان صحبت نمی‌کند، ولی به هر حال مهارت‌های زبانی‌اش از حد عادی فراتر است. راجر هالترمن، مشاور شرکت رابرت والترز در شهر شانگهای چین می‌گوید حداکثر ۱۵% از مدیران رده بالای شرکت‌های چندملیتی که او با آن‌ها سر و کار دارد، تا حدودی به زبان ماندارین آشنا هستند. آن‌هایی که به طور شانسی یا از روی آینده‌نگری در سنین پایین زبان چینی (ماندارین) را فراگرفته‌اند، انگشت شمارند، و موقع کار، فرصتی برای یادگیری زبان دست نمی‌دهد. یک راه برای پر کردن خلأ زبان، استخدام شمار بیشتری از چینی‌ها در رده‌های مدیریتی است. در شرکت‌های چندملیتی، کم هستند مدیرانی که ماندارین زبان مادری‌شان باشد. مدیران غیرچینی هم کمتر به فکر رفتن به کلاس زبان چینی می‌افتند. کاری که مدیر جوان شرکت فیس‌بوک کرد نشان داد که یک برنامه فشرده کاری بهانه موجهی برای یادنگرفتن یک زبان بیگانه نیست.
ناگفته نماند که همسر آقای زاکربرگ چینی است. مارک زاکربرگ، پیش از آن که دانشجویان چینی را انگشت به دهان کند، با حرف زدن به زبان چینی با مادربزرگ همسرش که زبانی جز ماندارین نمی‌داند، او را شیفته خود کرده بود.
البته گفتگوی آقای زاکربرگ به زبان ماندارین با دانشجویان دانشگاه خیلی خوب بود؛ ولی احتمال این که به دسترسی به فیس‌بوک در جمهوری سانسورزده خلق چین کمک کند، کم است.
به گفته شرکت‌های بین المللی استخدام، رؤسای شرکت‌های چندملیتی که در چین فعالیت دارند، بیش از پیش به فراگیری زبان ماندارین رومی‌آورند – مزایای دانستن زبان چینی روشن است، از جمله درک بهتر از محیط کاری، و جلب حمایت کارکنان و مراجعان محلی.
اشاره به «توانایی سخن گفتن به زبان ماندارین» روی رزومه کاری و مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، به زودی یک امتیاز بزرگ برای مدیرعامل‌های بلندپرواز خواهد شد.
