ویکتوریا وارد در مقاله‌ای که در نشریه تلگراف منتشر شد، به مردان توصیه کرده است که اسپرم خود را در سن ۱۸ سالگی منجمد کنند، چرا که این اقدام خطر اختلالات ژنتیکی ناشی از پدر شدن در سنین بالا را کاهش می‌دهد.
بر اساس این گزارش، مطالعات نشان می‌دهد که اسپرم با بالارفتن سن، دچار خطاهایی می‌شود که احتمال اوتیسم، اسکیزوفرنی و دیگر اختلالات را افزایش می‌دهد.
دکتر کوین اسمیت از دانشکده علوم، مهندسی و فناوری دانشگاه «آبرتی داندی»، معتقد است منجمد کردن اسپرم در بانک‌های نگهداری اسپرم، موجب پرهیز از خطر «کاهش تدریجی سلامت انسان در بلندمدت» می‌شود.
دکتر اسمیت در گزارشی برای نشریه «اخلاق پزشکی» نوشته است، مطالعات جدید ژنتیک تایید می‌کند که اسپرم مردهای مسن حاوی شمار بیشتری از جهش‌های ژنتیکی است و بخش اندکی از این جهش‌ها، سلامت فرزندان آینده را تهدید می‌کند.
وی می‌گوید «اگر روند جمعیتی مبتنی بر بالا رفتن سن پدر شدن ادامه داشته باشد، احتمالا با فرزندان بیشتری که از اختلالات ژنتیکی رنج می‌برند روبرو خواهیم شد.» وی می‌افزاید «این خطرات بیانگر این نکته است که سن پدر شدن اهمیتی اخلاقی دارد.»
به گفته دکتر اسمیت، گزینه‌های مقابله با این خطرات آموزش سلامتی با هدف ترویج پدر شدن در سنین جوانی و ارائه «مشوق‌هایی برای جوانان اهدا کننده اسپرم و ایجاد بانک‌های جهانی اسپرم مورد حمایت کشورها» است.
به اعتقاد او رویکرد دوم، مزایای بیشتری دارد و می‌تواند به فوریت به اجرا گذاشته شود.
دکتر اسمیت با بیان این که «ما باید نگران گستره اجتماعی این مساله باشیم، چون تاثیراتی بسیار واقعی دارد،» می‌گوید مردان در ۴۰ سالگی ممکن است بخواهند از اسپرم منجمد شده خود استفاده کنند، که می‌تواند به شکلی ایده آل در حدود ۱۸ سالگی ذخیره و نگهداری شده باشد.
هزینه نگهداری اسپرم در یک مرکز خصوصی، حدود ۲۳۰ تا ۳۱۵ دلار در سال است؛ البته در مراکز دولتی این هزینه پائین‌تر خواهد بود.